Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 marca 2018 r., sygn. I SA/Ol 58/18
Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski,, asesor WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca), Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2018r. sprawy ze skargi A. Z. i M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. oraz odsetek od niezapłaconych zaliczek na podatek oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" , znak: "[...]" określającą A. i M. Z. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w wysokości 19 366 zł wraz z odsetkami za zwłokę od zaliczek związanych z przychodami M. Z. z działalności gospodarczej.
Z akt sprawy wynika, że M. Z. (dalej: "skarżący", "strona" lub "podatnik") w 2012 r. prowadził działalność gospodarczą na własne nazwisko, a ponadto był wspólnikiem spółki cywilnej pod nazwą A. Przedmiotem działalności spółki w 2012 r. była sprzedaż detaliczna prowadzona w ramach sklepu spożywczo-przemysłowego pod nazwą "A" w "[...]".
Naczelnik Urzędu Skarbowego przeprowadził kontrolę działalności gospodarczej skarżącego w r. 2012. Kontrola stwierdziła drobne nieprawidłowości w działalności indywidualnej, które nie są przez stronę kwestionowane. Natomiast w zakresie działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej stwierdzono szereg uchybień, przedstawionych w protokole kontroli podatkowej z dnia "[...]" 2014 r.
Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję z dnia "[...]". Podstawą wydania decyzji były ustalenia kontroli podatkowej, dokonanej na podstawie przedłożonych do kontroli dokumentów, w tym księgi przychodów i rozchodów (dalej: "kpir"). Z dokumentów tych wynikało, że średni narzut na towary sprzedawane w 2012 roku wynosił 8,12 %. Przez narzut organ podatkowy rozumiał przychód ze sprzedaży towarów minus koszty zakupu towarów handlowych podzielone przez koszty zakupu towarów handlowych.