Na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 2.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) drukarce kasy – rozumie się przez to urządzenie drukujące wszystkie dokumenty dopuszczone programem pracy kasy do druku przez daną kasę;

2) fiskalizacji kasy – rozumie się przez to jednokrotną i niepowtarzalną czynność inicjującą pracę modułu fiskalnego kasy z pamięcią fiskalną kasy, zakończoną wydrukiem dobowego raportu fiskalnego;

3) importerze – rozumie się przez to osobę prawną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz osobę fizyczną mającą siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dokonała importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia kas i wprowadza je do obrotu;

4) kasie – rozumie się przez to kasę rejestrującą;

5) kasie z elektronicznym zapisem kopii – rozumie się przez to kasę konstrukcyjnie dostosowaną do sporządzania kopii drukowanych dokumentów fiskalnych i niefiskalnych w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych;

6) module fiskalnym kasy – rozumie się przez to urządzenie ewidencjonujące obrót i wyliczające kwoty podatku należnego, a także sterujące w jednoznaczny sposób wydrukiem wszystkich dokumentów drukowanych przez kasę oraz wyświetlaczem kasy;

7) numerze identyfikacji podatkowej podatnika (NIP) – rozumie się przez to numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników;

8) numerze kontrolnym – rozumie się przez to numer generowany przez program pracy kasy, z uwzględnieniem czynnika cyfrowego nieznanego użytkownikowi kasy, umieszczony w przypadkach określonych w rozporządzeniu na drukowanym przez kasę paragonie fiskalnym lub fakturze VAT oraz dobowym raporcie fiskalnym, który potwierdza, że dokument ten został wyemitowany przez dany typ kasy;

9) numerze unikatowym kasy – rozumie się przez to indywidualny i niepowtarzalny numer nadawany pamięci fiskalnej kasy z puli numerów przydzielanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, identyfikujący każdą kasę, który nie może być przypisany innym urządzeniom;

10) pamięci fiskalnej kasy – rozumie się przez to urządzenie umieszczone w twardej nieprzezroczystej masie, umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia;

11) paragonie fiskalnym – rozumie się przez to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży;

12) podatku – rozumie się przez to podatek od towarów i usług;

13) podatniku – rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług;

14) producencie krajowym – rozumie się przez to osobę prawną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz osobę fizyczną mającą siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej wytworzyła i wprowadza do obrotu kasy;

15) programie aplikacyjnym kasy – rozumie się przez to program współpracujący z programem pracy kasy, odpowiedzialny za prawidłowe zaprogramowanie funkcji kasy oraz zabezpieczający przed wprowadzeniem do kas funkcji, rozwiązań technicznych i programowych niedopuszczonych programem pracy kasy;

16) programie archiwizującym – rozumie się przez to program odpowiedzialny za przekazywanie danych do archiwizowania na informatycznych nośnikach danych oraz za sterowanie archiwizowaniem;

17) programie pracy kasy – rozumie się przez to program pracy modułu fiskalnego kasy, dopuszczony do stosowania zgodnie z art. 111 ust. 6b ustawy przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zapewniający prawidłowy i trwały jednokrotny zapis wysokości obrotu i kwot podatku w pamięci fiskalnej kasy oraz wydruk oryginału i kopii paragonów fiskalnych, faktur VAT, raportów fiskalnych oraz wydruków niefiskalnych lub ich przekazywanie na informatyczne nośniki danych;

18) raporcie fiskalnym (dobowym, miesięcznym, okresowym lub rozliczeniowym) – rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku;

19) serwisie kas – rozumie się przez to czynności obejmujące fiskalizację kas, ich naprawy i konserwacje oraz przeglądy techniczne prowadzone zgodnie z wymogami rozporządzenia;

20) sprzedaży – rozumie się przez to czynności, o których mowa w art. 2 pkt 22 ustawy;

21) urzędzie skarbowym – rozumie się przez to urząd skarbowy w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy;

22) wydruku niefiskalnym – rozumie się przez to każdy niezawierający transakcji sprzedaży dokument wydrukowany przez kasę przed jej fiskalizacją oraz każdy inny dokument niezawierający transakcji sprzedaży, dopuszczony programem pracy kasy do druku, poza paragonem fiskalnym, fakturą VAT i raportami fiskalnymi;

23) stawce podstawowej podatku - rozumie się przez to stawkę podatku w wysokości 22 % lub stawkę, która w okresie wskazanym w ustawie ma zastosowanie w miejsce tej stawki.

§ 3.1. Kasa jest urządzeniem samodzielnym lub może stanowić część składową systemu kasowego.

2. Ze względu na konstrukcję, kasy dzieli się na:

1) kasy elektroniczne – kasy z programem aplikacyjnym kasy, posiadające własną bazę danych o towarach i usługach z możliwością jej zmiany wyłącznie poprzez zdefiniowaną funkcję stałego programu aplikacyjnego kasy;

2) kasy współpracujące z komputerem – kasy elektroniczne, których baza danych o towarach i usługach może być zmieniana przy zastosowaniu programu komputerowego poprzez wbudowany określony interfejs;

3) kasy bez programu aplikacyjnego – kasy z modułem fiskalnym, bez programu aplikacyjnego kasy, sterowane kompatybilnym komputerowym programem aplikacyjnym kasy poprzez wbudowany określony interfejs umożliwiający między innymi połączenie kasy przewodowo z komputerem w obrębie obsługującego klienta stanowiska kasowego (drukarki fiskalne); w kasach tych funkcję wyświetlacza dla operatora może spełniać monitor komputera;

4) kasy komputerowe – kasy z modułem fiskalnym kasy, zbudowane na bazie komputera ze standardowym systemem operacyjnym z możliwością współpracy poprzez wewnętrzny wbudowany określony interfejs modułu fiskalnego kasy z kompatybilnym komputerowym programem aplikacyjnym kasy;

5) terminale kasowe – kasy z modułem fiskalnym kasy, bez programu aplikacyjnego, sterowane za pomocą programu komputerowego z zapisanym w nim programem aplikacyjnym kasy i stanowiące wraz z nim zamknięty system kasowy;

6) kasy o zastosowaniu specjalnym – kasy, których program i konstrukcja są związane ze szczególnym zastosowaniem, a związane z tym szczególne funkcje, konstrukcja i dokumenty emitowane przez takie kasy oraz ich zastosowanie określa rozporządzenie lub potwierdzenie, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy.

§ 5.1. Kasy, z zastrzeżeniem ust. 2–5, muszą odpowiadać następującym warunkom technicznym:

1) zapisywać w pamięci fiskalnej kasy co najmniej następujące dane:

a) informację o dacie i czasie rozpoczęcia oraz zakończenia pracy w trybie fiskalnym,

b) numer unikatowy kasy oraz numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),

c) oznaczenia literowe od „A” do „G” służące użytkownikowi kasy do przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, przy czym:

- literze „A” jest przyporządkowana stawka podstawowa podatku,

- literom od „B” do „G” odpowiadają pozostałe stawki podatku wprowadzane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku,

d) wartość sprzedaży bez podatku (netto) według poszczególnych stawek podatku, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku, łączną kwotę podatku i łączną wartość sprzedaży z podatkiem (brutto),

e) numery i daty każdego z wykonanych raportów fiskalnych dobowych, a także ilość paragonów fiskalnych objętych raportem oraz ilość pozycji w raporcie,

f) numer i datę oraz godzinę i minutę awaryjnych zerowań pamięci operacyjnej kasy oraz informację o rozpoczęciu ewidencji sprzedaży po zerowaniu i sposobie jego wykonywania;

2) zapewniać wyświetlenie wartości sprzedaży z podatkiem (brutto) na wyświetlaczu przeznaczonym do odczytu przez klienta;

3) sporządzać równocześnie wydruki oryginałów i kopii paragonów fiskalnych dla każdej sprzedaży, z zastrzeżeniem § 6, wydruki raportów fiskalnych dobowych i raportów fiskalnych okresowych oraz mogą sporządzać faktury VAT i ich kopie;

4) zapisywać w pamięci fiskalnej kasy dane, które muszą być zgodne z danymi zapisanymi na wydrukach raportów fiskalnych dobowych;

5) wszystkie dokumenty muszą być drukowane przez kasy w języku polskim;

6) paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

a) imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,

b) numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),

c) numer kolejny wydruku,

d) datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,

e) nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,

f) cenę jednostkową towaru lub usługi,

g) ilość i wartość sprzedaży,

h) wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,

i) wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,

j) łączną kwotę podatku,

k) łączną kwotę należności,

I) kolejny numer paragonu fiskalnego,

m) kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,

n) logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,

o) oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży;

7) informacje zawarte na paragonie fiskalnym powinny znajdować się w kolejności podanej w pkt 6, z wyjątkiem informacji zawartej w pkt 6 lit. d, a logo fiskalne i numer unikatowy kasy muszą być umieszczone centrycznie w linii i obowiązkowo kończyć paragon fiskalny;

8) wysokość znaków na paragonie fiskalnym nie może być mniejsza niż 2,50 mm, ilość znaków w linii – nie mniejsza niż 17, a dla nazwy towaru lub usługi – nie mniejsza niż 12;

9) szerokość taśmy paragonowej nie może być mniejsza niż 28 mm;

10) paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji, z tym że dla uwidocznienia łącznej kwoty należności, o której mowa w pkt 6 lit. k, powinno się zastosować druk wytłuszczony o wysokości stanowiącej co najmniej 150 % wysokości znaków zastosowanych w części fiskalnej, z tym że dla kas z drukarkami igłowymi dopuszczalne jest również zastosowanie druku wytłuszczonego o szerokości wynoszącej co najmniej 150 % szerokości znaków.

2. W przypadku kas wyposażonych w funkcję oznaczania dokumentów kasowych numerem kontrolnym, numer ten na paragonie fiskalnym musi być umieszczony trwale centrycznie przed logo fiskalnym.

3. W dodatkową funkcję drukowania faktur VAT mogą być wyposażone kasy konstrukcyjnie przystosowane wyłącznie do sprzedaży obsługowej, z tym że:

1) na fakturze VAT musi być zamieszczony numer kontrolny, a wydruk faktury VAT powinien być połączony z zarejestrowaniem przez kasę tej operacji w pamięci fiskalnej kasy;

2) na oryginale faktury VAT powinno być wydrukowane przez kasę oznaczenie, nie na zasadzie zapisu przeznaczonego do ręcznego wykreślenia, „ORYGINAŁ”, a na jej kopii „KOPIA”.

4. Program pracy kasy powinien posiadać funkcję:

1) dającą użytkownikowi kasy możliwość zmiany, przy zastosowaniu klawiatury kasy przeznaczonej do zapisu tekstu lub urządzenia współpracującego z kasą, nazwy waluty lub jej skrótu, o której mowa w ust. 1 pkt 6 lit. o i dawać możliwość jej zaprogramowania z wyprzedzeniem (data, godzina i minuta);

2) zapisania faktu rozpoczęcia prowadzenia rejestracji sprzedaży w zmienionej walucie (data, godzina i minuta) w pamięci fiskalnej kasy;

3) zaprogramowania przez użytkownika kasy wywołania przeliczenia wartości zaewidencjonowanej łącznej kwoty należności na inne waluty, których nazwy lub skróty zapisywanie są na zasadach wymienionych w pkt 1, a wynik tego przeliczenia wraz z podaniem kursu i rozliczeniem należności powinien być przedstawiony na paragonie fiskalnym po logo fiskalnym każdorazowo z oznaczeniem zastosowanych walut;

4) zaprogramowania przez użytkownika kasy, dla potrzeb informacyjnych klienta, wywołania przeliczenia wartości zaewidencjonowanej łącznej kwoty należności, o której mowa w ust. 1 pkt 6 lit. k, w relacji złoty/euro lub euro/złoty, zamieszczonego na paragonie fiskalnym po logo fiskalnym z opisem zastosowanej waluty.

Do oznaczania skrótów nazw walut stosuje się oznaczenia stosowane przez Narodowy Bank Polski w tym zakresie.

5. Kasy o zastosowaniu specjalnym przeznaczone do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług przewozu osób i ładunków taksówkami muszą również odpowiadać następującym warunkom technicznym:

1) posiadać funkcję umożliwiającą anulowanie paragonu fiskalnego dla rozliczenia kursu, który rozpoczął się postojem nie dłuższym niż 20 minut i zakończył przejechaniem dystansu nie dłuższego niż 500 m albo tylko samym postojem, nie dłuższym niż 20 minut;

2) w przypadku kas posiadających funkcję rabatowania (stosowania upustu) procentowego lub funkcję, o której mowa w § 7 ust. 2 pkt 1, wykorzystanie tych funkcji łącznie z określeniem wysokości rabatu lub ceny powinno być możliwe, w trakcie realizowanego kursu, wyłącznie w okresie dostępności funkcji umożliwiającej anulowanie paragonu fiskalnego, o której mowa w pkt 1;

3) operacja zaprogramowana działania kasy umożliwiająca korzystanie z funkcji rabatowania (stosowania upustu) procentowego oraz funkcji, o której mowa w § 7 ust. 2 pkt 1, powinna odbywać się na wniosek użytkownika kasy w punkcie serwisu kas i być połączona z dokonaniem odpowiedniego wpisu w książce kasy;

4) w trakcie korzystania z funkcji rabatowania (stosowania upustu) procentowego podczas realizacji kursu na wyświetlaczu kasy lub zespole opłat lub dopłat taksometru, powinno być dodatkowo wyświetlone słowo „rabat”, natomiast należność uwzględniająca zastosowany rabat powinna być wykazana na wyświetlaczu najpóźniej po przejściu taksometru w położenie „KASA”;

5) w przypadku przerwania kursu z powodu zaniku zasilania taksometru lub przerwania pomiaru przez taksometr w czasie powyżej 10 sekund, kasa powinna dokonać wydruku paragonu fiskalnego za wykonaną do tego zdarzenia usługę;

6) posiadać funkcję przekazania do taksometru, po wydrukowaniu paragonu fiskalnego, informacji pozwalającej na przestawienie taksometru w stan umożliwiający przystąpienie do następnego kursu.

6. Paragon fiskalny drukowany przez kasę, o której mowa w ust. 5, z zastrzeżeniem § 7 ust. 2 pkt 1, powinien zawierać co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę podatnika oraz adres zamieszkania lub siedziby podatnika;

2) dane identyfikujące taksówkę: numer rejestracyjny oraz numer boczny;

3) datę wykonania usługi, z określeniem, w godzinach i minutach, czasu rozpoczęcia i zakończenia kursu;

4) odległość przejechaną w czasie kursu;

5) jednostkowe opłaty taryfowe wykorzystywane do wyceny kursu łącznie z opłatą za impuls;

6) ilość impulsów i wartość usługi odnoszących się do poszczególnych taryf;

7) wartość poszczególnych innych opłat taryfowych;

8) dane wymienione w ust. 1 pkt 6 lit. b, c, h–I i n–o.

7. W przypadku taksometrów, które były poddane w rozumieniu odrębnych przepisów ocenie zgodności przed wprowadzeniem do obrotu, układ i rodzaj danych uwidocznionych na paragonie fiskalnym, o których mowa w ust. 6 pkt 5–7, może być odpowiednio zmodyfikowany stosownie do rozwiązań zastosowanych przy przekazie przez dany typ taksometru informacji o parametrach taryfy lub taryf oraz długości przebytej drogi lub innych jednostek naturalnych zastosowanych do pomiaru usługi.

8. W przypadku gdy ze szczególnymi formami obrotu, sprzedaży określonych towarów, świadczeniem określonych usług lub potrzebą współpracy kasy z innymi urządzeniami niezbędnymi do stosowania w danej dziedzinie obrotu jest związana konieczność wprowadzenia szczególnych dostosowań o charakterze konstrukcyjnym, funkcjonalnym lub programowym, kasa o zastosowaniu specjalnym powinna odpowiadać kryteriom, warunkom technicznym i warunkom stosowania kas równoważnym dla tej dziedziny zastosowań z wymienionymi w ust. 1–7 i w § 4 ust. 1 i 2 oraz w § 6, a potwierdzenie, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, powinno potwierdzać ich spełnienie dla określonego rodzaju zastosowań.

§ 6.1. Kasa z elektronicznym zapisem kopii, oprócz kryteriów i warunków technicznych określonych w § 4 i 5, musi odpowiadać następującym warunkom technicznym:

1) być wyposażona w drukarkę kasy z jednym traktem papieru do emitowania wydruków i może pracować jedynie w trybie zapisu elektronicznego kopii wydruków, z zastrzeżeniem pkt 3;

2) paragon fiskalny, raport fiskalny dobowy, faktura VAT ewidencjonowane na tej kasie powinny zawierać numer kontrolny, o którym mowa w § 5 ust. 2;

3) w przypadku wystawiania, przez kasę z elektronicznym zapisem kopii, faktur VAT, kasa drukuje również kopie tych faktur;

4) raport fiskalny dobowy w kasie z elektronicznym zapisem kopii zawiera również pozycje, w których sumuje się narastająco z raportu na raport wartości dotyczące kwot podatku i łącznej sprzedaży wartości brutto i w całości jest on zapisywany w pamięci fiskalnej kasy;

5) wszystkie ewidencje wykonywane przez kasę z elektronicznym zapisem kopii, łącznie z raportem fiskalnym dobowym, podlegają zapisowi w pamięci podręcznej kopii wydruków umieszczonej w kasie do momentu wykonania raportu fiskalnego dobowego, z zastrzeżeniem pkt 6; pamięć ta powinna zapewniać również w sytuacjach awaryjnych kasy nieprzekłamane zachowanie jej zawartości, natomiast dane w niej zawarte powinny podlegać kontroli poprawności poprzez wyznaczanie odpowiednich sum kontrolnych, na przykład CRC32, a pojemność tej pamięci powinna również zapewnić zapisywanie danych, o których mowa w pkt 7;

6) w przypadku gdy informatyczne nośniki danych zostały odłączone od kasy, kasa po wykonaniu raportu fiskalnego dobowego zgodnie z pkt 5 i niepodjęciu przekazania zawartości pamięci podręcznej kopii wydruków kasy na informatyczne nośniki danych w przypadku dalszego prowadzenia rejestracji sprzedaży, powinna sygnalizować ten stan na wyświetlaczu operatora lub przy użyciu specjalnej diody w sposób ciągły;

7) program pracy kasy z elektronicznym zapisem kopii w przypadku zapełnienia pamięci podręcznej kopii wydruków, o której mowa w pkt 6, powinien zapewnić rezerwę pamięci umożliwiającą wykonanie raportu fiskalnego dobowego;

8) informatyczne nośniki danych, na których archiwizuje się kopie dokumentów kasowych nie mogą być przyłączane do kasy, tak aby były objęte systemem plombowania, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 6, i nie traktuje się ich jako części składowe kasy; producent krajowy i importer w książce kasy powinien podać szczegółowe parametry informatycznych nośników danych, na których możliwe jest prawidłowe archiwizowanie dokumentów kasowych.

2. Program archiwizujący kasy z elektronicznym zapisem kopii musi odpowiadać następującym warunkom technicznym:

1) transmisja danych pomiędzy kasą, a systemem wykonywania kopii na informatycznych nośnikach danych, powinna być realizowana w postaci zaszyfrowanej;

2) zapisywanie danych do pamięci podręcznej kopii wydruków odbywa się w momencie zakończenia wydruku poszczególnych linii oryginału dokumentu fiskalnego lub niefiskalnego, a przed przystąpieniem do następnej operacji kasowej;

3) sporządzane raporty fiskalne okresowe (miesięczny, rozliczeniowy) powstające z odczytu raportów z pamięci fiskalnej, nie podlegają zapisowi w pamięci podręcznej kopii wydruków;

4) poprawność działania systemu archiwizowania kopii na informatycznych nośnikach danych nadzoruje w sposób bezpośredni program archiwizujący kasy, którego działanie umożliwia poprawne przekazywanie danych do zewnętrznego systemu archiwizowania, jak i kasowanie danych zawartych w pamięci podręcznej kopii wydruków kasy;

5) w kasie po wykonaniu raportu fiskalnego dobowego, zapisaniu go do odpowiedniego rekordu pamięci fiskalnej kasy i pamięci podręcznej kopii wydruków, program archiwizujący wyznacza funkcję skrótu realizowaną niesymetrycznym algorytmem kryptograficznym o długości co najmniej 160 bitów, na przykład SHA-1, z całości zapisów tekstowych zawartych w pamięci podręcznej kopii wydruków łącznie z raportem fiskalnym dobowym, z jednoczesnym wydrukowaniem oryginału raportu fiskalnego dobowego i skrót ten należy zapisać w rekordzie ostatniego raportu fiskalnego dobowego w pamięci fiskalnej kasy;

6) program archiwizujący, nie później niż bezpośrednio po wykonaniu raportu fiskalnego dobowego wywołuje transmisję wszystkich danych z pamięci podręcznej kopii wydruków na informatyczny nośnik danych;

7) w rekordach raportu fiskalnego dobowego zapisywanych w pamięci fiskalnej kasy należy umieszczać dodatkowe informacje, o których mowa w pkt 13 i 18; pozytywny wynik porównywania wyznaczonego skrótu zapisanego w rejestrze raportu fiskalnego dobowego kasy z odpowiednimi informacjami określonymi na informatycznych nośnikach danych jest podstawą do wypracowania przez program archiwizujący decyzji o skasowaniu zawartości pamięci podręcznej kopii wydruków, przy czym skrót ten opatrzony specjalnym kluczem powinien zostać przekazany do dopisania na informatycznym nośniku danych w rejestrze odpowiedniego raportu fiskalnego dobowego;

8) dane zapisywane w pamięci fiskalnej kasy przez program archiwizujący są dostępne do odczytu tylko przez ten program;

9) dane zawarte w rekordach, o których mowa w pkt 7, powinny być użyte przez program archiwizujący do porównania z danymi dostanymi do kasy przez zewnętrzne programy współpracujące, o których mowa w pkt 20 lit. b;

10) każdy nośnik archiwizujący jest zaopatrzony w zapisaną programem archiwizującym etykietę, która zawiera co najmniej bieżący numer nośnika, zakres czasowy zawartych w nim dokumentów oraz numer unikatowy kasy albo kas, których dane są na nim zapisane;

11) na jednym informatycznym nośniku danych mogą być archiwizowane kopie wydruków z jednej, jak i wielu kas, których typy określone są w książce kasy;

12) jeżeli jest to możliwe do przeprowadzenia, wykonanie pierwszego raportu fiskalnego dobowego związanego z fiskalizacją kasy rozpoczyna zapisy na informatycznym nośniku danych;

13) proces dopisywania kolejnych kopii wydruków na informatycznych nośnikach danych wymaga każdorazowo sprawdzenia jego oryginalnej zawartości danych od początku zainicjowania informatycznego nośnika danych każdorazowo poprzez porównanie z odpowiednimi danymi zawartymi w pamięci fiskalnej kasy; czynność ta powinna być wykonana przed dopisaniem następnych danych, a wynik ponownie wykonanego sprawdzenia całego informatycznego nośnika danych powinien być dopisany w ewidencji raportu fiskalnego dobowego zawartego w pamięci fiskalnej kasy;

14) z zapisanych danych na informatycznym nośniku danych związanych z ostatnim przekazem z kasy należy wyznaczyć funkcję skrótu realizowaną tym samym algorytmem, który został zaimplementowany w kasie; skrót ten należy odesłać do kasy dla porównania przez program archiwizujący w kasie z odpowiednimi zapisami w kasie i po tych operacjach przekazać go z powrotem ze specjalnym kluczem celem zapisania na informatycznym nośniku danych;

15) przed dopisaniem danych z ostatniej doby na informatyczny nośnik danych, program sterujący procesem archiwizowania powinien dokonać oszacowania wolnego miejsca na zapis danych zaistniałych w trakcie ostatniej doby; jeżeli miejsce jest wystarczające, można przystąpić do realizacji zapisu, jeżeli nie, informatyczny nośnik danych powinien zostać zamknięty całkowicie;

16) etykieta całkowicie zamkniętego informatycznego nośnika danych jest zapisywana w pamięci fiskalnej kasy w rekordzie ostatnio zapisanego raportu fiskalnego dobowego i z tym raportem jest drukowana w odpowiednich raportach fiskalnych okresowych;

17) całkowite zamykanie informatycznego nośnika danych archiwizującego kopie dokumentów powinno być realizowane poprzez program archiwizujący, który również powinien zapewnić przedstawianie historii archiwizowanych dokumentów z danej kasy (kas), z tym że historia ta jest przedstawiana poprzez zapisywanie danych z poprzednich zamkniętych informatycznych nośników danych takich jak: numery unikatowe kas, zakres numerów raportów fiskalnych dobowych i okresy czasowe, w których zostały one zaewidencjonowane, obroty w tych okresach oraz etykiety informatycznych nośników danych, na których dane te się znajdowały, by móc na podstawie tej informacji ustalić, w którym informatycznym nośniku danych szukać niezbędnych informacji;

18) dla całkowicie zamkniętego informatycznego nośnika danych archiwizującego kopie dokumentów należy wyznaczyć funkcję skrótu niesymetrycznym algorytmem kryptograficznym o długości co najmniej 160 bitów, na przykład SHA-1, z zapisu obejmującego wszystkie raporty fiskalne dobowe; skrót ten powinien zostać dopisany do rekordu ostatniego raportu fiskalnego dobowego zawartego w pamięci fiskalnej kasy i odesłany z powrotem ze specjalnym kluczem z kasy celem zapisania w archiwizowanej kopii;

19) niezależnie od wymienionych w pkt 1–18 wymogów algorytmy związane z archiwizowaniem dokumentów na informatycznych nośnikach danych powinny rozwiązywać w sposób jednoznaczny kwestie dotyczące zabezpieczeń przed utratą danych w ramach wszystkich sytuacji konfliktowych i awaryjnych, jakie mogą się pojawić w związku z działaniem programu archiwizującego;

20) specjalna część programu archiwizującego kasy powinna zapewniać, również na całkowicie zamkniętym informatycznym nośniku danych:

a) odczytywanie kopii wydruków i ich drukowanie w systemach, w których jest prowadzone archiwizowanie lub w innych systemach określonych w karcie kasy; niezależnie od tego powinna być również zapewniona możliwość wykonania wydruku przez kasę lub dowolną kasę tego samego typu, z której pochodziły zapisywane kopie, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 3 i 4,

b) wykonywanie czynności sprawdzających zapisanych kopii wydruków na informatycznych nośnikach danych, w szczególności związanych z zastosowanymi zabezpieczeniami, z udziałem kasy, z której były prowadzone zapisy lub dowolnej kasy tego samego typu,

c) realizację funkcji sortujących umożliwiających co najmniej na podstawie określonych zapisów kopii wydruków, w tym raportów fiskalnych dobowych, tworzenie raportów okresowych za okres żądany przez kontrolującego, wyszukiwanie sprzedaży według zadanych parametrów takich jak na przykład: data, występowanie sprzedaży w zadanym zakresie dat, wyszukiwanie wskazanych stawek podatku przy sprzedażach, wyszukiwanie określonych nazw towarów; program ten powinien też zapewnić wykrywanie zmian już uprzednio zapisanych kopii wydruków oraz wskazywanie etykiet informatycznych nośników danych, które w historii archiwizowania kopii wydruków zawierają żądane dane; w programie archiwizującym nie powinny być dostępne dla użytkownika kasy żadne procedury edytowania tekstu.

3. Program archiwizujący zapisany w kasie może nie zawierać niektórych elementów lub części tego programu odpowiedzialnych za sterowanie archiwizowaniem związanych z realizacją wymogów wymienionych w ust. 2 pkt 12–20, ale jedynie w zakresie, w jakim założenia programu ujęte w tych przepisach i dotyczące zapisu i odczytu danych w pamięci fiskalnej kasy są wykonywane pod bezpośrednią kontrolą programu pracy kasy.

4. Przepis ust. 3 dotyczy wyłącznie przypadków, gdy:

1) producent krajowy lub importer kasy będzie wprowadzał do obrotu kasy wraz z częścią programu archiwizującego zawartą na odrębnym informatycznym nośniku danych, przeznaczonego do zainstalowania przez użytkownika kasy na urządzeniach zewnętrznych służących do zapisu kopii;

2) w książce kasy producent krajowy lub importer określi rodzaje urządzeń, które przy wykorzystaniu programu wymienionego w pkt 1 mogą współpracować z kasą przy zapisie kopii lub określi szczegółowe parametry techniczne, które muszą spełniać te urządzenia oraz informatyczne nośniki danych, na których będą zapisywane kopie tych dokumentów.

§ 8.1. Podatnicy mogą stosować do ewidencji wyłącznie kasy lub system kasowy, które posiadają potwierdzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych o spełnieniu funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteriów i warunków technicznych, określonych w rozporządzeniu.

2. Podatnicy w zakresie świadczonych przez nich usług przewozu osób i ładunków taksówkami są obowiązani do stosowania kasy, która uzyskała potwierdzenie również spełnienia kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy o zastosowaniu specjalnym przeznaczone do ewidencji obrotu i kwot podatku związanych ze świadczeniem usług przewozu osób i ładunków taksówkami, z tym że jeżeli w potwierdzeniu wskazano, iż dana kasa jest przeznaczona do współpracy z taksometrami określonego typu, podatnik jest obowiązany spełnić te warunki; w przypadku kas przystosowanych do współpracy z taksometrem przy pomocy złącza rozłącznego, w potwierdzeniu należy wymienić również typ taksometru, który producent krajowy albo importer zadeklarował do współpracy z kasą.

3. Kasy nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń, o których mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

§ 10.Potwierdzenie, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydaje się na okres 3 lat. Po upływie tego okresu może ono być wydane na następne okresy po złożeniu wniosku wraz z wymaganymi dokumentami i urządzeniami i przeprowadzeniu wszystkich badań testowych.

§ 11.Po uzyskaniu potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wszelkie zmiany funkcjonalne, konstrukcyjne oraz programowe w kasie, przed ich wprowadzeniem, wymagają każdorazowo ponownego złożenia wniosku wraz z wymaganymi dokumentami i urządzeniami i uzyskania pozytywnego wyniku z wszystkich przeprowadzonych badań testowych kasy oraz uzyskania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy. W przypadku wprowadzania zmian po wydaniu potwierdzenia w części programu, o którym mowa w § 6 ust. 4 pkt 1, niemających wpływu na funkcjonowanie pozostałej części tego programu zawartego w kasie, jak i na program pracy kasy, można taki program stosować, pod warunkiem uprzedniego poinformowania o tym i dostarczenia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych nowego programu oraz dokumentów potwierdzających autoryzację tych zmian i oświadczenia o spełnieniu przez program wszystkich wymogów określonych w rozporządzeniu.

§ 12.Numery unikatowe kas są przydzielane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Numery te przydziela się wyłącznie producentom krajowym i importerom dla kas posiadających potwierdzenie, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy.

§ 13.Naczelnik urzędu skarbowego, po zgłoszeniu fiskalizacji kasy przez podatnika, nadaje kasie numer ewidencyjny. Numer ten nie ulega zmianie w przypadku zmiany właściwości naczelnika urzędu skarbowego. Numer ewidencyjny kasy oraz książki kasy są identyczne i nie mogą być przypisane innym urządzeniom.

§ 15.Przeglądem technicznym kas należy objąć:

1) stan wszystkich plomb kasy i zgodność ich z zapisem w książce kasy i dokumentacją serwisu kas;

2) stan obudowy kasy;

3) czytelność dokumentów fiskalnych drukowanych przez kasę;

4) program pracy kasy i program archiwizujący, jego wersję, zgodność z zapisami w książce kasy i dokumentacją serwisu kas;

5) poprawność działania kasy, w szczególności w zakresie emisji dokumentów fiskalnych;

6) poprawność działania wyświetlacza klienta;

7) stan płyty głównej, pamięci fiskalnej kasy i modułu fiskalnego kasy co do zgodności z dokumentacją konstrukcyjną kasy, a wynik przeglądu wraz z zaleceniami należy wpisać do książki kasy;

8) sprawdzenie stanu technicznego akumulatorów wewnętrznego zasilania kasy.

§ 16.1. Obowiązkowego przeglądu technicznego kas, o którym mowa w art. 111 ust. 6c ustawy, dokonuje się co 24 miesiące, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku kas, o których mowa w § 4 ust. 2, obowiązkowego przeglądu dokonuje się nie rzadziej niż w terminach wymaganych dla ponownej legalizacji określonych w odrębnych przepisach o prawnej kontroli metrologicznej dla taksometru używanego do współpracy z kasą przez podatnika.

§ 18.W sprawach o wydanie decyzji, o której mowa w § 7 ust. 1 rozporządzenia wymienionego w § 20, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się, nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2009 r., przepisy o kryteriach i warunkach technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, określone w rozporządzeniu wymienionym w § 20.

§ 20.Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948, z 2003 r. Nr 152, poz. 1481 oraz z 2004 r. Nr 85, poz. 798).

§ 21.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 2008 r.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 28 listopada 2008 r. (poz. 1338)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

LOGO FISKALNE

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

Załącznik nr 6

WARUNKI ZORGANIZOWANIA I PROWADZENIA SERWISU KAS MAJĄCE ZNACZENIE DLA EWIDENCJONOWANIA

1. Podatnik korzysta jedynie z serwisu gwarancyjnego i pogwarancyjnego kas, za który odpowiedzialny jest producent krajowy albo importer, lub ewentualnie z serwisu prowadzonego przez inne jednostki, ale tylko w przypadku, gdy prowadzący ten serwis posiada autoryzację producenta krajowego lub importera. Serwis kas może być prowadzony i wykonywany na warunkach określonych w załączniku.

2. Serwis, o którym mowa w ust. 1, kas o zastosowaniu specjalnym przeznaczonych do ewidencjonowania obrotów w zakresie usług przewozu osób i ładunków taksówkami może być prowadzony wyłącznie na terenie miast lub miejscowości, w których działają punkty legalizacyjne taksometrów prowadzone zgodnie z przepisami o miarach.

3. Serwisant kas nie może dokonywać ingerencji w pamięć fiskalną kasy.

4. Zaprzestanie prowadzenia serwisu kas przez producenta krajowego albo importera, niezależnie od przyczyny, może być dokonane po uprzednim jego przekazaniu, w drodze porozumienia, do prowadzenia przez przejmującego ten serwis kas. Kopię porozumienia należy przekazać do Ministerstwa Finansów w terminie 7 dni od dnia jego podpisania.

5. Dokumentację związaną z wykonywanym serwisem kas prowadzi producent krajowy albo importer lub podmiot prowadzący autoryzowany serwis kas.

6. Serwis kas wykonuje serwisant kas. Serwisant kas musi być wpisany na listę upoważnionych do wykonywania serwisu kas przez producenta krajowego (importera) lub podmiot prowadzący serwis oraz zgłoszony do naczelnika urzędu skarbowego.

7. Serwis kas stosowanych do prowadzenia ewidencji przez podatnika nie może być prowadzony lub wykonywany przez niego ani przez osobę zatrudnioną przez podatnika na podstawie stosunku pracy, zlecenia, umowy o dzieło, agencyjnej i innych umów o podobnym charakterze.

8. Lista, o której mowa w ust. 6, musi być zgodna z ewidencją prowadzoną przez urzędy skarbowe oraz niezwłocznie aktualizowana na bieżąco w przypadkach jej zmiany, z jednoczesnym powiadomieniem o tym naczelnika urzędu skarbowego przez producenta krajowego albo importera.

9. Serwisant kas musi niezwłocznie i bezpłatnie interweniować na żądanie właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

10. Serwisant kas wykonuje, na podstawie dokonanego zgłoszenia przez podatnika, obowiązkowy przegląd techniczny kasy.

11. Prowadzący serwis kas jest obowiązany współpracować ze wskazanymi przez naczelnika urzędu skarbowego pracownikami tego urzędu w zakresie znajomości zastosowanych przez producenta krajowego procedur pracy kasy, przede wszystkim pod względem ich sprawdzalności.

12. Serwis kas musi być podjęty nie później niż w ciągu 48 godzin od chwili zgłoszenia awarii kasy przez użytkownika kasy, chyba że dokonano innych ustaleń z podatnikiem.

13. Serwisant kas musi legitymować się identyfikatorem nadanym przez producenta krajowego albo importera. Identyfikator ważny jest przez rok od daty jego wydania i po upływie tego okresu wymaga przedłużenia jego ważności.

14. Dane identyfikacyjne serwisanta kas oraz serwisanta kas upoważnionego do zastępczego wykonywania serwisu danej kasy zostają wpisane do książki kasy. Serwisant kas zastępczo wykonujący serwis kas musi każdorazowo posiadać upoważnienie do wykonywania serwisu kasy, które zostaje wpisane i dołączone do książki kasy.

15. Informacje o treści wpisów dokonywanych przez serwisanta kas określa wzór książki kasy.

16. Wszystkich wpisów w książce kasy należy dokonywać czytelnie, a wpisy o wykonanym serwisie kas muszą być czytelnie podpisane przez serwisanta kas i ostemplowane jego pieczęcią.

17. Serwisant kas wykonujący serwis kas, który dopuszcza się naruszenia warunków jej wykonywania, lub wykonując taki serwis, umożliwia podatnikowi niezgodne z prawdą, nierzetelne ewidencjonowanie dokonanych transakcji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, traci upoważnienie do wykonywania serwisu kas i jego prowadzenia, bez możliwości jego ponownego wykonywania lub prowadzenia.

Załącznik nr 7

Załącznik nr 8

WZÓR IDENTYFIKATORA SERWISANTA KAS