Poradnia z zakresu rachunkowości

Nasz klient zastanawia się nad przekazaniem swoim pracownikom bonów albo kart prepaid przy okazji Świąt Wielkonocnych. Mają być finansowane z funduszu socjalnego. Które rozwiązanie jest dla niego korzystniejsze?

Karta przedpłacona – a taką jest np. karta podarunkowa (prezentowa) – to swoisty rodzaj karty płatniczej. Wydawana jest bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, jej użytkownikowi nie jest też przyznawany kredyt. Rolą tych kart jest zapewnienie użytkownikowi karty (np. pracownikowi) środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów) lub znaków legitymacyjnych. W trakcie ważności karty można się nią posługiwać wielokrotnie, aż do wyczerpania limitu przypisanego do karty lub upływu terminu ważności karty. Karta prezentowa jest kartą na okaziciela. Jak wynika z przepisów, tego typu karty prepaid są elektronicznym bonem towarowym, którym można płacić za zakupy dokonane w danej sieci czy zrzeszeniu sieci sprzedaży. Zgodnie z art. 2 pkt 15a ustawy o usługach płatniczych w związku z art. 4 ust. 1 pkt 4 prawa bankowego karta płatnicza to karta uprawniająca do wypłaty gotówki lub umożliwiająca złożenie zlecenia płatniczego za pośrednictwem akceptanta lub agenta rozliczeniowego, akceptowana przez akceptanta w celu otrzymania przez niego należnych mu środków, w tym karta płatnicza w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia unijnego nr 2015/751. Zgodnie z art. 63 ust. 1 prawa bankowego rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub informatycznych nośników danych. Na podstawie art. 63 ust. 3 pkt 4 prawa bankowego rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności kartą płatniczą.

Zatem z technicznego punktu widzenia karta przedpłacona jest bardzo zbliżona do karty debetowej. Oznacza to, że kartę tę należy co do zasady uznać za świadczenie pieniężne z uwagi na jej zaklasyfikowanie jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych. Jest to bardzo ważne z punktu widzenia prawidłowego opodatkowania świadczeń na rzecz pracowników wynikających z przyznanych kart. W przypadku otrzymania przez pracowników (z uwzględnieniem kryterium socjalnego) kart prezentowych (podarunkowych), zasilanych środkami pieniężnymi, które zostały sfinansowane w całości ze środków pieniężnych pochodzących z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przychód pracowników z tego tytułu będzie korzystał ze zwolnienia od PIT w 2023 r. ‒ do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2000 zł. Reguluje to art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Generalnie zgodnie z tym przepisem wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o ZFŚS, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł. Przy czym limit tego zwolnienia dla świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS (na podstawie art. 52l pkt 3 ustawy o PIT) został podwyższony do 2000 zł w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, czyli do końca 2023 r.