PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (²),

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (³), w świetle wspólnego projektu zatwierdzonego przez komitet pojednawczy w dniu 28 listopada 2006 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wody podziemne są wartościowym zasobem naturalnym, który jako taki powinien być chroniony przed pogorszeniem stanu i zanieczyszczeniem chemicznym. Jest to szczególnie ważne dla ekosystemów zależnych od wód podziemnych oraz w przypadku wykorzystywania wód podziemnych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia.

(2) Wody podziemne stanowią najbardziej wrażliwe i największe zasoby słodkiej wody w Unii Europejskiej, a przede wszystkim główne źródło publicznego zaopatrzenia w wodę pitną w wielu regionach.

(3) Ochrona części wód podziemnych, które wykorzystuje się lub które zamierza się wykorzystywać w przyszłości do pozyskiwania wody pitnej, musi być realizowana w taki sposób, aby unikać pogorszenia jakości takich zasobów wodnych w celu zredukowania poziomu uzdatniania wody pitnej, zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (⁴).

(4) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1600/2002/ WE z dnia 22 lipca 2002 r. ustanawiająca szósty wspólnotowy program działań w zakresie ochrony środowiska naturalnego (⁵) stawia za cel osiągnięcie poziomów jakości wody, które nie powodują znaczącego oddziaływania na zdrowie ludzkie i środowisko oraz nie stwarzają zagrożeń dla zdrowia ludzkiego i środowiska.

(5) W celu ochrony środowiska jako całości, a w szczególności zdrowia ludzkiego, trzeba unikać powstawania wywołujących negatywne skutki stężeń szkodliwych zanieczyszczeń w wodach podziemnych, zapobiegać ich powstawaniu lub je zmniejszać.

(6) Dyrektywa 2000/60/WE zawiera ogólne przepisy dotyczące ochrony i zachowania stanu wód podziemnych. Zgodnie z art. 17 tej dyrektywy należy przyjąć środki w celu zapobiegania i ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem, w tym kryteria oceny dobrego stanu chemicznego wód podziemnych oraz kryteria identyfikacji znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych, jak również kryteria służące definiowaniu początkowych punktów odwrócenia takich trendów.

(7) Uwzględniając potrzebę osiągnięcia jednolitych poziomów ochrony wód podziemnych, należy ustalić normy jakościowe i wartości progowe, jak również rozwijać metody oparte na wspólnym podejściu, w celu określenia kryteriów oceny stanu chemicznego jednolitych części wód podziemnych.

(8) Normy jakościowe odnoszące się do azotanów, środków ochrony roślin i produktów biobójczych powinny zostać przyjęte jako wspólnotowe kryteria oceny stanu chemicznego jednolitych części wód podziemnych, przy czym należy zapewnić zgodność z, odpowiednio, dyrektywą Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (⁶), dyrektywą Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (⁷) i dyrektywą 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (⁸).

(9) Ochrona wód podziemnych może wymagać na niektórych terenach zmiany metod stosowanych w rolnictwie lub leśnictwie, co mogłoby powodować utratę dochodów. Wspólna polityka rolna przewiduje mechanizmy finansowania wdrożenia środków mających na celu przestrzeganie norm wspólnotowych, mianowicie poprzez rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (⁹). W odniesieniu do środków ochrony wód podziemnych do zadań państw członkowskich będzie należał wybór ich priorytetów i projektów.

(10) Przepisów dotyczących stanu chemicznego wód podziemnych nie stosuje się do naturalnie występujących wysokich poziomów substancji, jonów lub ich wskaźników zawartych w danej jednolitej części wód podziemnych albo w wodach powierzchniowych będących z nią w związku hydraulicznym, związanych ze szczególnymi warunkami hydrogeologicznymi, których nie obejmuje definicja zanieczyszczenia. Nie stosuje się ich także do czasowych, ograniczonych przestrzennie zmian kierunku przepływu i składu chemicznego, których nie uważa się za intruzje.

(11) Należy określić kryteria identyfikacji wszelkich znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych stężenia zanieczyszczeń oraz kryteria służące definiowaniu początkowych punktów odwrócenia takich trendów, z uwzględnieniem prawdopodobieństwa ujemnych skutków dla ekosystemów wodnych lub lądowych zależnych od wód podziemnych.

(12) Państwa członkowskie, o ile to możliwe, powinny stosować procedury statystyczne pod warunkiem, że są one zgodne z normami międzynarodowymi i przyczyniają się do długookresowej porównywalności wyników monitoringu pomiędzy państwami członkowskimi.

(13) Zgodnie z art. 22 ust. 2 tiret trzecie dyrektywy 2000/60/ WE, dyrektywa Rady 80/68/EWG z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne (¹⁰) traci moc z dniem 22 grudnia 2013 r. Konieczne jest zapewnienie ciągłości ochrony przewidzianej w dyrektywie 80/68/EWG w odniesieniu do środków mających na celu zapobieganie zarówno bezpośredniemu, jak i pośredniemu wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ograniczenie ich wprowadzania.

(14) Konieczne jest rozróżnienie pomiędzy substancjami niebezpiecznymi, których wprowadzaniu należy zapobiegać, i innymi zanieczyszczeniami, których wprowadzanie powinno zostać ograniczone. Należy korzystać z załącznika VIII do dyrektywy 2000/60/WE, zawierającego wykaz głównych zanieczyszczeń mających znaczenie dla środowiska wodnego, w celu identyfikacji substancji niebezpiecznych i substancji nie zaliczanych do niebezpiecznych, stwarzających faktyczne lub potencjalne zagrożenie zanieczyszczeniem.

(15) Środki służące zapobieganiu lub ograniczaniu wprowadzania zanieczyszczeń do części wód podziemnych używanych lub przeznaczonych do użycia w przyszłości do poboru wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, o których mowa w art. 7 ust. 1 dyrektywy 2000/60/WE, powinny, zgodnie z art. 7 ust. 2 tej dyrektywy, zawierać środki konieczne do zapewnienia, że stosowany jest system uzdatniania wody podziemnej, a zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym woda po uzdatnieniu będzie spełniała wymogi dyrektywy Rady 98/8 3/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (¹¹). Środki te mogą również przewidywać, zgodnie z art. 7 ust. 3 dyrektywy 2000/60/WE, ustanowienie przez państwa członkowskie stref ochronnych o wielkości uznanej przez właściwy organ krajowy za niezbędną w celu ochrony zaopatrzenia w wodę pitną. Takie strefy ochronne mogą obejmować całość terytorium danego państwa członkowskiego.

(16) W celu zapewnienia spójnej ochrony wód podziemnych, w przypadkach gdy dana jednolita część wód podziemnych znajduje się na terytorium kilku państw członkowskich, państwa te powinny koordynować działania w zakresie monitoringu, ustalania wartości progowych oraz identyfikacji odpowiednich substancji niebezpiecznych.

(17) Solidne i porównywalne metody monitorowania wód podziemnych są ważnym narzędziem oceny jakości wód podziemnych oraz wyboru najbardziej odpowiednich środków. Art. 8 ust. 3 i art. 20 dyrektywy 2000/60/WE przewidują przyjęcie standardowych metod analizy i monitorowania stanu wód oraz, tam gdzie to konieczne, wytycznych dotyczących wdrażania, w tym monitorowania.

(18) W pewnych okolicznościach państwa członkowskie powinny być upoważnione do zwolnienia z obowiązku podjęcia działań mających na celu zapobieganie wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ograniczenie ich wprowadzania. Jakiekolwiek zwolnienia powinny być oparte na przejrzystych kryteriach i być wyszczególnione w planach gospodarowania wodami w dorzeczu.

(19) Należy zbadać wpływ różnych wartości progowych wód podziemnych, które mają zostać zdefiniowane przez państwa członkowskie, na poziom ochrony środowiska naturalnego i funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(20) Należy przeprowadzić badania mające na celu opracowanie lepszych kryteriów zapewniających jakość i ochronę ekosystemu wód podziemnych. W razie potrzeby pozyskaną wiedzę należy uwzględnić podczas wdrażania lub przeglądu niniejszej dyrektywy. Takie badania, podobnie jak rozpowszechnianie wiedzy, doświadczenia i wyników badań, powinny być wspierane i finansowane.

(21) Konieczne jest zapewnienie środków przejściowych obowiązujących w okresie pomiędzy datą wdrożenia niniejszej dyrektywy a datą, z którą dyrektywa 80/68/EWG utraci

(22) Dyrektywa 2000/60/WE ustanawia wymóg kontroli, w tym wymóg uprzedniego zezwolenia na sztuczne zasilanie lub uzupełnienie części wód podziemnych pod warunkiem, że użytkowanie źródła nie będzie miało negatywnego wpływu na realizację celów ekologicznych określonych dla źródła lub zasilonej lub uzupełnionej części wód podziemnych.

(23) Dyrektywa 2000/60/WE obejmuje w art. 11 ust. 2 i załączniku VI część B w sprawie programu środków działania, niewyczerpującą listę środków dodatkowych, które państwa członkowskie mogą przyjąć jako część programu środków działania, między innymi:

- instrumenty legislacyjne,

- instrumenty administracyjne, oraz

- wynegocjowane umowy na rzecz ochrony środowiska naturalnego.

(24) Środki niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/ WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹²).

(25) W szczególności w odniesieniu do środków o zasięgu ogólnym mających na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, między innymi poprzez wykreślenie niektórych z tych elementów lub dodanie do niniejszej dyrektywy nowych, innych niż istotne elementów, należy przestrzegać procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Cel

1. Niniejsza dyrektywa ustanawia szczególne środki, określone w art. 17 ust. 1 i 2 dyrektywy 2000/60/WE, w celu zapobiegania i ochrony przed zanieczyszczeniem wód podziemnych. Środki te obejmują w szczególności:

a) kryteria oceny dobrego stanu chemicznego wód podziemnych; oraz

b) kryteria służące identyfikacji i odwróceniu znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych oraz kryteria służące definiowaniu początkowych punktów odwrócenia takich trendów.

2. Niniejsza dyrektywa uzupełnia zawarte w dyrektywie 2000/ 60/WE przepisy zapobiegające wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ograniczające je oraz ma na celu zapobieganie pogarszaniu się stanu wszystkich jednolitych części wód podziemnych.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy, oprócz definicji określonych w art. 2 dyrektywy 2000/60/WE stosuje się następujące definicje:

1) „norma jakości wód podziemnych” oznacza normę jakości środowiska określoną jako stężenie danego zanieczyszczenia, grupy zanieczyszczeń lub wskaźnika zanieczyszczenia w wodach podziemnych, które nie powinno być przekroczone z uwagi na ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska;

2) „wartość progowa” oznacza normę jakości wód podziemnych ustaloną przez państwa członkowskie zgodnie z art. 3;

3) „znaczący i utrzymujący się trend wzrostowy” oznacza każdy statystycznie i pod względem środowiskowym istotny wzrost stężenia zanieczyszczenia, grupy zanieczyszczeń lub wskaźnika zanieczyszczeń w wodach podziemnych, w związku z którym stwierdzono konieczność odwrócenia trendu zgodnie z art. 5;

4) „wprowadzanie zanieczyszczeń do wód podziemnych” oznacza bezpośrednie lub pośrednie wprowadzanie zanieczyszczeń do wód podziemnych spowodowane działalnością człowieka;

5) „wartość tła” oznacza stężenie substancji lub wartość wskaźnika w części wód podziemnych nieodpowiadające żadnym lub odpowiadające bardzo nieznacznym zmianom spowodowanym działalnością człowieka w porównaniu ze stanem pozbawionym szkodliwych wpływów;

6) „poziom początkowy” oznacza przeciętne stężenie, zmierzone przynajmniej w latach referencyjnych 2007 i 2008 na podstawie programów monitorowania wdrożonych zgodnie z art. 8 dyrektywy 2000/60/WE lub, w przypadku substancji wykrytych po upływie lat referencyjnych, w pierwszym okresie, dla którego dostępne są reprezentatywne dane z monitorowania.

Artykuł 3

Kryteria oceny stanu chemicznego wód podziemnych

1. Do celów oceny stanu chemicznego jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części, zgodnie z sekcją 2.3 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE, państwa członkowskie stosują następujące kryteria:

a) normy jakości wód podziemnych określone w załączniku I;

b) wartości progowe stężenia zanieczyszczeń, grup zanieczyszczeń i wskaźników zanieczyszczeń, zidentyfikowanych na terytorium danego państwa członkowskiego jako przyczyniające się do uznania jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części za zagrożoną, określone przez państwa członkowskie zgodnie z procedurą opisaną w części A załącznika II, z uwzględnieniem co najmniej wykazu zawartego w części B załącznika II.

Podstawą wartości progowych dla dobrego stanu chemicznego są ochrona wód podziemnych zgodnie z załącznikiem II, część A, pkt 1, 2 i 3, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu oraz wzajemnego oddziaływania na sąsiadujące wody powierzchniowe i ekosystemy naziemne oraz tereny podmokłe będące bezpośrednio zależne od nich oraz tego, że wartości te uwzględniają, między innymi, wiedzę z zakresu ludzkiej toksykologii oraz ekotoksykologii.

2. Wartości progowe mogą być ustalane na poziomie kraju, dorzecza lub części dorzecza międzynarodowego znajdującej się na terytorium danego państwa członkowskiego, lub na poziomie jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części.

3. W odniesieniu do jednolitych części wód podziemnych znajdujących się na terytorium dwóch lub większej liczby państw członkowskich oraz jednolitych części wód podziemnych, w obrębie których przepływ wód podziemnych przecina granicę państwa członkowskiego, państwa członkowskie zapewniają skoordynowane ustalanie wartości progowych przez zainteresowane państwa członkowskie, zgodnie z art. 3 ust. 4 dyrektywy 2000/60/WE.

4. W przypadku, gdy jednolita część wód podziemnych lub grupa takich części wykracza poza obszar Wspólnoty, zainteresowane państwo (-a) członkowskie podejmuje(-ą) starania zmierzające do skoordynowanego ustalania wartości progowych wspólnie z zainteresowanym(-i) państwem(-ami) nie będącymi państwem(-ami) członkowskim(-i), zgodnie z art. 3 ust. 5 dyrektywy 2000/60/WE.

5. Państwa członkowskie ustalają po raz pierwszy wartości progowe, zgodnie z ust. 1 lit. b), nie później niż do dnia 22 grudnia 2008 r.

Wszelkie ustalone wartości progowe ogłasza się w planach gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, opracowywanych zgodnie z art. 13 dyrektywy 2000/60/WE, włączając w to podsumowanie informacji określonych w części C załącznika II do niniejszej dyrektywy.

6. Państwa członkowskie, z uwagi na ochronę zdrowia ludzkiego oraz środowiska, dokonują zmian wykazu wartości progowych, jeżeli nowe informacje o zanieczyszczeniach, grupach zanieczyszczeń lub wskaźnikach zanieczyszczeń wskazują na potrzebę ustalenia wartości progowej dla nowej substancji, zmianę istniejącej wartości progowej lub ponownego uwzględnienia wartości progowej uprzednio usuniętej z wykazu.

Wartości progowe mogą być usuwane z wykazu, jeżeli dana jednolita część wód podziemnych nie jest już narażona na zagrożenie ze strony danych zanieczyszczeń, grup zanieczyszczeń lub wskaźników zanieczyszczeń.

Wszelkie takie zmiany wykazu wartości progowych podlegają zgłoszeniu w ramach okresowych przeglądów planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy.

7. Na podstawie informacji przedstawianych przez państwa członkowskie zgodnie z ust. 5, Komisja publikuje sprawozdanie nie później niż do dnia 22 grudnia 2009 r.

Artykuł 4

Procedura oceny stanu chemicznego wód podziemnych

1. Państwa członkowskie stosują procedurę opisaną w ust. 2 w celu oceny stanu chemicznego jednolitej części wód podziemnych. Przy przeprowadzaniu tej procedury, państwa członkowskie mogą w stosownych przypadkach grupować jednolite części wód podziemnych zgodnie z załącznikiem V do dyrektywy 2000/60/WE.

2. Jednolitą część wód podziemnych lub grupę takich części uważa się za będącą w dobrym stanie chemicznym, jeżeli:

a) odpowiednie monitorowanie wykazuje, że spełnione są warunki przedstawione w pkt 2.3.2 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE; lub

b) wartości określające normy jakości wód podziemnych wymienione w załączniku I, i odpowiednie wartości progowe, ustalone zgodnie z art. 3 i załącznikiem II, nie są przekroczone w żadnym punkcie obserwacyjnym w danej jednolitej części wód podziemnych lub grupie takich części; lub

c) dana wartość normy jakości wód podziemnych lub wartość progowa jest przekroczona w jednym lub większej liczbie punktów obserwacyjnych, ale odpowiednie badanie przeprowadzone zgodnie z załącznikiem III potwierdza, że:

(i) na podstawie oceny, o której mowa w ust. 3 załącznika III, stężeń zanieczyszczeń przewyższających normy jakości wód podziemnych lub wartości progowe nie uważa się za stanowiące istotne ryzyko dla środowiska, z uwzględnieniem, w odpowiednich przypadkach, wielkości zmienionej jednolitej części wód podziemnych;

(ii) spełnione są pozostałe warunki dobrego stanu chemicznego wód podziemnych, określone w tabeli 2.3.2 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE, zgodnie z ust. 4 załącznika III do niniejszej dyrektywy;

(iii) dla części wód podziemnych określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 dyrektywy 2000/60/WE spełnione są wymogi określone w art. 7 ust. 3 tej dyrektywy, zgodnie z ust. 4 załącznika III do niniejszej dyrektywy;

(iv) zanieczyszczenia nie naruszają w istotny sposób możliwości wykorzystywania danej jednolitej części wód podziemnych ani żadnej z jednolitych części wód podziemnych tworzących grupę do celów związanych z działalnością człowieka.

3. Wybór stacji monitorowania wód podziemnych musi odpowiadać wymogom załącznika V sekcja 2.4 do dyrektywy 2000/60/WE co do takiego jej zaprojektowania, aby umożliwiała pozyskiwanie spójnego i całościowego obrazu stanu chemicznego wód podziemnych oraz reprezentatywnych danych z monitorowania.

4. Państwa członkowskie publikują podsumowanie wyników oceny stanu chemicznego wód podziemnych w planach gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, zgodnie z art. 13 dyrektywy 2000/60/WE.

Podsumowanie to, dokonywane na poziomie dorzecza lub części międzynarodowego dorzecza znajdującej się na terytorium danego państwa członkowskiego, zawiera również wyjaśnienie, w jaki sposób w ostatecznej ocenie uwzględniono przekroczenia norm jakości wód podziemnych lub wartości progowych w poszczególnych punktach obserwacyjnych.

5. Jeżeli jednolita część wód podziemnych jest sklasyfikowana jako będąca w dobrym stanie chemicznym zgodnie z ust. 2 lit. c),

państwa członkowskie podejmują wszelkie środki, zgodnie z art. 11 dyrektywy 2000/60/WE, jakie mogą być konieczne dla zapewnienia ochrony tych ekosystemów wodnych, ekosystemów lądowych oraz możliwości wykorzystania przez ludzi wód podziemnych zależnych od jednolitej części wód podziemnych, reprezentowanej przez punkt lub punkty monitoringu, w których nastąpiło przekroczenie norm jakości wód podziemnych lub wartości progowej.

Artykuł 5

Identyfikacja znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych i definiowanie punktów inicjowania działań odwracających takie trendy

1. Państwa członkowskie identyfikują wszelkie znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe stężenia zanieczyszczeń, grup zanieczyszczeń lub wskaźników zanieczyszczeń występujących w obrębie jednolitych części wód podziemnych lub grup takich części, które zostały uznane za zagrożone, i definiują początkowy punkt odwrócenia takich trendów, zgodnie z załącznikiem IV.

2. Państwa członkowskie, zgodnie z załącznikiem IV część B, doprowadzają do odwrócenia trendów stwarzających znaczące zagrożenie dla jakości ekosystemów wodnych lub lądowych, dla zdrowia ludzkiego lub dla rzeczywistych lub potencjalnych możliwości uzasadnionego korzystania ze środowiska wodnego, poprzez program środków działania, o którym mowa w art. 11 dyrektywy 2000/60/WE, w celu postępującego zmniejszenia zanieczyszczenia wód podziemnych i zapobiegania pogarszaniu się ich stanu.

3. Państwa członkowskie definiują początkowy punkt odwrócenia takich trendów jako określony odsetek wartości wyznaczających normy jakości wód podziemnych określone w załączniku I i wartości progowych ustalonych zgodnie z art. 3. na podstawie wykrytego trendu i związanego z nim zagrożenia dla środowiska, zgodnie z częścią B pkt 1 załącznika IV.

4. W planach gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, które mają być przedstawiane zgodnie z art. 13 dyrektywy 2000/ 60/WE, państwa członkowskie dokonują podsumowania określającego:

a) sposób, w jaki ocena trendów na podstawie danych z poszczególnych punktów monitoringu w obrębie jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części wpłynęła na stwierdzenie, zgodnie z sekcją 2.5 załącznika V wyżej wymienionej dyrektywy, że w tych częściach wód podziemnych występuje znaczący i utrzymujący się trend wzrostowy stężenia wszelkiego typu zanieczyszczeń lub ma miejsce odwrócenie tego trendu; oraz

b) przyczyny przyjęcia początkowych punktów zdefiniowanych zgodnie z ust. 3.

5. Jeżeli jest to konieczne do oceny wpływu istniejących stref zanieczyszczonych w obrębie jednolitych części wód podziemnych, mogących stanowić zagrożenie dla osiągnięcia celów określonych w art. 4 dyrektywy 2000/60/WE, w szczególności pochodzących ze źródeł punktowych i skażeń na powierzchni terenu, państwa członkowskie przeprowadzają dodatkową ocenę trendów odnoszących się do wykrytych zanieczyszczeń w celu potwierdzenia, że plamy zanieczyszczeń pochodzących ze skażonych miejsc nie rozszerzają się, nie powodują pogorszenia stanu chemicznego danej jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części oraz nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Podsumowanie wyników tych ocen zamieszcza się w planach gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, które mają być przedstawiane zgodnie z art. 13 dyrektywy 2000/60/WE.

Artykuł 6

Środki zapobiegania wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ich ograniczania

1. Aby osiągnąć cel, jakim jest zapobieganie wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ich ograniczenie, ustalony zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) pkt (i) dyrektywy 2000/60/ WE, państwa członkowskie zapewniają, że program środków działania, określony zgodnie z art. 11 tej dyrektywy, obejmuje:

a) wszystkie środki niezbędne dla zapobiegania wprowadzaniu wszelkich substancji niebezpiecznych do wód podziemnych, bez uszczerbku dla ust. 2 i 3. Identyfikując takie substancje, państwa członkowskie biorą w szczególności pod uwagę substancje niebezpieczne należące do rodzin lub grup zanieczyszczeń, o których mowa w pkt 1-6 załącznika VIII do dyrektywy 2000/60/WE, jak również substancje należące do rodzin lub grup zanieczyszczeń, o których mowa w pkt 7-9 tego załącznika, o ile są one uważane za niebezpieczne;

b) w odniesieniu do zanieczyszczeń wymienionych w załączniku VIII do dyrektywy 2000/60/WE, które nie są uważane za niebezpieczne, i wszelkich pozostałych zanieczyszczeń innych niż niebezpieczne, niewymienionych w tym załączniku, uważanych przez państwa członkowskie za faktyczne lub potencjalne niebezpieczeństwo zanieczyszczenia -wszelkie niezbędne środki niezbędne dla ograniczenia ich wprowadzania do wód podziemnych, tak aby zapewnić, że wprowadzanie ich nie spowoduje pogorszenia lub znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych stężenia zanieczyszczeń w wodach podziemnych. Środki takie uwzględniają co najmniej ustalone zasady najlepszej praktyki, w tym najlepsze praktyki środowiskowe i najlepsze dostępne techniki określone w odpowiednich przepisach wspólnotowych.

W celu ustanowienia środków, o których mowa w lit. a) lub b), państwa członkowskie mogą w pierwszej kolejności określić okoliczności decydujące o tym, czy zanieczyszczenia wymienione w załączniku VIII do dyrektywy 2000/60/WE, w szczególności podstawowe metale i ich związki, o których mowa w pkt 7 tego załącznika, należy uważać za niebezpieczne, czy też nie.

2. Wszędzie tam, gdzie jest to technicznie możliwe, bierze się pod uwagę zanieczyszczenia ze źródeł rozproszonych, mające wpływ na stan chemiczny wód podziemnych.

3. Bez uszczerbku dla wszelkich bardziej rygorystycznych wymogów określonych w innych przepisach wspólnotowych, państwa członkowskie mogą wyłączyć z zakresu stosowania środków wymaganych na podstawie ust. 1 wprowadzanie zanieczyszczeń, które:

a) wynikają z bezpośrednich zrzutów dozwolonych zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. j) dyrektywy 2000/60/WE;

b) ze względu na ich ilość i stężenie są uważane przez właściwe organy za tak niewielkie, że wykluczają jakiekolwiek obecne lub przyszłe zagrożenie pogorszeniem jakości wód podziemnych, do których są wprowadzane;

c) są skutkiem wypadku lub wyjątkowych okoliczności zaistniałych z przyczyn naturalnych, których nie można było realnie przewidzieć, uniknąć lub złagodzić;

d) wynikają ze sztucznego zasilania lub uzupełniania jednolitych części wód podziemnych, dozwolonego zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. f) dyrektywy 2000/60/WE;

e) w opinii właściwych organów nie można zapobiec lub ograniczyć ze względów technicznych bez stosowania:

(i) środków powodujących zwiększone zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub jakości środowiska jako całości;

(ii) lub nieproporcjonalnie kosztownych środków służących usuwaniu zanieczyszczeń ze skażonego gruntu lub podglebia lub innych sposobów ochrony przed ich przesączaniem się przez skażony grunt lub podglebie; lub

(f) wynikają z ingerencji w wody powierzchniowe podejmowanych w celach, między innymi, łagodzenia skutków powodzi i susz oraz zarządzania wodami i drogami wodnymi, w tym na szczeblu międzynarodowym. Działania takie, w tym wykonywanie przekopów, pogłębianie, przenoszenie i zrzucanie osadów w wodach powierzchniowych, prowadzi się na ogólnie obowiązujących zasadach oraz, w odpowiednich przypadkach, na podstawie pozwoleń i zezwoleń wydawanych zgodnie z takimi zasadami, określonymi w tym celu przez państwa członkowskie, o ile tak wprowadzane zanieczyszczenia nie stanowią przeszkody dla osiągnięcia celów środowiskowych ustalonych dla danych jednolitych części wód zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2000/60/WE.

Z wyłączeń przewidzianych w lit. a) do f) można skorzystać jedynie w przypadku, gdy właściwe organy państw członkowskich stwierdzą, że jest przeprowadzane skuteczne monitorowanie wód podziemnych, których to dotyczy zgodnie z pkt. 2.4.2 załącznika V dyrektywy 2000/60/WE, lub inne stosowne monitorowanie.

4. Właściwe organy państw członkowskich prowadzą rejestr wyłączeń, o których mowa w ust. 3, w celu powiadamiania o nich Komisji na jej żądanie.

Artykuł 7

Przepisy przejściowe

W okresie od 16 januari 2009 do dnia 22 grudnia 2013 r. wszelkie nowe procedury udzielania zezwoleń zgodnie z art. 4 i 5 dyrektywy 80/68/EWG uwzględniają wymogi określone w art. 3, 4 i 5.

Artykuł 8

Dostosowania techniczne

1. Załącznik II część A i C oraz załączniki III i IV mogą być zmieniane wraz z postępem naukowo-technicznym zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 9 ust. 2, z uwzględnieniem okresu przeglądów i uaktualniania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, o którym mowa w art. 13 ust. 7 dyrektywy 2000/60/ WE.

2. Część B załącznika II może być zmieniana zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 9 ust. 2, w celu dodania nowych rodzajów zanieczyszczeń lub wskaźników.

Artykuł 9

Procedura komitetu

1. Komisja jest wspierana przez komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1-4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.

Artykuł 10

Przegląd

Bez uszczerbku dla art. 8, Komisja dokonuje przeglądu załączników I i II do niniejszej dyrektywy do dnia ... 16 januari 2013, a następnie co sześć lat. Na podstawie przeglądu Komisja -w stosownych przypadkach - zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu przedstawia wnioski prawodawcze dotyczące zmiany załącznika I lub II. Podczas przeglądu i przygotowywania wniosku Komisja uwzględnia wszelkie istotne informacje, w tym na przykład wyniki programów monitorowania wdrożonych zgodnie z art. 8 dyrektywy 2000/60/WE, wspólnotowych programów badawczych lub zalecenia Komitetu Naukowego ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska, państw członkowskich, Parlamentu Europejskiego, Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska, europejskich organizacji przedsiębiorców oraz europejskich organizacji zajmujących się problematyką środowiska.

Artykuł 11

Ocena

Sprawozdanie Komisji przewidziane w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2000/60/WE w odniesieniu do wód podziemnych zawiera ocenę działania niniejszej dyrektywy w stosunku do innych odpowiednich aktów dotyczących środowiska, w tym jej spójności z tymi aktami.

Artykuł 12

Wdrożenie

Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do ...16 januari 2009. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają o nich Komisję.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 14

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, 12 grudnia 2006 r.

ZAŁĄCZNIK I

NORMY JAKOŚCI WÓD PODZIEMNYCH

1. Do celów oceny stanu chemicznego wód podziemnych zgodnie z art. 4, następujące normy jakości wód podziemnych odpowiadają normom jakości wymienionym w tabeli 2.3.2 w załączniku V do dyrektywy 2000/60/WE i ustalonym dnie z art. 17 tej dyrektywy.

2. Wyniki stosowania norm jakości dotyczących pestycydów w sposób określony do celów niniejszej dyrektywy nie powodują uszczerbku dla wyników procedur oceny zagrożeń wymaganych na podstawie dyrektywy 91/414/EWG lub dyrektywy 98/8/WE.

3. Jeżeli uważa się, że powyższe normy jakości wód podziemnych zastosowane do danej jednolitej części wód podziemnych mogą skutkować nieosiągnięciem celów środowiskowych określonych w art. 4 dyrektywy 2000/60/WE dla wód powierzchniowych pozostających w związku hydraulicznym z tą jednolitą częścią wód podziemnych lub prowadzić do znaczącego pogorszenia jakości ekologicznej lub chemicznej tych wód lub znaczącej szkody w ekosystemach lądowych, bezpośrednio zależnych od danej jednolitej części wód podziemnych, ustala się bardziej rygorystyczne wartości progowe zgodnie z art. 3 i załącznikiem II do niniejszej dyrektywy. Programy i środki wymagane w odniesieniu do takich wartości progowych mają również zastosowanie do czynności wchodzących w zakres dyrektywy 91/676/EWG.

ZAŁĄCZNIK IIl

OCENA STANU CHEMICZNEGO WÓD PODZIEMNYCH

1. Procedurę oceny mającej na celu określenie stanu chemicznego jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części przeprowadza się w stosunku do wszystkich części wód podziemnych lub grup takich części uznanych za zagrożone i w stosunku do każdego z zanieczyszczeń, które przyczyniają się do takiej klasyfikacji jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części.

2. Podejmując wszelkie badania, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. c), państwa członkowskie biorą pod uwagę:

a) informacje zebrane w ramach określania charakterystyki zgodnie z art. 5 dyrektywy 2000/60/WE oraz sekcji 2.1, 2.2 i 2.3 jej załącznika II;

b) wyniki uzyskane w ramach sieci monitoringu wód podziemnych, zgodnie z załącznikiem V, sekcja 2.4 dyrektywy 2000/60/WE; oraz

c) wszelkie inne istotne informacje, w tym porównanie rocznej średniej arytmetycznej stężenia danych zanieczyszczeń w punkcie monitoringu z normami jakości wód podziemnych ustalonymi w załączniku I oraz wartościami progowymi ustalonymi przez państwa członkowskie zgodnie z art. 3 i załącznikiem II.

3. Do celów badania, czy warunki dobrego stanu chemicznego wód podziemnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. c) pkt. (i) i (iv), są spełnione, państwa członkowskie, tam gdzie ma to znaczenie i jest konieczne, szacują, w jakim obszarze danej jednolitej części wód podziemnych średnia arytmetyczna stężenia danego zanieczyszczenia przekracza normę jakości wód podziemnych lub wartość progową, opierając się przy tym na odpowiednio zagregowanych wynikach obserwacji, uzupełnionych w razie potrzeby o oszacowania stężeń oparte na modelu koncepcyjnym danej jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części.

4. W celu zbadania, czy są spełnione warunki dobrego stanu chemicznego wód podziemnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. c) pkt. (ii) i (iii), tam gdzie ma to znaczenie i jest konieczne, opierając się na odpowiednich wynikach monitoringu i właściwym modelu koncepcyjnym danej jednolitej części wód podziemnych państwa członkowskie dokonają oceny:

a) skutków obecności substancji szkodliwych w części wód podziemnych;

b) ilości i stężeń zanieczyszczeń, które są lub mogą być przenoszone z jednolitej części wód podziemnych do wód powierzchniowych pozostających z nią w związku hydraulicznym lub do ekosystemów lądowych bezpośrednio od niej zależnych;

c) przypuszczalnego wpływu ilości i stężeń zanieczyszczeń przenoszonych z tej jednolitej części wód podziemnych do wód powierzchniowych pozostających z nią w bezpośrednim związku hydraulicznym oraz do ekosystemów lądowych bezpośrednio od niej zależnych;

d) wielkości wszelkich intruzji wód słonych lub innych do jednolitej części wód podziemnych; oraz

e) zagrożenia spowodowanego obecnością zanieczyszczeń w jednolitej części wód podziemnych dla jakości wody z niej pozyskiwanej lub planowanej do pozyskania w celu spożycia przez ludzi.

5. Państwa członkowskie przedstawiają mapę stanu chemicznego jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części, zgodnie z sekcjami 2.4.5 i 2.5 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE. Państwa członkowskie wskazują również na takich mapach wszystkie punkty obserwacyjne, w których występuje przekroczenie norm jakości wód podziemnych lub wartości progowych, tam gdzie ma to znaczenie i jest wykonalne.

ZAŁĄCZNIK IV

IDENTYFIKACJA I ODWRACANIE ZNACZĄCYCH I UTRZYMUJĄCYCH SIĘ TRENDÓW WZROSTOWYCH

CZĘŚĆ A

Identyfikacja znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych

Państwa członkowskie identyfikują znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe stężenia zanieczyszczeń we wszystkich jednolitych częściach wód podziemnych i grupach takich części uznanych za zagrożone zgodnie z załącznikiem II do dyrektywy 2000/60/WE, z uwzględnieniem następujących wymogów:

1. zgodnie z sekcją 2.4 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE, program monitoringu jest opracowany w taki sposób, aby można było identyfikować znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe stężeń zanieczyszczeń zidentyfikowanych zgodnie z art. 3;

2. procedura identyfikacji znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych opiera się na następujących elementach:

a) częstotliwość i miejsca monitoringu dobiera się w sposób wystarczający do:

(i) uzyskania informacji niezbędnych do zapewnienia możliwości odróżnienia na odpowiednim poziomie pewności i precyzji takich trendów wzrostowych od zmian naturalnych;

(ii) umożliwienia identyfikacji takich trendów wzrostowych w czasie pozwalającym na zastosowanie środków mających na celu zapobieżenie lub co najmniej możliwie najdalej idące złagodzenie istotnych dla środowiska niekorzystnych zmian w jakości wód podziemnych. Identyfikacja taka będzie dokonana po raz pierwszy do roku 2009, w miarę możliwości, oraz z uwzględnieniem istniejących danych, w kontekście sprawozdania dotyczącego identyfikacji trendów w ramach pierwszego planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, o którym mowa w art. 13 dyrektywy 2000/60/WE, a następnie nie rzadziej niż co sześć lat;

(iii) uwzględnienia zmienności w czasie własności fizycznych i chemicznych jednolitej części wód podziemnych, w tym warunków przepływu wód podziemnych, szybkości ich zasilania oraz czasu przesączania przez glebę lub podglebie;

b) stosuje się metody obserwacji i analizy zgodne z międzynarodowymi zasadami kontroli jakości, w tym, o ile ma to znaczenie, metody Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) lub krajowe metody standaryzowane, aby zapewnić równorzędny poziom jakości naukowej i porównywalności dostarczanych danych;

c) ocena opiera się na metodzie statystycznej, takiej jak analiza regresji, umożliwiającej dokonywanie analizy trendu z wykorzystaniem szeregów czasowych z poszczególnych punktów monitoringu;

d) w celu uniknięcia błędu systematycznego w identyfikacji trendów, wszelkie pomiary poniżej dolnej granicy zakresu pomiarowego zastępuje się połową najwyższej wartości dolnej granicy zakresu pomiarowego występującej w szeregu czasowym, z wyjątkiem wartości dla pestycydów łącznie;

3. przy określaniu znaczącego i utrzymującego się trendu wzrostowego w stężeniach substancji, które występują zarówno naturalnie, jak i w wyniku działalności człowieka, uwzględniane będą poziomy początkowe oraz, o ile takie dane będą dostępne, dane zgromadzone przed rozpoczęciem programu monitorowania w celu sporządzenia sprawozdania dotyczącego określania trendu w ramach pierwszego planu gospodarowania wodami w dorzeczu, o którym mowa w art. 13 dyrektywy 2000/60/WE.

CZĘŚĆ B

Punkty początkowe dla inicjowania działań odwracających trendy

Zgodnie z art. 5 państwa członkowskie odwrócą zidentyfikowane znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe z uwzględnieniem następujących wymogów:

1. punktem początkowym inicjowania działań mających odwrócić znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe jest stan, kiedy stężenie zanieczyszczenia osiąga 75 % wartości parametrów norm jakości wód podziemnych określonych w załączniku I i wartości progowych ustalonych zgodnie z art. 3, chyba że:

a) należy określić wcześniejszy punkt początkowy inicjowania działań, aby zapobiec istotnym dla środowiska, niekorzystnym zmianom jakości wód podziemnych lub przynajmniej złagodzić je w możliwie największym stopniu, w sposób najefektywniejszy z punktu widzenia kosztów;

b) określenie innego punktu początkowego inicjowania działań jest uzasadnione w sytuacji, gdy próg wykrywalności nie pozwala na stwierdzenie istnienia trendu przy poziomie 75 % normatywnych wartości parametrów; lub

c) szybkość nasilania się trendu i jego odwracalny charakter sprawiają, że przyjęcie późniejszego punktu początkowego inicjowania działań odwracających trend nadal umożliwia, przy najefektywniejszym wykorzystaniu środków, zapobieżenie istotnym dla środowiska niekorzystnym zmianom jakości wód podziemnych lub przynajmniej ich złagodzenie w możliwie największym stopniu. Przyjęcie takiego późniejszego punktu początkowego inicjowania nie może prowadzić do opóźnienia terminów osiągnięcia celów środowiskowych.

W odniesieniu do działań wchodzących w zakres dyrektywy 91/676/EWG, punkt początkowy inicjowania działań odwracających znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe określa się zgodnie z tą dyrektywą oraz dyrektywą 2000/ 60/WE oraz, w szczególności, dotrzymując realizacji celów środowiskowych dla ochrony wód, określonych w art. 4 dyrektywy 2000/60/WE;

2. po określeniu punktu początkowego dla jednolitej części wód podziemnych uznanej za zagrożoną zgodnie z sekcją 2.4.4 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE i zgodnie z pkt 1, nie podlega on zmianie w ciągu sześcioletniego cyklu objętego planem gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, wymaganym na podstawie art. 13 dyrektywy 2000/60/WE;

3. wykazując odwrócenie trendu, bierze się pod uwagę właściwe przepisy o monitoringu zawarte w części A pkt 2.