RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 1 lit. a) i b), art. 31 lit. a) i b) oraz art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Republiki Greckiej(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) System Informacyjny Schengen (zwany dalej „SIS”) ustanowiony na mocy postanowień tytułu IV Konwencji wykonawczej z 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (zwanej dalej „Konwencją z Schengen”)(³), stanowi zasadnicze narzędzie stosowania postanowień dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej.

(2) Na podstawie przepisów art. 92 Konwencji z Schengen, krajowe moduły Państw Członkowskich nie mogą wymieniać danych SIS bezpośrednio między sobą; mogą one jedynie wymieniać dane przez jednostkę centralną w Strasburgu. Jednakże, w odniesieniu do niektórych informacji dodatkowych wymaganych do prawidłowego wykonania niektórych postanowień Konwencji z Schengen, właściwe jest, aby były one wymieniane dwustronnie lub wielostronnie. Takie informacje dodatkowe są niezbędne w szczególności w odniesieniu do działań wymaganych na podstawie art. 25, 39, 46, 95 do 100, art. 102 ust. 3, art. 104 ust. 3, art. 106, 107, 109 i 110 Konwencji z Schengen. Wymiana tych informacji dodatkowych jest dokonywana przez biura Sirene każdego Państwa Członkowskiego.

(3) Podręcznik Sirene jest zestawem wskazówek dla podmiotów w biurach Sirene każdego Państwa Członkowskiego, określających szczegółowo reguły i procedury dwustronnej lub wielostronnej wymiany takich informacji dodatkowych.

(4) Należy zapewnić jednolitość Podręcznika Sirene. Techniczny dorobek Schengen powinien mieć tutaj zastosowanie.

(5) Zmiany w części 1 Podręcznika Sirene na podstawie niniejszej decyzji powinny ograniczać się do odzwierciedlenia mającej zastosowanie wersji postanowień Konwencji z Schengen.

(6) Niezbędne jest ustanowienie procedury zmiany Podręcznika Sirene zgodnie ze stosownymi postanowieniami różnych Traktatów.

(7) Podstawa prawna wymagana do umożliwienia przyszłych zmian Podręcznika obejmuje dwa odrębne dokumenty: niniejszą decyzję opartą na art. 30 ust. 1 lit. a) i b), art. 31 lit. a) i b) oraz art. 34 ust. 2 lit. c) Traktatu o Unii Europejskiej i rozporządzenie Rady (WE) nr 378/2004 z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie procedur zmiany Podręcznika Sirene(⁴) oparte na art. 66 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Wynika to z tego, że jak określono w art. 92 Konwencji z Schengen, SIS umożliwia organom wyznaczonym przez Państwa Członkowskie, przy pomocy zautomatyzowanej procedury wyszukiwania, dostęp do wpisów dotyczących osób i majątku w celach kontroli granicznej oraz innych kontroli policyjnych i celnych prowadzonych w ramach kraju zgodnie z prawem krajowym, oraz w celach wydawania wiz, dokumentów pobytowych i wykonywania przepisów prawnych o cudzoziemcach w kontekście stosowania postanowień dorobku Schengen odnoszących się do przepływu osób. Wymiana informacji dodatkowych wymaganych do wykonania postanowień Konwencji z Schengen określonych w akapicie drugim, dokonywana przez biura Sirene każdego Państwa Członkowskiego, również służy tym celom, jak również ogólnie pomocy przy współpracy policyjnej.

(8) Fakt, że wymagana podstawa prawna obejmuje dwa odrębne dokumenty, nie narusza zasady, że SIS stanowi i powinien stanowić nadal jednolity, zintegrowany system informacyjny, oraz, że biura Sirene powinny nadal wykonywać swoje zadania w zintegrowany sposób.

(9) Niniejsza decyzja określa procedury dotyczące podejmowania środków niezbędnych do jej wykonania, które odzwierciedlają odpowiednie przepisy rozporządzenia (WE) nr 378/2004, aby zapewnić jednolity proces zmiany Podręcznika Sirene jako całości.

(10) Należy dokonać uzgodnień pozwalających na udział przedstawicieli Islandii i Norwegii w pracach komitetów wspierających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych. Takie uzgodnienia były rozważane w wymianie listów między Wspólnotą a Islandią i Norwegią(⁵), załączonej do umowy zawartej między Radą Unii Europejskiej a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii dotyczącej włączenia tych państw w wykonywanie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(⁶).

(11) Niniejsza decyzja oraz udział Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w jej przyjęciu i stosowaniu pozostają bez uszczerbku dla uzgodnień dotyczących częściowego udziału Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w dorobku Schengen określonego przez Radę w decyzji 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącej wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(⁷) oraz decyzji 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącej wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(⁸) odpowiednio.

(12) Niniejsza decyzja stanowi dokument rozbudowujący dorobek Schengen lub w inny sposób związany z tym dorobkiem w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu Przystąpienia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Podręcznik Sirene obejmuje zestaw wskazówek dla podmiotów w biurach Sirene każdego z Państw Członkowskich. Wskazówki te określają reguły i procedury dwustronnej lub wielostronnej wymiany informacji dodatkowych, które są wymagane do prawidłowego wykonania niektórych postanowień Konwencji z Schengen, włączonych w ramy Unii Europejskiej.

Artykuł 2

1. Wstęp, część 1 i część 2, wstęp do części 3 i część 3 ppkt. 3.1.1, 3.1.2, 3.1.3, 3.1.4, 3.1.5, 3.1.7, 3.1.8, 3.1.9, 3.1.10 i 3.2, wstęp do części 4 i część 4 ppkt. 4.1.1, 4.1.2, 4.2, 4.3, 4.3.1, 4.3.2, 4.3.3, 4.4, 4.4.1, 4.4.2, 4.4.3, 4.5.1, 4.5.2, pkt. 4.7, 4.8, 4.9 i 4.10, wstęp do części 5 i część 5 ppkt. 5.1.1, 5.1.2.1, 5.1.2.3, 5.1.2.4, 5.1.2.5, 5.1.2.6, 5.1.2.7, 5.2 i 5.3, załączniki 1, 2, 3 i 4, załącznik 5 wstęp i formularze A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M i P i załącznik 6 do Podręcznika Sirene zostają zmienione przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 3.

2. Wskazówki dodatkowe, łącznie z innymi załącznikami, mogą również być wprowadzone do Podręcznika Sirene zgodnie z procedurą określoną w art. 3. W przypadku załącznika 5, takie zmiany mogą w szczególności obejmować tworzenie dodatkowych formularzy, gdy okażą się one niezbędne.

Artykuł 3

1. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu, Komisja jest wspomagana przez komitet regulacyjny, złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, którym przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. Na wniosek przewodniczącego Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny, przygotowany na podstawie standardowego regulaminu opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

3. Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wydaje opinię na temat projektu w terminie ustalonym przez przewodniczącego zależnie od pilności sprawy. Opinia zostaje przyjęta większością głosów określoną w art. 205 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską w przypadku decyzji, które Rada jest zobowiązana przyjąć na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w ramach komitetu są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje.

4. Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią komitetu.

5. Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub w przypadku braku opinii, Komisja niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek dotyczący środków, które należy podjąć i informuje o tym Parlament Europejski.

6. Rada może stanowić większością kwalifikowaną w sprawie wniosku w terminie dwóch miesięcy od daty przedłożenia projektu.

Jeżeli w tym terminie Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, sprzeciwi się wnioskowi, Komisja zbada go ponownie. Może przedłożyć Radzie zmieniony wniosek, ponownie go przedłożyć lub przedstawić wniosek aktu prawnego.

Jeżeli po upływie tego terminu Rada nie przyjmie proponowanego aktu wykonawczego ani nie sprzeciwi się wnioskowi dotyczącemu środków wykonawczych, Komisja przyjmie proponowany akt wykonawczy.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 lutego 2004 r.