Skutki wniesienia odwołania w sprawach podatkowych
1. W świetle przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w przypadkach, w których ustawa podatkowa przyznaje spółce cywilnej podmiotowość podatkową poprzez ustanowienie jej na gruncie tej ustawy podatnikiem, płatnikiem lub inkasentem, stroną postępowania podatkowego w zakresie praw i obowiązków wynikających z tejże podmiotowości jest spółka cywilna
W sytuacji, gdy dwa podmioty legitymowały się tytułem prawnym - umową najmu miejsca na zamontowanie tablic reklamowych i umowy te w części dotyczyły tego samego obszaru, obowiązkiem organów orzekających w sprawie było wyjaśnienie, czy inwestor istotnie spełnia warunek, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/. Zaniedbanie
Umowy określone przez strony jako "najem", "dzierżawa" lub nazwą o podobnym charakterze, w tym także terminem "leasing", powinny być w pierwszej kolejności ocenione pod względem zgodności ich nazwy z treścią. W tej fazie badania organy podatkowe mogą brać pod uwagę wszelkie kryteria, a w szczególności zamiar stron i cel umowy /art. 65 par. 2 Kc/. Rezultatem wspomnianych czynności może być między innymi
Konstytucyjna zasada subsydiarności /pomocniczości/ organów gminy względem wspólnoty, pojedynczych obywateli i ich organizacji pozarządowych została dla obszaru pomocy społecznej skonkretyzowana przez art. 12a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ i par. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 czerwca 2000 r. w sprawie szczegółowych
Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ odróżnia w swojej treści instytucję obniżenia podatku należnego w danym miesiącu /okresie rozliczeniowym/ o powstałą w poprzednim okresie rozliczeniowym nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, która w tej sytuacji uległa przeniesieniu z poprzedniej deklaracji do deklaracji miesiąca
Przepis art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ pozwala na procentowe określenie części budowli związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna, w celu ustalenia jej wartości.
1. Sam przejazd lub plac postojowy same w sobie są obiektami budowlanymi /budowlami/, a charakter urządzenia budowlanego zyskują przez funkcjonalne związanie z innymi obiektami budowlanymi. 2. Zbiorcze pojęcie prowadzenie robót budowlanych obejmuje : budowę, montaż, rozbiórkę i remonty obiektów budowlanych. Uzasadniony jest zatem pogląd, że art. 50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w swym orzecznictwie dotyczącym stosowania przepisu art. 156 Kpa, zwłaszcza tym z ostatnich lat, przychyla się do stanowiska, że możliwe jest stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej w części dotkniętej wadą. Dotyczyć to może jednak tylko takiej sytuacji, kiedy rozstrzygnięcie decyzji składa się z kilku elementów, z których każdy mógłby być przedmiotem rozstrzygnięcia
1. Na gruncie art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 2000 r. - prawo do ulgi inwestycyjnej z tytułu budowy budynku nie jest uzależnione od posiadania prawa własności gruntu, na którym wznoszony jest budynek podatnika. 2. Prawo podatkowe stanowi autonomiczną gałąź prawa
Organy statystyczne, a nie podatkowe upoważnione są do dokonywania wykładni dotyczących klasyfikacji określonych towarów i usług. W związku z tym, w postępowaniu podatkowym - w razie sporu odnośnie zastosowanej przez podatnika klasyfikacji, organ podatkowy powinien z urzędu zwrócić się o interpretację do właściwego organu statystycznego, jeżeli interpretacja ta ma wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego
Naczelny Sąd Administracyjny w swym orzecznictwie dotyczącym stosowania przepisu art. 156 Kpa, zwłaszcza tym z ostatnich lat, przychyla się do stanowiska, że możliwe jest stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej w części dotkniętej wadą. Dotyczyć to może jednak tylko takiej sytuacji, kiedy rozstrzygnięcie decyzji składa się z kilku elementów, z których każdy mógłby być przedmiotem rozstrzygnięcia
Naczelny Sąd Administracyjny w swym orzecznictwie dotyczącym stosowania przepisu art. 156 Kpa, zwłaszcza tym z ostatnich lat, przychyla się do stanowiska, że możliwe jest stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej w części dotkniętej wadą. Dotyczyć to może jednak tylko takiej sytuacji, kiedy rozstrzygnięcie decyzji składa się z kilku elementów, z których każdy mógłby być przedmiotem rozstrzygnięcia