Uchwała SN z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. III CZP 40/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Uczestnik postępowania o stwierdzenie nabycia spadku nie może żądać wznowienia tego postępowania z powodu pozbawienia go możności działania.

Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. SA/Po 3428/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Brak jest podstaw prawnych do późniejszego korygowania wymiaru opłaty skarbowej w sytuacji, gdy z woli strony stosunek najmu ustał wcześniej niż przyjęto w umowie, bądź gdy umowa zawarta na czas nieoznaczony - uległa rozwiązaniu po upływie krótszego, niż przyjęty do obliczenia podstawy tejże opłaty.

Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. II SA 451/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Sprawy o zwrot przez rejonowe biuro pracy kwot nienależnie pobranych zasiłków, wpłaconych przez osobę bezrobotną do kasy tego biura, nie są sprawami administracyjnymi, lecz cywilnymi, i do rozpoznawania ich właściwe są sądy powszechne, a nie organy administracji.

Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. SA/Po 3259/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

1. Pogląd, że każda fundacja realizuje cele społecznie użyteczne jest sprzeczny z treścią przepisu art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach /Dz.U. 1991 nr 46 poz. 203/. 2. Darowizna na rzecz fundacji powołanych do realizacji celów gospodarczo użytecznych nie odlicza się od podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych.

Postanowienie NSA oz. w Poznaniu z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. SA/Po 2009/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. II SA 131/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Uchwała SN z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. III CZP 36/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Oświadczenie rejonowego organu rządowej administracji ogólnejoaktualizacji ceny gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste i ustaleniu wysokości zaktualizowanej opłaty rocznej, złożone na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntamiiwywłaszczaniu nieruchomości (jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.), nie uprawnia do wszczęcia egzekucji administracyjnej

Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. SA/Po 1781/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 1994 r., sygn. SA/Po 3423/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Organ podatkowy wydając niekorzystną dla podatnika decyzję ze sfery uznania administracyjnego ma wynikający z art. 7 Kpa szczególny obowiązek wykazania w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, dlaczego nie załatwiono sprawy w sposób zgodny ze słusznym interesem obywatela. Uzasadnienie takiej decyzji nie może być w takich sprawach lakoniczne, oparte na sformułowaniach nie wyjaśniających motywów takiego

Wyrok SN z dnia 21 kwietnia 1994 r. sygn. III ARN 14/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Wyrok SN z dnia 21 kwietnia 1994 r. sygn. III ARN 19/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Wyrok SN z dnia 21 kwietnia 1994 r. sygn. III ARN 20/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Postanowienie SN z dnia 21 kwietnia 1994 r. sygn. III PO 4/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. I SA 119/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Cofnięcie odwołania przez stronę nie zwalnia organu odwoławczego z obowiązku oceny decyzji organu pierwszej instancji w zakresie jej zgodności zarówno z prawem, jak i z interesem społecznym, a zatem nie prowadzi wprost do umorzenia postępowania odwoławczego.

Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III SA 912/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Członkostwo Polskiego Związku Łowieckiego lub jego brak nie jest wprawdzie przesłanką warunkującą wydanie lub odmowę wydania pozwolenia na broń myśliwską, to jednak jest okolicznością faktyczną, która zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ może uzasadniać wydanie lub odmowę wydania pozwolenia.

Uchwała SN z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III CZP 53/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Artykuł 133 §2 k.p.c. nie ma zastosowania do doręczenia pisma sądowego adwokatowi wykonującemu zawód indywidualnie. Doręczenie takie następuje w trybie art. 133 I k.p.c., z uwzględnieniem przepisów art. 135, 138 I i 2 oraz art. 139 k.p.c.

Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III SA 1793/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Z art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ wynika, że nadpłaty podlegają oprocentowaniu tylko wówczas, gdy wynikły w związku z uchyleniem lub zmianą decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Oprocentowaniu nie podlegają nadpłaty powstałe w wyniku decyzji określających wysokość zobowiązania podatkowego w trybie art

Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III SA 1893/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Nie podlegają oprocentowaniu nadpłaty podatków w wyniku decyzji określających wysokość zobowiązania podatkowego w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych.

Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III SA 33/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Decyzje dotyczące odmowy zwrotu nadpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych /art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie należą do kompetencji prezesa zarządu tego Funduszu ani do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej /art. 8 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej

Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III SA 933/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Podatek obrotowy jest innego rodzaju świadczeniem publicznym aniżeli cło. Przede wszystkim nie jest on opłatą. Opiera się na zupełnie innej podstawie prawnej i inny jest jego charakter. Inne opłaty od jakich zwalnia art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. 41 poz. 325 ze zm./ to opłaty przewidziane w prawie celnym jak opłaty

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III CZP 189/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Wniosek Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa o jej wpis do działu drugiego księgi wieczystej należy traktować jako wniosek o uzupełnienie istniejącego już wpisu Skarbu Państwa przez dodanie słów: „Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa”, po wykreśleniu wpisanego uprzednio organu reprezentującego Skarb Państwa (§ 17 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 marca 1992 r. w sprawie

Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. SA/Kr 1297/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Roszczenie o wypłatę odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość ma charakter cywilny i do jego przedawnienia stosuje się przepisy art. 117-125 Kc. Możliwość i dopuszczalność stosowania tych przepisów do przedawnienia roszczeń za wywłaszczoną nieruchomość wynika z art. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ przewidującego

Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III SA 1670/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

1. W wypadkach, gdy obowiązujące przepisy nakładają na podatnika obowiązek prowadzenia księgi przychodów i rozchodów, a podatnik księgi tej nie prowadzi albo prowadzi ją nierzetelnie - należy przyjąć, że zachodzi brak danych niezbędnych do ustalenia podstawy podatku, który uzasadnia zastosowanie szacunku przewidzianego w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /

Uchwała SN z dnia 22 kwietnia 1994 r., sygn. III CZP 47/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Jeżeli zarządzeniem tymczasowym sąd zgodnie z wnioskiem zainteresowanej osoby nakazał wpisanie ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu sądowym w księdze wieczystej, prowadzonej dla zabudowanej nieruchomości wspólnej, z której wprawdzie wyodrębniono część lokali mieszkalnych, lecz ostrzeżenie zostało skierowane tylko przeciwko właścicielowi gruntu, podczas gdy właścicielom lokali przysługują co do tego