Oświadczenie Rządowe z dnia 15 lutego 1972 r. w sprawie uczestnictwa Fidżi w Jednolitej konwencji o środkach odurzających z 1961 r., sporządzonej w Nowym Jorku dnia 30 marca 1961 r.
1. Zmiana stosunków" w rozumieniu art. 907 § 2 k.c. musi być istotna i taka, której sąd w wyroku lub strony w ugodzie nie przewidziały albo nawet przewidziały, lecz inaczej, o innej treści. Pojęcie stosunków" jest ujęte w sposób ogólny i nie pozwala dlatego na wyłączenie z nich wszelkich okoliczności, od których zależy wysokość i czas trwania renty odszkodowawczej. Do nich zatem należy także zaliczyć
Wypowiedzenie umowy o pracę dozorcy przez Gminną Spółdzielnię Samopomoc Chłopska" bez uprzedniej, wyrażonej na piśmie, zgody rady zakładowej jest nieważne (art. 4 ust. 1 układu zbiorowego pracy z dnia 24 stycznia 1949 r. dla pracowników zatrudnionych w spółdzielczości zaopatrzenia i zbytu).
Artykuł 907 § 2 k.c. ma zastosowanie do ugody zawartej po upływie przedawnienia roszczenia.
Kobiecie, która nie była w ciąży w chwili wypowiedzenia jej umowy o pracę, lecz zaszła w ciążę w okresie wypowiedzenia tej umowy, przysługuje ochrona przewidziana w art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 1924 r. w przedmiocie pracy młodocianych i kobiet, chociażby po okresie wypowiedzenia nastąpiło przerwanie ciąży.
Stosowane szeroko w ramach przepisów regulaminów pracy lub ustalonych zwyczajów przeszukiwanie członków załogi w celu zapobiegania wynoszeniu mienia zakładów pracy jest zgodne z prawem i nie narusza dóbr osobistych pracowników (art. 23 i 24 k.c.) wówczas, gdy pracownicy zostali uprzedzeni o możności stosowania tego rodzaju kontroli w celu ochrony mienia społecznego i gdy kontrola ta jest wykonywana
Z punktu widzenia art. 80 § 1 k.r.o. nie wystarcza samo stwierdzenie, że oświadczenie woli złożone zostało pod wpływem bezprawnej groźby; konieczne jest ponadto ustalenie, że osoba, która złożyła oświadczenie woli, mogła obawiać się, iż grozi jej lub innej osobie poważne niebezpieczeństwo osobiste lub majątkowe; nie musi przy tym chodzić o groźbę karalną w rozumieniu art. 166 k.k. Nie stanowi podstaw
Określenie wysokości zadośćuczynienia powinno być dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, a m.i. również wieku poszkodowanego i czasu trwania jego cierpień oraz faktu, że poszkodowany zmarł w niespełna rok po wypadku i że roszczenie odszkodowawcze z art. 445 § 1 k.c. przeszło na jego spadkobierców.