Wyrok SN z dnia 12 kwietnia 1972 r., sygn. II CR 51/72

Z punktu widzenia art. 80 § 1 k.r.o. nie wystarcza samo stwierdzenie, że oświadczenie woli złożone zostało pod wpływem bezprawnej groźby; konieczne jest ponadto ustalenie, że osoba, która złożyła oświadczenie woli, mogła obawiać się, iż grozi jej lub innej osobie poważne niebezpieczeństwo osobiste lub majątkowe; nie musi przy tym chodzić o groźbę karalną w rozumieniu art. 166 k.k.

Nie stanowi podstaw do stwierdzenia groźby karalnej zachowanie się matki dziecka polegające na domaganiu się uznania dziecka przez ojca w sposób zawierający elementy nacisku na jego decyzję co do uznania przez groźbę ujawnienia w jego środowisku zawodowym i wśród członków jego rodziny, że jest on ojcem dziecka pozamałżeńskiego.

Przewodniczący: sędzia W. Brył. Sędziowie: W. Markowski, K. Piasecki (sprawozdawca).