Powoływanie się w art. 8 ust. 8 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ na rodzaj miasta i położenie gruntów, jako przesłanki kształtujące wysokość odszkodowania za wywłaszczony grunt o powierzchni działki normatywnej pozwala przyjąć, że chodzi tu o czynniki wpływające na wartość gruntów. W warunkach miejskich będzie
Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ zawiera materialnoprawne przesłanki wywłaszczenia. Przesłankami tymi są m.in.: niezbędność nieruchomości na cele użyteczności publicznej albo dla wykonania zadań określonych w zatwierdzonych planach gospodarczych.
Kwestia dotycząca przyznania osobie objętej wywłaszczeniem lokalu zamiennego nie należy do materii mogącej być uregulowaną w decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości. Wynika to z wyraźnego brzmienia przepisu art. 33 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /TJ. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/, który w tym zakresie odsyła do ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe
Jeżeli organy administracji państwowej doszły do przekonania, że skarżąca w danym lokalu nie zamieszkuje, przy czym stanowisko swe uzasadniły w sposób szczegółowy i logiczny, podając dlaczego dają wiarę dowodom na których oparły swe ustalenia, natomiast odmawiają wiarygodności dowodom przeciwnym, to podniesiony w skardze zarzut naruszenia art. 80 i 107 par. 3 Kpa nie jest zasadny. Ocena materiału dowodowego
1. Zgodnie z przepisami art. 26 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1975 nr 11 poz. 67 ze zm./ i par. 7 ust. 4 uchwały nr 148 Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1976 r. w sprawie zasad i trybu sporządzania, uzgadniania i zatwierdzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego /M.P. nr 31 poz. 135/ terenowy organ administracji państwowej może w pewnych sytuacjach
Skoro do decyzji skarżący wybrał administracyjny tryb weryfikacji /tryb nadzoru/ i skorzystał z tego trybu - przedmiotem skargi do sądu w takiej sytuacji może być jedynie decyzja wydana w trybie nadzoru, a nie decyzje, które były kontrolowane w tym trybie.
Samowola budowlana jest naruszeniem porządku prawnego w budownictwie, która wpływa ujemnie na ład przestrzenny w zabudowie terenu, na środowisko i otoczenie oraz stwarza uciążliwości dla mieszkańców i przede wszystkim dla sąsiednich terenów.
Artykuł 37 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie przewiduje braku zgody współwłaściciela nieruchomości jako okoliczności uprawniającej organ administracji do wydania nakazu rozbiórki obiektu wzniesionego przez innego współwłaściciela. Spór między współwłaścicielami, dotyczący ustalenia, czy działania inwestora wykraczają poza uprawnienia do rozporządzania
Rolnik, który zamierza przekazać nieodpłatnie swe gospodarstwo rolne za emeryturę lub rentę następcy nie może tego uczynić na rzecz swego małżonka, gdyż nie należy on do następców rolnika w rozumieniu art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268/. Należy stwierdzić, że także art. 48 ust. 2 omawianej ustawy
1. Par. 10 i par. 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 września 1980 r. w sprawie ochrony środowiska przed odpadami i innymi zanieczyszczeniami oraz utrzymaniem czystości i porządku w miastach i wsiach /Dz.U. nr 24 poz. 91/ nie upoważniają organów administracji do działania w formie decyzji administracyjnej, w obowiązki jednostek organizacyjnych lub osób fizycznych będących właścicielami, zarządcami
Zadaniem postępowania w przedmiocie sposobu naprawy uszkodzeń w budynku mieszkalnym spowodowanych eksploatacją górniczą było - jak tego wymaga przepis art. 7 Kpa - dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego przez zebranie całego materiału dowodowego /art. 77 par. 1 Kpa/, także zawnioskowanego przez stronę, jeżeli ma znaczenie na wynik sprawy /art. 78 Kpa/. Materiał dowodowy mający wyjaśnić, czy uzasadniony
Ukończenie wyższych studiów na Wydziale Prawa i Administracji w zakresie administracji i uzyskanie w związku z tym tytułu magistra administracji /a nie prawa/ nie może być uznane za spełnienie warunku ukończenia wyższych studiów prawniczych, przewidzianego w art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/.
Decyzja uchylająca dokonanie wpisu w rejestrze mieszkańców i w dowodzie osobistym o zameldowaniu na pobyt stały wydana w wyniku wznowienia postępowania na podstawie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa jest zgodna z prawem jeżeli skarżący zgłaszając wniosek o zameldowanie w lokalu wprowadził w błąd organy administracji gdyż w lokalu tym nie przebywał. Działanie skarżącego było działaniem bezprawnym, w związku
Najemca, który godzi się na pobyt innej osoby w jego mieszkaniu z zamiarem pobytu czasowego lub stałego, nie może skutecznie kwestionować uprawnień organu ewidencji ludności do zarejestrowania tego faktu w formie meldunkowej rejestracji miejsca pobytu.
Dokonując przydziału lokalu na rzecz nowego najemcy organy, stosownie do art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, mają obowiązek dokonać z urzędu oceny, czy działalność jednostki ubiegającej się o przydział wymaga korzystania z tego lokalu i w jakim rozmiarze.
Zgromadzenie przez osobę należącą do spółdzielni mieszkaniowej wkładu mieszkaniowego rodzi po stronie spółdzielni obowiązek dostarczenia lokalu mieszkalnego. Czas oczekiwania, aczkolwiek z reguły nie jest określony konkretną datą, to jednak wyczerpuje warunek zawarty w art. 32 ust. 2 /obecnie art. 35 ust. 2/ ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ dotyczący zapewnienia
Upoważnienie właściwych ministrów do ustalenia wykazów stanowisk zaliczonych do pogotowia produkcyjnego i technicznego /par. 17 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego - Dz.U. nr 26 poz. 152 ze zm./ nie daje im podstaw do przekazania tego uprawnienia dyrektorom podległych przedsiębiorstw, w związku z czym akt prawny dyrektora
Jakkolwiek nazwisko należy do sfery dóbr osobistych i praw podmiotowych obywatela, jednak sposób dysponowania nim podlega pewnym ograniczeniom wynikającym z ochrony interesu społecznego. Organy administracji państwowej obowiązane są poddawać ocenie dowody, którymi wnioskodawca argumentuje swoje racje zmiany nazwiska, by uniknąć konsekwencji uwzględnienia wniosku dla systemu akt stanu cywilnego, ewidencji
Uiszczenie wpisu po upływie 7-dniowego terminu powoduje odrzucenie skargi w związku z art. 212 Kpa oraz art. 16 ust. 1 i 3 oraz art. 36 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.
Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122 ze zm./ podstawową jednostką organizacyjną gospodarki narodowej jest przedsiębiorstwo państwowe, którego dyrektor jest organem administracji gospodarczej stopnia podstawowego. Należy zatem przyjąć, że w sprawach mieszkań funkcyjnych właściwym organem stopnia podstawowego jest dyrektor
