Wyrok NSA w Warszawie z 10 listopada 2000 r., sygn. akt III SA 2777/99
1. Prawo podniesienia zarzutu przedawnienia jest prawem podmiotowym i korzysta z domniemania, że wykonujący to prawo postępuje zgodnie z zasadami współżycia społecznego. 2. Powód winien zatem wskazać fakty, uzasadniające przyjęcie, że pozwany korzysta ze swego prawa w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.
Skoro art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ nie wskazuje formy decyzji dla odwołania dyrektora szkoły, to oznacza to, iż następuje ono w formie zarządzenia wójta /burmistrza, prezydenta miasta/.
Lokalizacja np. super i hipermarketów powinna określić rada miasta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, wskazując obszar przeznaczony pod budowę marketów, zaś studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego powinno wskazywać obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2.000 m2 zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 27 marca
Jeżeli w chwili ustąpienia wspólnika ( spółki cywilnej -dop.M.D.) wartość majątku spółki jest mniejsza od łącznej wartości wniesionych wkładów, to ustępujący wspólnik otrzyma pełną wartość wniesionego przez siebie wkładu tylko wówczas, gdy z mocy umowy spółki był zwolniony od udziału w stratach. W przeciwnym razie należeć mu się będzie suma odpowiednio mniejsza obliczona według stosunku, w jakim wspólnik
Sąd drugiej instancji rozpoznający sprawy na skutek apelacji powinien wziąć pod uwagę, w granicach zaskarżenia wszystkie stwierdzone naruszenia prawa materialnego popełnione przez sąd pierwszej instancji, niezależnie od tego, czy zostały wytknięte w apelacji.
W sytuacji, gdy strona nie określa nadzwyczajnego trybu rozpatrzenia sprawy, powołując się jednocześnie na wadliwość wydanego w sprawie rozstrzygnięcia zawartego w decyzji ostatecznej, organ administracji powinien wybrać w interesie strony ten tryb, który umożliwiałby merytoryczną ocenę jej argumentów.
1. Adresatem obowiązku określonego w art. 69 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest organ nadzoru budowlanego, a nie właściciel bądź zarządca obiektu budowlanego. 2. Przepis art. 69 ustawy - Prawo budowlane nie stanowi podstawy do wydawania decyzji administracyjnych co do zastosowania środków zabezpieczających.
Nie stanowi o interesie prawnym, a tym bardziej o jego naruszeniu samo sąsiedztwo w stosunku do nieruchomości objętej projektowaną zmianą planu.
1. Obowiązkiem organów gminy jest nieprzekroczenie granic uznania administracyjnego przy korzystaniu z tzw. władztwa planistycznego, określonego w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./. 2. Dopuszczalna przepisem art. 33 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym ingerencja planu w sposób wykonywania prawa własności nieruchomości