1. Z zakresu delegacji zawartej w art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ oraz treści zarządzenia nr 82 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 listopada 1974 r. w sprawie mieszkań przeznaczonych dla funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej oraz remontu mieszkań zajmowanych przez tych funkcjonariuszy /Dz.Urz. MSW nr 6 poz. 20 ze zm./, które w par. 1 stwierdza
Równoważnik pieniężny za remont mieszkania nie jest dodatkiem do uposażenia o charakterze stałym i nie przysługuje funkcjonariuszowi Milicji Obywatelskiej, który nie pełni służby lub nie pobiera nauki /art. 76 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej - Dz.U. 1973 nr 23 poz. 136 ze zm. oraz par. 31 ust. 2 zarządzenia nr 82 Ministra Spraw Wewnętrznych z
Komisje Kwalifikacyjne do spraw byłych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa dokonują tylko ocen co do przydatności tych funkcjonariuszy do służby w organach podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych stosując kryteria polityczno-społeczne i zawodowe. Opinie wyżej wymienionych komisji nie są decyzjami administracyjnymi, bowiem stosunek pracy funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, Policji czy pracownika
1. W zakresie nieuregulowanym odmiennie w ustawie o Policji i przepisach wydanych na jej podstawie, do postępowania w sprawach zwolnienia funkcjonariuszy - policjantów ze służby ma zastosowanie Kodeks postępowania administracyjnego. Wynika to z art. 1 par. 1 pkt 1 i par. 2 pkt 1, albowiem nie ma tu zastosowania przepis art. 3 par. 3 pkt 2 tego kodeksu. Sprawa zwolnienia ze służby wykracza poza sprawę
1. Wprowadzenie rozróżnienia statusu pracowników merytorycznych powszechnych jednostek prokuratury w tym samym akcie prawnym - art. 45 ust. 1 i art. 98 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /t.j. Dz.U. 1991 nr 25 poz. 103/ - wskazuje, że odesłanie zawarte w art. 100 omawianej ustawy nie zmienia treści stosunku pracy asesora i wszelkich konsekwencji prawnych wiążących się z tym stosunkiem.
1. Stosunek służbowy policjanta jest stosunkiem administracyjnym, a decyzje o nawiązaniu i rozwiązaniu tego stosunku są decyzjami administracyjnymi wydanymi w wyniku postępowania administracyjnego. 2. Zawarte w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ wyłączenie dochodzenia roszczeń policjantów w drodze sądowej utraciło moc na podstawie art. 3 ustawy z dnia 24
Funkcjonariusz Policji może dochodzić roszczeń majątkowych ze stosunku służbowego przed wyższym przełożonym w drodze administracyjno-prawnej. Do decyzji ostatecznych w tego rodzaju sprawach stosuje się przepis art. 196 § 1 k.p.a. o zaskarżeniu decyzji do sądu administracyjnego. W związku z istnieniem tej drogi postępowania wyłączona jest dopuszczalność dochodzenia roszczeń ze stosunku służbowego policjanta
1. Forma rozkazu nie może być, wbrew prawu, używana do nawiązywania i rozwiązywania stosunku służbowego; w art. 32 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ expressis verbis postanowiono, że mianowanie policjanta na stanowisko, przenoszenie oraz zwolnienie ze służby następuje w formie decyzji administracyjnej. 2. Wprawdzie art. 44 ust. 1 powyższej ustawy dopuszcza
Nie jest dopuszczalna taka interpretacja jakiegokolwiek przepisu prawa, która by naruszała zagwarantowane konstytucyjnie prawa obywatelskie lub była sprzeczna z ratyfikowanymi przez Polskę aktami międzynarodowymi, a także pozostawała w sprzeczności z innymi przepisami obowiązujących ustaw.
W sprawach ze stosunku służbowego policjantów decyzje administracyjne wydaje się tylko w przypadkach mianowania policjanta, przenoszenia oraz zwolnienia ze stanowiska /art. 32 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179/. Delegowanie policjanta i odwoływanie z delegacji następuje w formie aktu administracyjnego nie będącego decyzją w rozumieniu art. 104 lub art. 105 Kpa.
Uprawnienie prokuratora do wniesienia skargi na uchwałę rady gminy wynika z art. 182 Kpa oraz art. 5 ust. 3 w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /Dz.U. 1991 nr 25 poz. 103 ze zm./.
Z treści art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ wynika wprost, że zamiar zwolnienia policjanta ze służby, z uwagi na jej ważny interes musi być podany w takim terminie by zarząd odpowiedniej struktury związkowej mógł dokonać wnikliwej oceny policjanta, jego służby, zachowania, kwalifikacji, itp. i przedstawić tę opinię na piśmie organowi decyzyjnemu. Organ,
1. Nie zachodzi potrzeba wzywania przez prokuratora organu samorządu terytorialnego do usunięcia naruszenia przed zaskarżeniem uchwały do sądu administracyjnego, jak wymaga tego przepis art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym. Prokurator jest legitymowany do zaskarżania uchwały rady gminy, nie będącej uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy
1. Przepisy art. 38 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ nie mają zastosowania do funkcjonariuszy, o których mowa w art. 149 ust. 2 tej ustawy w związku z art. 131 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa /Dz.U. nr 30 poz. 180/. 2. Bezprzedmiotowe jest powoływanie się na art. 43 ust. 1 ustawy o Policji /art. 31 ust. 1 ustawy
Zakwalifikowanie poborowego do służby w oddziałach prewencji policji i wpisanie go przez organy Policji na listę kandydatów do tej służby bez uprzedniego skierowania organu administracji wojskowej nie stanowi przeszkody do powołania go do odbycia czynnej służby wojskowej /art. 44 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 oraz
Kontroli sądu nie podlega treść opinii. Okresowe opiniowanie policjantów uregulowane w art. 35 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, ma charakter postępowania wewnętrznego Policji. Sąd kontrolując decyzję w przedmiocie zwolnienia policjanta ze służby bada jedynie, czy opinia będąca podstawą zwolnienia /art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy/ została wydana z zachowaniem trybu przewidzianego
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ nie przewiduje możliwości jedynie zwolnienia czy też odwołania ze stanowiska służbowego policjanta ani odwołania ze stanowiska /zwolnienia/ połączonego z przeniesieniem do grupy rezerwowej bez zmiany uposażenia.
Stosownie do art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o Prokuraturze /Dz.U. 1991 nr 25 poz. 103/, Prokurator Generalny może, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, zwolnić asesora powszechnej jednostki prokuratury ze służby, które to zwolnienie ma charakter uznaniowy. Uznaniowość nie może oznaczać dowolności, a więc ocena przydatności asesora do pełnienia funkcji prokuratora musi
Reguły ustrojowe wynikające z przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (j.t. Dz.U. z 1991 r., nr 25, poz. 103 z późn. zm.) dopuszczają możność wykonywania wszelkich Funkcji Prokuratora Generalnego przez jego zastępców, a tym samym dopuszczają również składanie przez nich rewizji nadzwyczajnej; pomimo braku szczegółowej w tej kwestii regulacji ustawowej.
Każdy składnik uposażenia policjanta daje podstawę do odpowiedniego roszczenia cząstkowego /art. 100, art. 104 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179 oraz wydane na podstawie art. 104 ust. 3 cyt. ustawy zarządzenie nr 106 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 1990 r. w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia policjantów - Dz.Urz. MSW.
Gwarancje trwałości stosunku służbowego odnoszą się również do tych policjantów, o których mowa w art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/. Art. 147 ust. 2 tej ustawy jest przepisem przejściowym, dotyczącym spraw organizacyjnych a nie osobowych /kadrowych/.
1. Termin obłożna choroba nie oznacza choroby powodującej konieczność nieustannego przebywania w łóżku, lecz taką chorobę, która powoduje istotne i trwałe zakłócenie warunków codziennej egzystencji chorego, wymaga otoczenia go stałą opieką i lekarską kontrolą. 2. Opóźnianie wydania przez organ administracji formalnej decyzji, która może być zaskarżona do NSA, powinno być rozumiane jako faktyczne
Decyzja rozwiązująca stosunek służbowy z aplikantem powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury może być zaskarżona do sądu administracyjnego.
