Zwolnienie skarżącego w oparciu o przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa /Dz.U. nr 30 poz. 180 ze zm./ może mieć miejsce ale do upływu maksymalnego sześciomiesięcznego terminu. Art. 31 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy nie dotyczy sytuacji, kiedy funkcjonariusz sam prosi o zwolnienie.
W rezultacie uchylenia przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji w przedmiocie przeniesienia policjanta na inne stanowisko, sprawa wraca do organu I instancji, który obowiązany jest ponownie rozpoznać wniosek naczelnika wydziału o przeniesienie skarżącego do innej komórki organizacyjnej Policji. Wobec braku zgody organizacji związkowej na przeniesienie skarżącego do innej komórki organizacyjnej Policji
Okresowa opinia służbowa /art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.
Decyzja o zwolnieniu ze służby w Policji wydana na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ ma - zgodnie z obowiązującymi przepisami charakter związany /tzn. że z mocy prawa, wobec istnienia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego o wydaleniu ze służby, wydanego przez właściwy organ, istnieje ustawowy obowiązek zwolnienia przez właściwy
Z punktu widzenia podstawy zwolnienia policjanta ze służby, określonej w przepisie art. 41 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ istotne jest to, że w dwóch kolejnych opiniach, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy, stwierdzono niewywiązywanie się przez skarżącego z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej. Z tego względu nie mogły
Ustalona w par. 13 ust. 2 zarządzenia Nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 marca 1993 r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz zasad jej przyznawania i zwracania /Dz.Urz. MSW nr 3 poz. 40; zm. Dz.Urz. MSW nr 4 poz. 73/ zasada przeliczania pomocy pieniężnej
Opinia o służbie zwolnionego funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa /art. 34 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa - Dz.U. nr 30 poz. 180/ w przeciwieństwie do opinii okresowej /art. 23 cyt. ustawy/, wydana jest w formie decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/.
1. W stosunku do decyzji administracyjnych w sprawach ze stosunku służbowego policjantów, regulowanego przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./, nie jest generalnie wyłączona dopuszczalność zmiany lub uchylenia ostatecznej decyzji administracyjnej w trybie określonym w art. 155 Kpa. To zaś, czy przepisy cyt. ustawy o Policji sprzeciwiają się uchyleniu lub
Wynagrodzenie prokuratorów za okres od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 9 marca 1992 r. powinno być ustalone na podstawie przeciętnego wynagrodzenia w sferze produkcji materialnej w gospodarce narodowej bez wypłat z zysku w I kwartale 1992 r.
Nie jest 'rażącym naruszeniem prawa' w rozumieniu art. 417 § 1 k.p.c. niezastosowanie przez sąd przepisu uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, gdy Sejm uznał orzeczenie Trybunału za zasadne.
Decyzja o przeniesieniu policjanta na niższe stanowisko służbowe, wydana za jego zgodą w innych przypadkach niż określone w art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./, narusza ten przepis i podlega uchyleniu.
Zarówno odmowa przyjęcia do służby w Policji, jak i nieuwzględnienie żądania zainteresowanej osoby co do daty nawiązania stosunku służbowego, nie ma charakteru decyzji administracyjnej, podlegającej zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Dotyczy to także odmowy zmiany daty przyjęcia do służby w Policji określonej w decyzji o mianowaniu. Zachodzi zatem i w tym przypadku niedopuszczalność
Niewskazanie w ustawie z dnia 25 stycznia 1992 r. o zasadach gospodarki finansowej państwa w 1992 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 83), jej okresu dostosowawczego (vacatio legis) narusza art. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wobec czego uznać należy, że art. 16 pkt 2 wymienionej na wstępie ustawy wchodzi w życie, zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej
Przypadki zakazu zwolnienia kobiety policjanta określone w przepisie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ dotyczą wyłącznie sytuacji, gdy inicjatywa takiego zwolnienia spoczywa po stronie przełożonych /art. 41 ust. 1 pkt 1-4 i ust. 2 pkt 2, 3 i 5/, a nie uprawnionego. Przepis art. 41 ust. 3 w sposób wyczerpujący normuje kwestie związane ze zwolnieniem
1. Uchylenie przez sąd administracyjny decyzji o zwolnieniu policjanta ze służby w Policji powoduje, że od dnia wyroku decyzja o zwolnieniu ze służby przestaje obowiązywać, a policjant od tego dnia znajduje się znów w takiej sytuacji służbowej, w jakiej pozostawał w dniu zwolnienia ze służby. 2. Od dnia uchylenia przez sąd administracyjny rozkazu personalnego o zwolnieniu policjanta ze służby w Policji
1. Zatrudnienie jest pojęciem szerszym niż służba i obejmuje wszystkich zatrudnionych, także tych, którzy wykonują zatrudnienie na podstawie umowy o pracę. Zawężenie tego pojęcia jedynie do tych osób, które wykonują zadania polegające na podejmowaniu rozstrzygnięć kształtujących sytuację prawną osób administrowanych nie ma więc prawnego uzasadnienia. 2. Przy obecnym brzmieniu art. 27 ustawy z dnia
Prokurator, który zrzekł się stanowiska w związku z powołaniem go na sędziego nabywa prawo do nagrody z zakładowego funduszu nagród od zatrudniającej go prokuratury za przepracowaną w tym zakładzie pracy część roku kalendarzowego (art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami
Rozstrzygnięcie o udzieleniu pomocy finansowej funkcjonariuszowi Policji na budownictwo mieszkaniowe nie należy do postępowania określonego w Kodeksie postępowania administracyjnego, a tym samym do właściwości Policji działającej w charakterze organu administracji państwowej.
Rozstrzygnięcie o udzielenie pomocy finansowej funkcjonariuszowi Policji na budownictwo mieszkaniowe nie należy do postępowania określonego w Kodeksie postępowania administracyjnego, a tym samym do właściwości Policji działającej w charakterze organu administracji państwowej.
Przepis art. 92 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ zawiera delegację dla Ministra Spraw Wewnętrznych określenia zasad przyznawania i wypłaty równoważnika pieniężnego /ust. 2/. Ustawa nie daje wyraźnego upoważnienia do rozstrzygania spraw o przyznaniu równoważnika pieniężnego decyzją administracyjną.
