Wyrok SN z dnia 20 września 1994 r. sygn. I PRN 62/94

Przewodniczący SSN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sędziowie SN: Teresa Flemming-Kulesza, Walerian Sanetra (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Stefana Trautsolta, po rozpoznaniu w dniu 20 września 1994 r. sprawy z powództwa Barbary K. przeciwko Prokuraturze Wojewódzkiej w W. o wynagrodzenie, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 3 marca 1994 r., [...]

uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 27 grudnia 1993 r., [...] i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu-Sądowi Pracy dla Wrocławia-Śródmieścia do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy dla Wrocławia-Śródmieścia wyrokiem z dnia 27 grudnia 1993 r., [...] zasądził od Prokuratury Wojewódzkiej w W. na rzecz powódki Barbary K. kwotę 99.736.446 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 11 listopada 1993 r. - do dnia zapłaty - 54% w stosunku rocznym.

Sąd ten ustalił, że powódka była zatrudniona na stanowisku prokuratora. W spornym okresie czasu strona pozwana wypłacała powódce wynagrodzenie za pracę sprzecznie z art. 62 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1991 r, Nr 25, poz. 103 ze zm.), uchwałą Rady Państwa z dnia 20 lutego 1985 r. w sprawie zasad wynagradzania prokuratorów oraz asesorów i aplikantów prokuratorskich (M. P. Nr 4, poz. 37) i z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 grudnia 1990 r. w sprawie wynagrodzeń prokuratorów oraz asesorów i aplikantów prokuratury (Dz. U. Nr 84, poz. 494), gdyż do obliczania tego wynagrodzenia przyjmowała niższą podstawę niż wynikająca z przeciętnego wynagrodzenia w sferze produkcji materialnej, ogłaszanego co kwartał przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Monitorze Polskim.