Pełnienie służby w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r., o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okres powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ związane jest z szeregiem dodatkowych wymagań, które pełniący służbę zobowiązany był spełnić, poczynając od samego przyjęcia do tej służby, co w warunkach okupacji i konspiracji w organizacji
Nie da się pogodzić z faktami historycznymi opinia Głównej Komisji Badania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu stwierdzająca, że osoby przesiedlone przebywające w obozie w Działdowie nie pozostawały w dyspozycji władz bezpieczeństwa hitlerowskiej Rzeszy.
Jedynie decyzja mająca charakter konstytutywny, wydana na podstawie par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1973 r. w sprawie zasad postępowania ze środkami spożywczymi i używkami o niewłaściwej jakości zdrowotnej /Dz. U. nr 19 poz. 110/, przesądza o tym, czy do sprzedawcy towaru będzie miał zastosowanie obowiązek wynikający z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach
organ orzekający w sprawie pozbawienia określonej osoby uprawnień kombatanckich na podstawie powyższego przepisu nie jest obowiązany do wyjaśnienia, czy nie istnieją przesłanki uzasadniające przyznanie takich uprawnień tej osobie z tytułu działalności określonej w art. 1 ust. 2, art. 2 i art. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych
Zgodnie z art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ - pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby, które na mocy dotychczasowych przepisów uzyskały uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944-1956 w charakterze "uczestników walk
Brak jest podstawy prawnej do weryfikacji uprawnień wdów i wdowców, po osobach, których uprawnień kombatanckich nie pozbawiono.
Jeżeli z materiału zebranego w sprawie wynika, że osobie, której przyznano uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu wymienionego w art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ mogą przysługiwać takie uprawnienia na innej podstawie, to organ orzekający nie
Brak jest podstawy prawnej do weryfikacji uprawnień zmarłych kombatantów i przenoszenia rezultatów takiej weryfikacji na wdowy /wdowców/.
Przepis art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ za działalność równorzędną z działalnością kombatancką uznaje, udział w okresie do 31.12.1945 r. w walkach o zachowanie suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego w zmilitaryzowanych służbach państwowych.
Zgodnie z par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów /Dz.U. nr 59 poz. 632 ze zm./ o wydanie wtórnika występuje właściciel pojazdu. W przypadku współwłasności oznacza to zgodne współdziałanie wszystkich współwłaścicieli lub, w przypadku braku zgody współwłaścicieli, przedłożenie w tej sprawie rozstrzygnięcia
Udowodniony udział w walkach z bandami "SS' /grupy Wehrwolfu/ w czasie służby w Milicji Obywatelskiej, stanowi samodzielny tytuł uprawnień kombatanckich przewidziany w art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ pozwalający na zachowanie uprawnień uzyskanych na podstawie
Przepis art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950/ normuje materialnoprawną przesłankę pozbawienia uprawnień kombatanckich osób, które na mocy dotychczasowych przepisów uzyskały takie uprawnienia wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944-1956 w charakterze uczestników
Zasadne jest uznanie przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, że z powodu późniejszego zatrudnienia w strukturach Urzędu Bezpieczeństwa nie można zachować nadanych wcześniej uprawnień kombatanckich, skoro w toczącym się postępowaniu weryfikacyjnym nie przedłożono dowodów, które wskazywałyby na to iż skierowanie do pracy, w Urzędzie Bezpieczeństwa nastąpiło przez organizacje
Organy Bezpieczeństwa Publicznego od chwili powołania przez Krajową Radę Narodową dekretem z dnia 21 lipca 1944 r. o utworzeniu PKWN, nie był nigdy częścią Wojska Polskiego ani zmilitaryzowaną służbą państwową.
Ustawa z dnia 25 kwietnia 1997 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 68 poz. 436/ zmieniła brzmienie art. 21 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ i obecnie według art. 21 ust. 3 pkt 2 nie tracą
Przymusowe przesiedlenie do Mołdawii nie jest wystarczające do przyznania uprawnień kombatanckich na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./. Przesiedlenie owo bowiem miało charakter ekonomiczny i związane było z działaniami wojennymi.
Przymusowe przesiedlenie do Mołdawii nie jest wystarczające do przyznania uprawnień kombatanckich na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./. Przesiedlenie owo bowiem miało charakter ekonomiczny i związane było z działaniami wojennymi. Uprawnienia
Przymusowe przesiedlenie do Mołdawii nie jest wystarczające do przyznania uprawnień kombatanckich na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./. Przesiedlenie owo bowiem miało charakter ekonomiczny i związane było z działaniami wojennymi.
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1992 r. w sprawie szczególnych zasad i trybu postępowania dotyczących pozbawienia uprawnień kombatanckich oraz zasad przeprowadzania weryfikacji tych uprawnień /Dz.U. nr 16 poz. 63/ zobowiązuje organ orzekający do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w przypadkach określonych w art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach
