Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, obejmującego obszary objęte ochroną konserwatorską, wymagają uzgodnienia z wojewódzkim konserwatorem zabytków. Uzgodnienia te dokonywane są w trybie art. 106 Kpa.
Przepis art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ wskazuje, które należności podlegają zaspokojeniu w pierwszej kolejności. Nie zawiera on jednak wskazania kolejności w zaspokajaniu uprzywilejowanych należności.
W sytuacji, gdy strona prawidłowo jest reprezentowana przez pełnomocnika, a zwłaszcza gdy nie można stwierdzić, aby pełnomocnik działał na szkodę swojego mocodawcy, to skutki podejmowanych przez pełnomocnika działań i zaniechań - tak pozytywne, jak i negatywne - obciążają reprezentowanego.
W sytuacjach określonych w art. 42 par. 2 i 3 Kpa pisma można doręczyć tylko do rąk adresata, a nie innych osób. Przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę fizyczną nie ma osobowości prawnej, nie jest również jednostką organizacyjną, o której mowa w art. 45 Kpa, stąd do doręczania pism właścicielowi przedsiębiorstwa nie ma zastosowania art. 45 Kpa stanowiący, że państwowym jednostkom organizacyjnym, organizacjom
1. Wartość celna towaru, nawet gdy jest sporna, nie jest sprawą w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 i art. 104 Kpa, wyrażającą określony administracyjny stosunek prawny jako źródło praw i obowiązków. Sprawą administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa jest natomiast wymiar cła, stanowiącego przedmiot zobowiązania celnego importera i dlatego tylko w decyzji orzekającej o wymiarze cła wartość celna
"Klauzula" organu egzekucyjnego o skierowaniu tytułu do egzekucji administracyjnej nie stanowi swoistej "klauzuli wykonalności", lecz stwierdzenie, że tytuł wykonawczy został prawidłowo wystawiony i nadaje się do wykonania.
Przepis art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa może mieć zastosowanie, gdy spełnione są łącznie trzy przesłanki. Po pierwsze, ujawnione okoliczności faktyczne lub dowody, istotne dla sprawy, są nowe. Drugą przesłanką jest istnienie "nowych okoliczności faktycznych", "nowych dowodów" w dniu wydania decyzji ostatecznej. Trzecią przesłanką jest, że "nowe okoliczności faktyczne", "nowe dowody", nie były znane organowi
Organ odwoławczy w przypadku, gdy strona nie wniosła obowiązującej opłaty skarbowej należnej od odwołania zobowiązany jest do oceny, czy zwrot odwołania w trybie art. 261 par. 2 Kpa nie narusza ważnego interesu strony /art. 261 par. 4 pkt 1 Kpa/. Z uwagi na charakter pisma stanowiącego odwołanie, z reguły skorzystanie z instytucji zwrotu może doprowadzić do naruszenia takiego interesu.
1. Na podstawie wyników dochodzenia przeprowadzonego przez celne służby śledcze w Holandii, organ celny miał podstawy do ustalenia, że na wyraźne życzenie strony polskiej eksporter wystawiał dwie faktury dla każdej z przesyłek: - "proforma" - bez kolejnego numeru i - "ostateczną" - określającą cenę żywej trzody chlewnej i kosztów nierozerwalnie związanych z jej zakupem. Pierwsza z nich stanowiła załącznik
Czy ustalenie w ostatecznej decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego /art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ terminu jej wykonania znajduje podstawę w przepisie art. 15 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./?
Jeżeli odwołanie nie czyniło zadość ustalonym wymaganiom /art. 64 par. 2 w związku z art. 33 par. 3 Kpa/, to dopiero po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia braków odwołania, organ mógł zastosować art. 134 Kpa i orzec o jego niedopuszczalności.
Organ celny jako płatnik - w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ - nie jest organem podatkowym w znaczeniu określonym w art. 1 Kpa, a czynności przez niego dokonane w celu obliczenia i pobrania należności podatkowej mają charakter jedynie czynności techniczno-rachunkowych, które nie wszczynają postępowania podatkowego
1. Termin zakreślony, stronie do zapoznania się z zebranym w sprawie materiałem dowodowym musi być terminem realnym /uwzględniającym chociażby obszerność zebranego w sprawie materiału dowodowego/ umożliwiającym nie tylko zapoznanie się z tym materiałem, ale i danie stronie czasu do ustosunkowania się do tegoż materiału, zwłaszcza gdy jest kilka kwestii spornych i to skomplikowanych. 2. Organ mógłby
Podjęcie czynności zmierzających do sprostowania błędów pisarskich czy rachunkowych lub innych oczywistych omyłek popełnionych w decyzji, w tym złożenie wniosku o takie sprostowanie w trybie art. 113 par. 2 Kpa, nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia skargi.
1. Zakres obowiązków organu administracji państwowej wynikający z treści art. 9 Kpa nie obejmuje wszelkiego rodzaju doradztwa prawnego, ani tym bardziej występowania w roli zastępcy procesowego uczestników postępowania. Organ podatkowy nie ma obowiązku faktycznego czy prawnego prowadzić podatnika "za rękę" w toku prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, podlegającej obowiązkowi podatkowemu
Spadkobiercy, jako osoby trzecie, nie mają przymiotu strony w postępowaniu zmierzającym do wydania decyzji wymiarowej w sprawie zobowiązania podatkowego spadkodawcy. Stroną takiego postępowania jest wyłącznie podatnik, gdyż postępowanie to dotyczy jego obowiązku podatkowego /art. 28 Kpa/. Zdolność prawna osoby fizycznej ustaje z chwilą jej śmierci. Tym samym z tą datą nie można ani wszcząć, ani prowadzić
Pojęcie dokumentu urzędowego należy interpretować w świetle przepisów art. 244 par. 1 i 2 Kpc oraz art. 76 par. 1 i 2 Kpa.
1. Nie można mówić o naruszeniu przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, gdy podatnik nie świadczył usług wymienionych w załączniku nr 2 do tej ustawy. 2. Z istoty odpowiedzialności solidarnej /art. 366 Kc i następne/ wynika, że organ podatkowy działający w imieniu Skarbu Państwa jako wierzyciela
Stronie uprawnionej z mocy art. 28 i art. 61 par. 1 Kpa do wszczęcia postępowania administracyjnego zmierzającego do ustalenia lub stwierdzenia w drodze decyzji określonego obowiązku przez inny podmiot tego postępowania, nie służy po wydaniu ostatecznej decyzji w tej sprawie legitymacja do żądania wszczęcia postępowania egzekucyjnego w celu wymuszenia wykonania powyższego obowiązku. Obowiązek wszczęcia
1. Należne opłaty i podatki przywozowe lub wywozowe, za które stowarzyszenie poręczające ponosi odpowiedzialność określoną w art. 8 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR /Konwencja TIR/, sporządzonej w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. /załącznik do Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/, nie mogą być dochodzone bezpośrednio w trybie egzekucji administracyjnej
W myśl art. 157 par. 2 Kpa wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji następuje na wniosek strony bądź z urzędu. Organ administracji winien każdorazowo badać, czy wniosek o stwierdzenie nieważności pochodzi od podmiotu posiadającego przymiot strony i ocena taka powinna być przeprowadzona przed zawiadomieniem o wszczęciu postępowania. W przypadku ujawnienia, że wniosek nie pochodzi od
