Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 1997 r., sygn. I SA/Lu 1192/96

1. Zakres obowiązków organu administracji państwowej wynikający z treści art. 9 Kpa nie obejmuje wszelkiego rodzaju doradztwa prawnego, ani tym bardziej występowania w roli zastępcy procesowego uczestników postępowania. Organ podatkowy nie ma obowiązku faktycznego czy prawnego prowadzić podatnika "za rękę" w toku prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, podlegającej obowiązkowi podatkowemu w danym podatku.

2. W świetle przepisów obowiązującego prawa podatkowego, brak jest podstaw do tego, by podatnik, o jakim jest mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, mógł w drodze umowy zwolnić się w stosunku do Skarbu Państwa z ciążących na nim obowiązków jako podatnika i przenieść te obowiązki na osobę trzecią. Tego rodzaju umowa nie może wywierać żadnych skutków w zakresie obowiązków podatkowych podatnika wobec Skarbu Państwa, jak również powodować zmian w istniejącym czy też mającym powstać stosunku podatkowym.