W razie wycięcia drzew obumarłych nie pobiera się opłat także wówczas, gdy osoba fizyczna, która dokonała usunięcia takich drzew, nie uzyskała na to zezwolenia /par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1990 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian - Dz.U. nr 42 poz. 245 ze zm./.
1. Art. 157 par. 2 Kpa oraz inne przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie zabraniają stronie złożyć wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji przed upływem terminu do jej zaskarżenia. Jeżeli strona wyraźnie powoła się na przepis art. 156 par. 1 Kpa, który wyklucza stosowanie trybu odwoławczego, to organ wyższego stopnia wskazany w art. 157 Kpa winien rozpoznać wniosek w trybie nadzoru,
1. Ustalenie czasu przyznania zasiłku okresowego /art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej - Dz.U. nr 87 poz. 506/ oraz par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 9 kwietnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania zasiłku okresowego z pomocy społecznej /Dz.U. nr 33 poz. 141/ nie ma charakteru dowolnego, lecz musi być oparte na wyjaśnieniu
W odróżnieniu od trybu postępowania nadzorczego określonego w art. 156-159 Kpa wojewódzka komisja poborowa działając w trybie nadzoru może w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ dokonywać zarówno oceny legalności orzeczeń organów pierwszej instancji w sensie szeroko pojmowanej ich zgodności z prawem, a także
W określeniu "posiadacze gruntów państwowych", użytym w art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm./, mieszczą się wszystkie kategorie posiadaczy, w tym osoby fizyczne
Plan zagospodarowania przestrzennego nie zastępuje uchwały rady gminy o ustaleniu granic gruntów, przeznaczonych pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne, natomiast jego treść jest istotna dla ustalenia takich granic.
Z zestawienia przepisów art. 1 ust. 4 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o Funduszu Socjalnym Wsi /Dz.U. nr 10 poz. 54 ze zm./ i art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./ wynika, iż budowa kaplic nie należy do celów, na które ustawa o Funduszu Socjalnym Wsi pozwala wydać zgromadzone na tym funduszu
Pojęcie "zamieszkiwania" użyte w par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych /Dz.U. nr 27 poz. 187/ nie powinno być rozumiane wyłącznie jako opis stanu faktycznego, to jednak nie jest w żadnym przypadku związane z dysponowaniem samoistnym tytułem prawnym do zajmowania lokalu. Pojęciu temu odpowiada w istocie każde faktyczne
Nieruchomość, na której z przyczyn obiektywnych, nie jest możliwa zabudowa spełniająca wymogi prawa budowlanego, w tym przede wszystkim określone w art. 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ i przepisów wykonawczych do tego artykułu, nie może być zakwalifikowana jako działka budowlana.
Artykuł 3 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 r. nr 17 poz. 99 ze zm./ zezwala na wznoszenie obiektów tymczasowych także na terenach nie przeznaczonych pod budownictwo, jeżeli tylko zachowane zostaną wymagania prawa budowlanego, a obiekty te, ze względu na okres ich użytkowania, nie kolidują z realizacją celów przyjętych w planach miejscowych i służą prawidłowemu
Protest obywateli przeciwko pozwoleniu na budowę nie uzasadniony przepisami ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz.U. nr 38, poz. 229) ani przepisami o ochronie środowiska i nie realizowany prawnymi środkami wyrażania woli przez społeczność lokalną, jak np. referendum lub innymi ustanowionymi w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz
Brak przesłanek do uwzględnienia żądania strony nie czyni postępowania administracyjnego bezprzedmiotowym w rozumieniu art. 105 par. 1 Kpa i nie oznacza, że postępowanie takie nie powinno być prowadzone. Dopiero wynik tego postępowania pozwala na ocenę zasadności wniosku strony.
Znaczenie dokumentów będących dowodem własności pojazdu wymienionych w sposób wyczerpujący w par. 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2/ ocenia się według ich treści i intencji a nie nazwy.
W razie śmierci osoby, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. art. 34, poz. 149), przysługujące jej uprawnienia do żądania od Skarbu Państwa odszkodowania za poniesioną szkodę i zadośćuczynienie za doznaną krzywdę przechodzą na osoby wymienione
Wprawdzie zamiana lokalu mieszkalnego "z urzędu" następuje w drodze przydziału lokalu, jednakże nie są stosowane kryteria dotyczące sytuacji materialnej i warunków zamieszkiwania, o których mowa w / 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych /Dz.U. nr 27 poz. 187 ze zm./; warunki takiego przydziału reguluje wyłącznie par. 2 ust
W sprawach o odszkodowanie dochodzone na podstawie przepisów rozdziału 50 k.p.k., a także w sprawach wynikających z przepisów ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149), będących w toku przed dniem 29 września 1991 r., wysokość opłat za daną instancję zasądzonych
1. O dopuszczalności cofnięcia skargi orzeka sąd administracyjny /art. 211 Kpa w związku z art. 393 par. 2 Kpc/. 2. Po wydaniu decyzji ostatecznej organ administracji nie prowadzi już postępowania wyjaśniająco-dowodowego nawet wówczas, gdy zamierza w trybie art. 200 par. 2 Kpa zmienić lub uchylić decyzję.
Brak jest podstaw prawnych do zwrotu nieruchomości, która przeszła na własność Państwa z mocy art. 11 w związku z art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 22 maja 1958 r. o terenach dla budownictwa jednorodzinnego w miastach i osiedlach.
Pismo wojewody, odmawiające wydania rozstrzygnięcia nadzorczego w trybie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną i niedopuszczalna jest na nie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Posiadanie przez osoby trzecie wywłaszczonej nieruchomości choćby z posiadaniem wiązało się wzniesienie i utrzymywanie na niej przez te osoby obiektów budowlanych, nie stanowi w świetle art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ przeszkody do zwrotu tej nieruchomości.
1. Przepis art. 177 § 1 k.p.c. w zw. z art. 393 § 1 k.p.c. i art. 211 k.p.a. ma odpowiednie zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli treść orzeczenia tego sądu zależy od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez sąd, przed którym toczy się postępowanie cywilne. 2. W razie stwierdzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny naruszenia przepisu art. 97 § 1 pkt 4, art.
1. Parkowanie pojazdów, o jakim mowa w art. 13 ust. 2 a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, nie obejmuje postoju taksówek osobowych w miejscach oznaczonych znakiem drogowym z napisem "TAXI". 2. Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy nie może na podstawie art. 13 ust
