Organ administracji państwowej nie może poprzestać na biernym tylko stwierdzeniu braku dokumentu o uprawnieniach do przebywania w lokalu /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ jeśli okoliczności sprawy wskazują, że zarządca tego lokalu dokumentu takiego nie wydaje wskutek błędu lub naruszenia prawa.
Artykuł 47 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jak również inne przepisy prawa materialnego nie dają podstaw prawnych do nałożenia na ewentualnych przyszłych spadkobierców właściciela obiektu budowlanego obowiązku rozebrania elementów budowlanych pozostałych po starym domu mieszkalnym. Dlatego też decyzja organu administracji państwowej nakładająca
1. Art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ jest normą kompetencyjną, mającą zastosowanie także w sytuacji gdy wątpliwości, o jakich mowa w tym przepisie ujawniły się po dokonaniu już czynności materialno-technicznej związanej z zarejestrowaniem faktu zameldowania lub wymeldowania. 2. Obowiązek meldunkowy rozumiany, jako
Stosowanie wymogów, które przewidziane zostały przepisami obowiązującymi od dnia 1 lipca 1984 r. /to jest od dnia wejścia w życie znowelizowanej ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ do sytuacji faktycznych powstałych przed tą datą jest niedopuszczalne. Wystarczającą przesłanką do uzyskania przed dniem 1 lipca 1984 r. zameldowania
Przewidziany w art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ termin do rozpoznania roszczenia o odszkodowanie za szkodę przekraczającą 100 złotych powstałą z przyczyn wymienionych w art. 86 ust. 1 tej ustawy - jest terminem prawa materialnego. Oznacza to, że nie może on zostać na prośbę zainteresowanego przywrócony w trybie przewidzianym w art. 58
Decyzja organu szkoły wyższej o skreśleniu z listy studentów, jako akt wywołujący zmianę statusu prawnego użytkownika tego zakładu, jest decyzją administracyjną w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego i podlega - w trybie i na zasadach określonych w tym Kodeksie - zaskarżeniu do sądu administracyjnego, jako dotycząca sprawy przewidzianej w art. 196 par. 2 pkt 14 Kpa.
Z historii ruchu oporu w czasie wojny 1939-1945 wynika, że w działalności tego ruchu uczestniczyły również dzieci, wobec czego sam wiek osoby ubiegającej się o przyznanie uprawnień kombatanckich nie może być przesłanką przemawiającą na jej niekorzyść. Podstawą rozstrzygnięcia może być jedynie ustalenie faktów.
Możliwość kwestionowania treści dokumentu ze stanem zapisów w ewidencji gruntów przed organem administracji państwowej o właściwości szczególnej jest dopuszczalne. Natomiast bezskuteczne są dowody przeciw treści ewidencji gruntów. Zmiany i sprostowania zapisów w ewidencji gruntów mogą być dokonywane jedynie przez właściwy organy administracji państwowej na zasadach i w trybie określonych przede wszystkim
1. Stwierdzenie zawarte w art. 104 par. 1 Kpa, że załatwienie sprawy następuje przez wydanie decyzji, odnosi się tylko do sytuacji, gdy z mocy przepisów prawa materialnego lub innych załatwienie sprawy powinno nastąpić w tej formie prawnej. 2. Z art. 11 ust. 1 oraz art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie wynika, aby
1. Pozwolenie na budowę nie może być wydane osobie, która nie wykaże prawa do dysponowania nieruchomością. 2. Sprzeciw współwłaściciela nieruchomości wyłącza możliwość zastosowania przez organy administracji państwowej przewidzianej w art. 36 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ procedury tzw. legalizacji samowoli budowlanej.
Okoliczność, że osoba od 1984 roku nie mieszka w spornym lokalu jest w sprawie o wymeldowanie jej z tego lokalu bez znaczenia wobec wymiany zamków w drzwiach tego lokalu i uniemożliwienia jej do niego dostępu.
Działania organu administracji, przewidziane w art. 56 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, podejmowane w toku postępowania w sprawie wybudowania obiektu budowlanego niezgodnie z przepisami, mają charakter dowodowy.
1. Zgodnie z art. 138 par. 1 Kpa organ odwoławczy nie może udzielać "odpowiedzi na odwołanie", lecz powinien wydać decyzję administracyjną. 2. Ustanowienie przez organ administracji państwowej nowego obowiązku kolejną decyzją w sprawie zmienia sytuację prawną strony i jeżeli pierwsza decyzja jest ostateczna, ustanowienie tego nowego obowiązku może nastąpić wyłącznie za zgodą strony.
1. Z faktu kilkuletniego nieprzebywania w lokalu można wywodzić jedynie utratę "uprawnień do przebywania w lokalu" o charakterze pochodnym /podnajemca, osoba bliska najemcy/. W takim przypadku opuszczenie lokalu może być traktowane jako dobrowolne wyzbycie się tego uprawnienia. 2. W przypadku gdy strona legitymuje się samoistnym "uprawnieniem" do przebywania w lokalu, utratę tego uprawnienia należy
Na usunięcie drzewa, nawet jeśli zostało ono uszkodzone w czasie wichury, konieczne jest uzyskanie przewidzianego prawem zezwolenia. Brak tego zezwolenia powoduje obowiązek pobrania opłaty za wycięte drzewo. Stosownie bowiem do par. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 września 1980 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 24 poz. 93 ze
Żaden z przepisów zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 31 grudnia 1984 r. w sprawie określenia zakresu egzaminu wstępnego, zasad przyznawania punktów dodatkowych oraz przyjmowania na pierwszy rok studiów w akademiach medycznych w 1985 r. /Dz.Urz. MZiOS 1985 nr 1 poz. 3/ nie uzależnia przyznania uprawnienia do otrzymania punktów dodatkowych z tytułu ocen bardzo dobrych na świadectwie
Pomimo braku szczególnego przepisu, również dokumenty nie złożone osobiście przez kandydata muszą być skontrolowane pod względem kompletności, najpóźniej w toku sporządzania kwestionariusza środowiskowego kandydata. Jeżeli podczas takiej weryfikacji zostanie ustalone, że twierdzenia zamieszczone w podaniu nie są udokumentowane w wymagany sposób, na organach szkoły prowadzących postępowanie rekrutacyjne
Artykuł 44 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ nie może stanowić podstawy prawnej decyzji o cofnięciu przydziału lokalu użytkowego z powodu prowadzenia w nim działalności uciążliwej dla mieszkańców budynku, w którym lokal ten się znajduje. Takie korzystanie z lokalu może jedynie prowadzić do wytoczenia powództwa o rozwiązanie stosunku najmu i nakazanie przez
Przez fakt scalenia gruntów, w tym i należących do Państwowego Funduszu Ziemi, dzierżawcy tych ostatnich nie mogą utracić uprawnień wynikających z przepisu par. 7 ust. 2 pkt 1 lub 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205 ze zm./, przy czym należy podkreślić,
Umowa dzierżawy nieruchomości położonej w mieście, stanowi - obok prawa własności i wieczystego użytkowania - wystarczający tytuł prawny do domagania się przez dzierżawcę udzielenia mu pozwolenia na obudowanie obiektu budowlanego na dzierżawionej nieruchomości, pod warunkiem, że na takie zamierzenie uzyskał zgodę właściciela nieruchomości i że nie pozostaje ono w kolizji z założeniami przeznaczenia
