1. Wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych przesądzająca o ewentualnej zwyżce należnej opłaty jest wyznaczana łącznie dla całej ich sprzedaży w punkcie sprzedaży, nienależnie od tego, czy wzrost dotyczył wszystkich grup napojów, czy tylko niektórych. 2. Obowiązek zapłacenia podwyższonej opłaty jest wyznaczany przez wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych, która nie obejmuje podatku od towarów i usług
Przepis art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ pozwala na wprowadzenie zakazu sprzedaży, podawania lub spożywania alkoholu w niektórych miejscach lub obiektach ze względu na charakter miejsca lub obiektu, a nie na przykład powtarzające się tam zakłócenia porządku i spokoju.
Przepis art. 75 ust. 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym /Dz.U. nr 28 poz. 153 ze zm./ nie zakazuje powoływania osób sprawujących funkcje w nim wskazane na członków rad regionalnych Kas Chorych.
1. Wyłączenie kwoty refundacji z całości obrotu przy rozliczaniu podatku od towarów i usług, jako należnej wypłacanej aptekarzom przez inny podmiot niż nabywca leku, ale będącej formą realizacji należności za dany lek, byłoby możliwe tylko wtedy, gdyby pozwalały na to stosowne przepisy prawa. Takich uregulowań nie ma ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisie o refundacji, wprowadzonym
Likwidacja punktu sprzedaży w okresie ważności zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, choć według art. 18 ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ stanowi przyczynę wygaśnięcia tych zezwoleń, nie powoduje proporcjonalnego obniżenia opłat za korzystanie z tychże zezwoleń, a tym bardziej obowiązku
1. Rozstrzygnięcie nadzorcze powinno być podjęte w ciągu 30 dni od daty doręczenia uchwały organowi nadzoru przez wójta lub burmistrza. 2. Przepis art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ pozwala radzie gminy określić, w drodze uchwały, dla terenu gminy /miasta/ liczbę punktów sprzedaży napojów
Opinia komisji rady gminy w sprawie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powinna być wydana w formie postanowienia, w trybie art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Uchwała rady gminy nie powołująca jako swej podstawy właściwego przepisu prawnego powszechnie obowiązującego lecz powołująca błędnie jako swą podstawę inny przepis prawny, nie jest sprzeczna z prawem, a przez to nie może być przez organ nadzoru stwierdzona jej nieważność na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./
"Warunki sprzedaży i podawania napojów alkoholowych" mają charakter porządkowy i służą zapewnieniu właściwej kultury sprzedaży i ułatwienia zachowania porządku publicznego: Zupełnie odmienny charakter od tego rodzaju "warunków" ma wprowadzony uchwałą obowiązek uzyskania i przedłożenia zgody właściciela lub zarządcy lokalu na sprzedaż tych napojów. Zgoda taka lub jej brak może być przedmiotem umowy
Nie jest dopuszczalne przedłużenie kadencji dyrektora publicznego zakładu opieki zdrowotnej wolą stron stosunku pracy. Dalsze zatrudnienie na tym stanowisku może nastąpić na ogólnych zasadach /po przeprowadzeniu konkursu/.
W sprawach dotyczących innych osób organizacja społeczna może tylko żądać wszczęcia postępowania administracyjnego, natomiast postępowanie to jest w takich wypadkach wszczynane z urzędu przez organ administracji, a nie na wniosek organizacji społecznej /art. 31 par. 2 Kpa/.
Przewidziane w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i wychowaniu w trzeźwości /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ kompetencje do określania w drodze uchwały warunków sprzedaży i podawania napojów alkoholowych nie obejmują uzależnienia wydania zezwolenia na sprzedaż od zgody właściciela lub zarządcy lokalu przeznaczonego na taką działalność.
