1. Prawna możliwość uwzględnienia w samoobliczeniu podatku ulgi podatkowej unormowanej w art. 26 ust. 1, art. 26 ust. 1 pkt 8 i art. 26 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ w związku z art. 7 ust. 13 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw
Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 lit. "d" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, bank ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rezerwę na wątpliwe kredyty w kwocie odpowiadającej 25 procent kwoty kredytów uznanych za wątpliwe. Warunkiem zaliczenia rezerwy na wątpliwe kredyty do kosztów uzyskania przychodów jest spełnienie
Przepisy art. 27 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ są dopełnieniem normy z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Przepis ten nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w taki sposób, który zapewni prawidłowe ustalenie wysokości dochodu /straty
Przepisy ustawy podatkowej nie uzależniają kwalifikacji strat do kosztów uzyskania przychodów od jakichś ściśle określonych warunków formalnych, np. od posiadania przez podatników szczególnych dowodów w postaci protokołów szkód potwierdzonych przez właściwe organy jak przewidywała to ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ we wcześniejszym
Wydatki faktycznie poczynione, a jedynie wadliwe czy też w sposób niepełny udokumentowane, nie mogą być tylko z tego powodu w całości pominięte przy określaniu podstawy opodatkowania, jeśli mogą być udowodnione dowodami zasługującymi na wiarę, chyba, że przepis prawa podatkowego przewiduje określony sposób dokumentowania tych wydatków. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu
