Z woli ustawodawcy, wyrażonej w art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, ciężar udowodnienia terminu zgłoszenia wniosku, o którym mowa w tym przepisie, obciąża stronę, która z faktu tego wywodzi określone okoliczności. Oznacza to, że skarżąca, chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za płatnika /spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością/ jako
1. Dla wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu zobowiązań podatkowych zabezpieczonych ustawowym prawem zastawu na prawach zbywalnych kolejność zaspokajania wierzycieli z mocy upadłości ustanowiona w art. 204 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /t.j. Dz.U. 1991 nr 18 poz. 512/ jest prawnie obojętna. 2. Prawo wynajmującego do zapłaty umówionego
1. Posłużenie się wekslem pożyczkobiorcy jako zabezpieczeniem udzielonej pożyczki nie ma wpływu na charakter umowy pożyczki i skutki w zakresie obowiązku opłaty skarbowej od tej umowy. 2. Wydanie decyzji określającej na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zobowiązanie podatkowe powstałe przed upadłością podmiotu podatkowego
1. Prawo występowania syndyka, jako strony w postępowaniu podatkowym zakończonym wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązań podatkowych z okresu przed upadłością w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ już po ogłoszeniu upadłości płynie wyłącznie z praw i obowiązków syndyka wobec masy upadłości, które są prawnie relewantne
Wydanie decyzji administracyjnej nie było sprzeczne z art. 59 Prawa upadłościowego, gdyż decyzja taka nie rozporządza mieniem wchodzącym w skład masy upadłości. Deklaratoryjna decyzja administracyjna stwierdza jedynie istnienie obowiązku podatkowego. Wydanie podatkowej decyzji administracyjnej przeciwko upadłemu nie narusza przepisów art. 150 w związku z art. 59 i art. 60 Prawa upadłościowego. Decyzja
Do określenia wysokości wierzytelności uprawniony jest jedynie organ skarbowy, a nie syndyk. Dopiero potem, zgodnie z art. 161 par. 2 Prawa upadłościowego, sędzia komisarz upadłości wydaje postanowienie co do uznania lub odmowy uznania w całości lub w części zgłoszonych wierzytelności.
1. Prawo występowania syndyka jako strony w postępowaniu podatkowym zakończonym wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązań podatkowych z okresu przed upadłością w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ już po ogłoszeniu upadłości płynie wyłącznie z praw i obowiązków syndyka wobec masy upadłościowej, które są prawnie relewantne
Sprzedaż w postępowaniu upadłościowym nie daje podstaw do zwolnienia od opłaty skarbowej w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "k" ustawy o opłacie skarbowej.
