Przedsiębiorstwo zagraniczne nie może uzyskać koncesji na usługi agencyjne i przedstawicielskie, gdyż przepis art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /t.j. Dz.U. 1989 nr 27 poz. 148 ze zm./, w ogóle nie dopuszcza takiej działalności
Jeśli przyznanie nieruchomości rolnej, będącej własnością Państwa, decyzją o scalaniu gruntów dla uczestnika scalenia następuje za zapłatą określonej ceny jako jego równowartości, a nie jako ekwiwalent za inny grunt wniesiony do scalenia przez tego uczestnika scalenia, w sytuacji gdy w stosunku do nieruchomości tej innemu uczestnikowi scalenia przysługuje prawo pierwokupu z art. 695 par. 2 Kc, z którego
Orzekanie o tym, czy działalność społeczno-zawodowa organizacji rolników mieści się w granicach prawa, a w szczególności nie wykracza poza ramy ustawy z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników /Dz.U. nr 32 poz. 217/, należy do odpowiedniego sądu rejestrowego, a nie do organu antymonopolowego.
Działalność dotycząca gier losowych i totalizatorów jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. Ze względu jednak na szczególny charakter tej działalności, dotyczącej problematyki hazardu, zasada swobody i równości gospodarczej, zawarta w art. 1 tej ustawy, podlega w tej dziedzinie działalności nadal
Do czasu ustalenia zainteresowanej osoby kandydatem na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej i ustalenia ceny jej sprzedaży w trybie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ - nie może być mowy o zaliczeniu wartości mienia
Sprowadzone z zagranicy przez skarżącą spółkę marynarki, przeznaczone do dalszej odsprzedaży w kraju, nie są środkami przeznaczonymi do prowadzenia działalności określonej w zezwoleniu w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych. Sprowadzone marynarki stanowiły przedmiot działalności spółki, a nie środki do prowadzenia
Wpis na listę adwokatów z jednoczesnym wyznaczeniem siedziby wykonywania zawodu adwokata nie rodzi obowiązku dla zespołu adwokackiego, mieszczącego się w miejscowości, w której wyznaczono siedzibę, do przyjęcia w poczet członków danego zespołu adwokata składającego wniosek w tej sprawie.
Plan rozmieszczenia zespołów adwokackich, adwokatów i aplikantów adwokackich zawiera normy o charakterze wewnętrznym - funkcjonujące z woli ustawodawcy w obrębie zawodowego samorządu adwokackiego, którego organy są jednocześnie powołane do uznania ustaleń danego planu za wiążące, jak też ewentualnego wprowadzenia wyjątków od dyrektyw planu. W żadnym wypadku organy adwokatury /samorządu adwokackiego
Art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /t.j. Dz.U. 1989 nr 27 poz. 148; zm. Dz.U. 1989 nr 74 poz. 442/ jako przepis szczególny nie może być użyty do rozszerzania zakresu art. 2 pkt 3 powyższej ustawy. Obrót towarowy w kraju, o którym
Uchwała organu samorządu adwokackiego dotycząca przeniesienia siedziby adwokata nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Przepisy prawa o adwokaturze nie dają Ministrowi Sprawiedliwości podstaw do czasowego ograniczenia wykonywania przez adwokata zawodu w formie indywidualnej.
Minister Sprawiedliwości nie jest związany planem rozmieszczenia adwokatów w sprawach dotyczących wykonywania przez adwokata zawodu indywidualnie.
Uchwała okręgowej rady adwokackiej w przedmiocie wyrażenia zgody na przeniesienie przez adwokata siedziby do okręgu innej izby ma charakter decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 w zw. z par. 2 pkt 2 Kpa.
Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ sprzedawane mogą być wyłącznie nieruchomości objęte wykazem właściwego organu administracji państwowej i podanym do publicznej wiadomości. Brak łącznego spełnienia
Plan rozmieszczenia to w istocie zespół uregulowań organizacyjnych odnoszących się do wewnętrznej struktury funkcjonowania ilościowego zespołów adwokackich, adwokatów i aplikantów adwokackich w okręgu określonej rady adwokackiej. W tym tylko zakresie - ilościowym - uregulowania są wiążące. Nie mogą natomiast wynikać z planu w sposób bezpośredni jakiekolwiek uprawnienia bądź ich utrata względnie ograniczenie
Nie stanowi naruszenia przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ wyrażenie zgody przez Ministra Sprawiedliwości na wykonywanie przez adwokata zawodu indywidualnie na czas oznaczony.
W sytuacji, gdy obaj rolnicy korzystają już z prawa pierwokupu jako współwłaściciele spornej nieruchomości "dodatkowe" prawo pierwokupu przysługujące jednemu z nich na podstawie art. 695 par. 2 Kc - nie może być uznane za okoliczność przesądzającą o wydaniu na jego korzyść decyzji, lecz jedynie za jedną z okoliczności przemawiających za wydaniem takiej decyzji, którą to okoliczność organy administracji
Wymóg prawidłowego rozmieszczenia adwokatów stanowi podstawę wyznaczenia siedziby adwokata a nie wykonywania przez niego zawodu.
Wyraz "przetwórstwo", użyty w art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/, obejmuje nie tylko przerób metali w czystej postaci, lecz także odzysk metali szlachetnych z odpadów jubilerskich.
1. W sytuacji, gdy osoba ubiegająca się o wpis na listę adwokatów spełnia warunki określone w przepisie art. 66 pkt 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, nałożenie na nią obowiązku złożenia egzaminu pozostaje w rażącej sprzeczności z tym przepisem. 2. Przez rękojmię do prawidłowego wykonywania zawodu adwokata, o której mowa w art. 65 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy
Nie rozważenie, przez Ministra Sprawiedliwości, treści obowiązującego planu rozmieszczenia aplikantów adwokackich i przyjęcie, jako przesłanki dla uwzględnienia wniosku zainteresowanego w sprawie wpisu na listę aplikantów, wyłącznie zapotrzebowania na pomoc prawną ludności, stanowi naruszenie przepisów art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa.
W świetle art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/, brak jest podstaw prawnych do wydania decyzji administracyjnej w sprawie zatwierdzenia programów działania przedsiębiorstw koncesjonowanych.
W razie zakwestionowania przed sądem powszechnym prawidłowości wpisania w księdze wieczystej Skarbu Państwa jako właściciela nieruchomości rolnej rozstrzygnięcie tej kwestii przez sąd powszechny jest koniecznym warunkiem możliwości sprzedaży danej nieruchomości w trybie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw
