Stałe wykonywanie funkcji duchownych na rzecz członków wyznania "Świadków Jehowy" /współwyznawców/ można byłoby uznać za społecznie usprawiedliwioną przyczynę uchylania się od pracy, albowiem w przeciwnym razie mielibyśmy do czynienia z ograniczeniem konstytucyjnej zasady stanowiącej prawo do swobodnego wykonywania funkcji religijnych przez związek wyznaniowy /art. 70 Konstytucji PRL/. Konieczność
Skasowanie decyzji organu I instancji nie musi oznaczać powstania równocześnie prawa do egzekwowania należności wypłaconej nienależnie. Uprawnienie takie musi wynikać albo z ustawy albo z tytułu wykonawczego mogącego być podstawą egzekucji. Do czasu przedstawienia takiego tytułu wykonawczego bądź wylegitymowania się odpowiednim przepisem ustawy nie jest możliwe nawet z należności należnych zobowiązanemu
1. Par. 2 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Pracy, Płacy i Spraw Socjalnych z dnia 21 marca 1983 r. w sprawie wykonywania robót na cele publiczne przez osoby wpisane do wykazu osób uporczywie uchylających się od pracy /Dz.U. nr 17 poz. 81/ określa wymogi, jakie powinno spełniać "wezwanie" organu administracji państwowej skierowane do osoby mającej stawić się w danym miejscu i czasie celem wykonania
1. Fakt, że wspólnota wyznaniowa Świadkowie Jehowy nie należy do kategorii związków wyznaniowych uznanych przez Państwo, nie oznacza, że stałe wykonywanie funkcji duchownych na rzecz współwyznawców jest przyczyną społecznie nie usprawiedliwiającą uchylania się od podjęcia innej pracy zarobkowej w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy
