Wyrok WSA w Opolu z dnia 10 stycznia 2006 r., sygn. II SA/Op 191/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Krupiński sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2006r., sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w P. na decyzję Państwowej Inspekcji Pracy - Okręgowego Inspektora Pracy w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie inspekcji pracy 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą decyzję Państwowego Inspektora Pracy w O. z dnia [...], nr [...] symbol akt [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Okręgowego Inspektora Pracy w O. na rzecz A Sp. z o.o. w P. kwotę 200(dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. jest decyzja Okręgowego Inspektora Pracy w O. wydana na podstawie art. 138 § 2 KPA Nr [...] z dnia [...] utrzymująca w mocy nakaz Inspektora Pracy w O. z dnia [...] polecający prezesowi zarządu przedmiotowej spółki wypłatę pracownikom wymienionym w decyzji dodatkowego wynagrodzenia rocznego tzw. "13" za rok 2001 i 2002.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy ustalił, że w wyniku przeprowadzonej przez inspektora pracy kontroli stwierdzono, iż Rada Gminy w P. uchwałą nr [...] z dnia 13 listopada 2000r. podjęła decyzję o likwidacji zakładu budżetowego B w P. oraz przejęcia jego mienia przez jednoosobową spółkę Gminy pod nazwą A spółka z o. o. w P. Z komunikatu likwidatora zakładu budżetowego wynikało, że w następstwie zmiany pracodawcy warunki i płacy nie ulegały zmianie. Równocześnie spółka przejęła na siebie wszelkie zobowiązania, zarówno istniejące, jak i mogące się ujawnić w przyszłości wynikające z umów o pracę zawartych z przejętymi na podstawie art. 23. 1 Kodeksu Pracy przez spółkę - zakładu budżetowego. Organ ustalił, że w dniu 28 grudnia 2000 r. pracownicy zakładu budżetowego podpisali oświadczenie o wyrażeniu zgody na przejście z dniem 1 stycznia 2001r. do pracy w A spółka z o.o. w P. na dotychczasowych warunkach pracy i płacy. Jednocześnie organ wyjaśnił, że z przepisu art. 23. 1 Kodeksu Pracy wynika, iż w razie przejęcia zakładu pracy całości lub w części przez inny zakład pracy, staje się on stroną w stosunkach pracy z pracownikami przejętego zakładu. Z chwilą przejęcia zakładu pracy nowy pracodawca wstępuje w miejsce dotychczasowego pracodawcy i staję się stroną tego samego pod względem treści stosunku pracy z pracownikami zatrudnionymi w przejmowanym zakładzie pracy. Oznacza to, że wiążą go warunki pracy i płacy wynikające z dotychczasowych umów, niezależnie od tego, czy źródłem uprawnień pracowników były przepisy prawa czy też postanowienia stron. Organ odwoławczy podniósł, że A Sp. o.o. w P. przejęło pracowników wraz z ich prawem do wynagrodzenia rocznego i wobec zastosowania art. 23. 1 Kodeksu Pracy obowiązek respektowania tego prawa przeszedł na nowego pracodawcę. Zwolnienie z obowiązku wypłacania pracownikom dodatkowego wynagrodzenia rocznego mogłoby jedynie spowodować wypowiedzenie tego obowiązku, które nie zostało dokonane przez zarząd przedmiotowej spółki. Organ odwoławczy wskazał równocześnie, że w sprawie nakazu wypłacenia pracownikom spółki wynagrodzenia rocznego została wcześniej wydana przez inspektora pracy decyzja z dnia 28 lipca 2003r., a w wyniku złożonego przez adresata tej decyzji odwołania - decyzją Okręgowego Inspektora Pracy w O. uchylono w/w decyzję organu I instancji i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia. W decyzji kasacyjnej z dnia 17 września 2003r. organ drugiej instancji podkreślił, że przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia spowodowane zostało spornym charakterem występujących w sprawie dokumentów, w tym uchwały nr [...] Rady Gminy w P. z dnia 13.11.200r. w sprawie utworzenia jednoosobowej spółki gminy z ograniczoną odpowiedzialnością.