Zmiany w przepisach o Krajowej Administracji Skarbowej
Krajowa Administracja Skarbowa, która zaczęła działać od 1 marca 2017 r., ma zająć się przede wszystkim skutecznym ściąganiem podatków. Tak wynika z komunikatu MF opublikowanego 13 stycznia 2017 r. KAS powstała z połączenia administracji podatkowej, Służby Celnej i kontroli skarbowej.
Zgodnie z przepisami dotyczącymi wymiany informacji podatkowych z innymi państwami grupy kapitałowe mają obowiązek składać informacje o grupie podmiotów – tzw. raport Country-by-Country. W przypadku grup, których sprawozdawczy rok obrotowy pokrywał się z rokiem kalendarzowym i zakończył się 31 grudnia 2016 r., termin na przekazanie powiadomienia Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej za ten rok mija
Od 2018 r. nie zmieni się katalog podmiotów podlegających pod wyspecjalizowane urzędy skarbowe (WUS). Na podstawie danych z deklaracji VAT podatnicy ustalają, czy przechodzą do właściwości WUS tylko wówczas, gdy nie mogą tego zrobić w oparciu o sprawozdanie finansowe albo zeznanie podatkowe CIT. Tym samym w dalszym ciągu spółki osobowe (takie jak spółka cywilna, jawna, partnerska czy komandytowa) nie
25 lipca 2017 r. zostało podpisane zarządzenie Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie kierunków działania i rozwoju Krajowej Administracji Skarbowej na lata 2017–2020. W dokumencie wskazano m.in. cele, jakie ma osiągnąć KAS.
Podatnicy, którzy od przyszłego roku powinni być obsługiwani przez wyspecjalizowane urzędy skarbowe, oraz podatnicy, którzy od przyszłego roku tracą status podatników podlegających pod wyspecjalizowane urzędy skarbowe, mają obowiązek zgłosić fakt zmiany urzędu skarbowego do dotychczas obsługującego ich urzędu. W terminie do 16 października 2017 r. należy zgłosić przejście ze zwykłego urzędu skarbowego
Na podatniku ciążą dwa podstawowe obowiązki: złożenie deklaracji podatkowej i zapłacenie podatku. Ten pierwszy jest w gruncie rzeczy ważniejszy, gdyż wysokość podatku wynika przecież ze złożonej deklaracji, a więc to błąd w deklaracji jest najczęstszą przyczyną zapłacenia podatku w nieprawidłowej wysokości, czyli powstania zaległości podatkowej (gdy podatnik zapłacił za mało) albo nadpłaty (gdy zapłacił