Postanowienie SN z dnia 25 października 1995 r., sygn. I KZP 30/95

Pojęcie „nie wpłaconej kwoty” podatku, użyte w art. 98 § 1 u.k.s., oznacza kwotę pobraną od podatnika, lecz nie przekazaną w odpowiednim terminie na rachunek organu podatkowego, przy czym bez znaczenia jest tu okoliczność, czy płatnik posiada środki finansowe na bieżącą produkcję lub działalność gospodarczą, czy też nie.

Sąd Najwyższy w sprawie Heleny Z., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki w Bielsku-Białej zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„1. Czy poprzez użyte w przepisie art. 97 ust. 1 ustawy karnej skarbowej sformułowanie „pobranie zobowiązania podatkowego” przy wypłacaniu pracownikom zakładu pracy wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę należy rozumieć „fizyczne” przejęcie przez płatnika określonej kwoty, stanowiącej część tzw. „wynagrodzenia brutto” każdego z pracowników, czy też „idealnie” określoną część tego wynagrodzenia przy operacji obliczenia tego zobowiązania, a więc czy tym samym dokonanie obliczenia zobowiązania jest w takiej sytuacji równoznaczne z tym pobraniem?