Przepisy art. 230 i art. 324 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ mają zastosowanie do decyzji inspektora kontroli skarbowej, wydanej na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572/.
1. Wynik kontroli, który nie wykraczając poza granice ukształtowane przepisami art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, wskazuje wyłącznie określone uchybienia oraz dokonuje ustaleń faktycznych, a tym samym nie dotyczy przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia bądź obowiązku wynikających z przepisów prawa, nie podlega zaskarżeniu
Kwota nienależna, która nie została zwrócona nabywcy, jak również kwota dodatkowa, w świetle art. 20 ust. 2, 3 i 5 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./, stanowiły należności budżetowe. Z tego względu późniejszy przepis szczególny, jaki stanowił art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, rozstrzygał
W świetle przepisów art. 23 ust. 1, art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ inspektor kontroli skarbowej może wydać decyzję dotyczącą określenia lub ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego /zaległości podatkowej/ wyłącznie w stosunku do podmiotu, u którego przeprowadził kontrolę.
Inspektor zatrudniony w danym urzędzie kontroli skarbowej nie jest właściwy do wydania decyzji określającej wysokość podatku dochodowego osoby prawnej, która ma siedzibę poza terytorialnym zasięgiem działania tego urzędu, nawet jeżeli w trybie art. 9 ust. 4a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442/ przeprowadził kontrolę w oddziale /zakładzie/ tej osoby, znajdującym
Skoro instytucja wznowienia postępowania podatkowego uregulowana została w rozdziale 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w pełnym zakresie dotyczącym rozwiązań materialnoprawnych i proceduralnych, to organy kontroli skarbowej muszą się stosować do przyjętych rozwiązań w tejże Ordynacji.
Niewymienienie w art. 13 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ inspektorów kontroli skarbowej jako organów podatkowych nie oznacza, że organy kontroli skarbowej nie mogą prowadzić postępowanie zmierzającego do wydania decyzji podatkowych. Uprawnienia inspektorów kontroli skarbowej wynikają z przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej
Formy prawne zakończenia kontroli skarbowej przez inspektora kontroli skarbowej są ściśle określone i nie może on w tym zakresie zachowywać się dowolnie, gdy ustalenia inspektora dotyczą podatków w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, których określanie lub ustalanie należy do właściwości urzędów skarbowych - inspektor kontroli skarbowej
