Uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 4 grudnia 2000 r., sygn. FPS 13/00

1. Wynik kontroli, który nie wykraczając poza granice ukształtowane przepisami art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, wskazuje wyłącznie określone uchybienia oraz dokonuje ustaleń faktycznych, a tym samym nie dotyczy przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia bądź obowiązku wynikających z przepisów prawa, nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

2. Akt noszący nazwę "wynik kontroli", wskazujący uchybienia w samoobliczeniu podatku oraz nieprawidłowości w zakresie rekonstrukcji podstawy opodatkowania, który został wydany zamiast decyzji podatkowej, może stać się - po wyczerpaniu środka odwoławczego - przedmiotem skargi do tego Sądu, jako stanowiący w swej istocie decyzję podatkową.

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Wiesława Czerwińskiego, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie ze skargi Anity Sz. na wynik kontroli Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Ł. - Ośrodek Zamiejscowy w P.-T. z dnia 30 listopada 1999 r. (...) w przedmiocie podstaw opodatkowania roku podatkowego 1996 po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2000 r. na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2000 r. I SA/Łd 1670/99, do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:

Czy wydany na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ wynik kontroli, który wskazuje wyłącznie określone: uchybienia w samoobliczeniu podatku oraz elementy podstawy opodatkowania jest aktem, o którym stanowi art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./?