Umowa zawarta przed notariuszem -osobą zaufania publicznego - ma charakter dokumentu urzędowego /art. 2 par. 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie - Dz.U. nr 22 poz. 91 ze zm./ i poza zakresem kompetencji organów podatkowych pozostaje kwestionowanie czynności notarialnych. Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta. Skarżący nie podnosili okoliczności, by Sąd wieczystoksięgowy
Umowa sprzedaży jest to czynność konsensualna. Do zawarcia tej umowy dochodzi przez oświadczenie stron umowy. Okoliczności, dotyczące sposobu realizacji umowy, nie miały istotnego znaczenia dla bytu obowiązku zapłaty opłaty skarbowej. Organ podatkowy nie musiał sprawdzać, czy doszło do realizacji warunków umowy, sam bowiem fakt zawarcia umowy sprzedaży powodował powstanie obowiązku uiszczenia opłaty
Przepis par. 63 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./ wiąże zwolnienie od opłaty skarbowej z pojęciem gospodarstwa rolnego, a nie nieruchomości rolnej.
Przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie uzależniają braku obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej dokonanej przez podatników podatku VAT. O braku takiego obowiązku decydują natomiast przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - art. 5 i art
Zwolnienie przez ustawodawcę niektórych czynności urzędowych z opłaty skarbowej nie zmienia kwalifikacji, iż są to czynności "objęte przepisami o opłacie skarbowej". Dlatego też czynności takie nie mogą być obciążone opłatą administracyjną, wprowadzaną przez radę gminy na podstawie art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Do takich należą
Fakt niepowstania hipoteki /wskutek braku wpisu w księdze wieczystej/ nie daje podstaw do zwrotu prawidłowo pobranej opłaty skarbowej na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
W art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 1997 r. zwolniona została od podatku od towarów i usług oraz od podatku akcyzowego "odprzedaż towarów używanych, jeżeli jest dokonywana przez użytkownika, a także darowizna tych towarów, pod warunkiem że w stosunku do tych
Przypisanie przez organy skarbowe umowie zawartej w trybie art. 264 Kc innej kwalifikacji prawnej - według art. 720 Kc, bez wykazania zamiaru obejścia w ten sposób przez stronę przepisów prawa podatkowego stanowi, dowolną interpretację organów, sprzeczną z zasadą autonomii woli stron przy zawieraniu umów /art. 353[1] Kc/.
Skoro umowa zawarta między stronami spełnia wszelkie przesłanki zarówno z art. 264 Kc, jak też z art. 720 par. 1 Kc, to przypisanie przez organy skarbowe umowie zawartej w trybie art. 264 Kc innej kwalifikacji prawnej /z art. 720 Kc/ bez wykazania pozorności treści oświadczenia woli stron w celu obejścia przepisów prawa podatkowego stanowi dowolną i subiektywną interpretację organów, sprzeczną z zasadą
Sprzedaż akcji podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. "Akcje" są to prawa majątkowe, nie mieszczące się w zakresie pojęcia "towarów i usług" o jakich mowa w art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Błędna jest interpretacja organów skarbowych uznająca każdy zwrot świadczenia pieniężnego wskutek rozwiązania umowy wzajemnej za ukrytą formę pożyczki.
Zgodnie z art. 720 Kc z umową pożyczki mamy do czynienia wtedy, gdy wolą dającego pożyczkę było przeniesienie na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy /albo rzeczy omawianych co do gatunku/, a biorący pożyczkę zobowiązał się do zwrócenia tej samej ilości pieniędzy /lub rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości/. Wyłącznie dowody pozwalające ustalić taką wolę stron dają podstawę do
Samo przeznaczenie nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego na cele uzasadniające wywłaszczenie nie daje jeszcze podstawy w przypadku jej sprzedaży do przyjęcia iż czynność ta korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "h" ustawy o opłacie skarbowej z dnia 31 stycznia 1989 r. /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Decyduje o tym także cel nabycia, a nie samo
Przepisy art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ od opłaty skarbowej nie przewidują zwrotu nienależnie uiszczonej lub w wysokości wyższej od należnej opłaty skarbowej pobieranej od czynności cywilnoprawnych, a taką czynnością jest umowa spółki cywilnej. Gdy opłata skarbowa została pobrana w nadmiernej wysokości lub nienależnie
Opłatę skarbową pobiera się od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych pochodzenia zagranicznego, jeżeli sprzedaż jest zwolniona od podatku obrotowego lub nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej /wytwórczej, budowlanej, handlowej i usługowej/ w rozumieniu przepisów o podatku obrotowym.
Samo przeznaczenie nieruchomości w planach zagospodarowania przestrzennego na cele uzasadniające wywłaszczenie nie jest wystarczające do przyjęcia iż tym samym każde rozporządzenie w formie umowy sprzedaży uzasadnia przyjęcie że czynność taka zwolniona jest od obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "h" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U.
1. Gdy odliczanie i pobranie podatku następuje za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionuje obliczanie podatku lub obowiązek podatkowy, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku może nastąpić na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ tylko na mocy wcześniej wydanej na podstawie art. 175 Kpa decyzji o przedmiocie
Zgodnie z przepisem par. 62 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ zwalnia się od opłaty skarbowej przedsiębiorstwa państwowe od umów sprzedaży zorganizowanych części tych przedsiębiorstw. Zwolnienie podmiotowe nie dotyczy obu stron umowy sprzedaży, lecz jedynie przedsiębiorstwa sprzedającego zorganizowaną część
Umowne przeniesienie własności działki gruntu dokonane w trybie art. 231 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ nie powoduje obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej w oparciu o art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Zgodnie z przepisem par. 62 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ zwalnia się od opłaty skarbowej przedsiębiorstwa państwowe od umów sprzedaży zorganizowanej części tych przedsiębiorstw. Zwolnienie podmiotowe nie dotyczy obu stron umowy sprzedaży, lecz jedynie przedsiębiorstwa sprzedającego zorganizowaną część tego przedsiębiorstwa.
Umowa sprzedaży samochodu podlega opłacie skarbowej zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Stosownie do treści par. 58 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie opłaty skarbowej z dnia 26 czerwca 1992 r. /Dz.U. nr 53 poz. 253/ obowiązującego w dacie czynności opłata ta wynosiła 2 procent wartości umowy.
Zwolnienia i obniżki stawki opłaty skarbowej dotyczą inwalidów nabywających samochody, nie mogą natomiast dotyczyć sytuacji, w której nabywcą nie jest osoba będąca inwalidą, a która nabywa samochód także dla potrzeb związanych z faktem, iż ma na utrzymaniu dziecko inwalidę.
Nie podlegają opłacie skarbowej czynności cywilnoprawne umowy sprzedaży zawierane w wykonywaniu działalności gospodarczej /wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej/ - art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej.
Ze zwolnienia od opłaty skarbowej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 zwolnione są umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ oraz inne tego rodzaju umowy, objęte zwolnieniami na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, a także umowy
