Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. g) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności prawne dotyczące sprzedaży nieruchomości mieszkalnych przez Agencję Mienia Wojskowego, jako instytucję powierniczą Skarbu Państwa, mieszczą się w zakresie przedmiotowym czynności podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami i są objęte wyłączeniem z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W przypadku ustalenia wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej dla celów opodatkowania, organy podatkowe mają uprawnienie do samodzielnego ustalenia tej wartości, a ustalenie wartości w cywilnym postępowaniu egzekucyjnym nie stanowi zagadnienia wstępnego dla postępowania podatkowego w sprawie dotyczącej określenia podstawy opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Czynności sprawdzające w prawie podatkowym są prowadzone z urzędu i mają na celu skontrolowanie terminowości wpłacania podatków oraz formalnej poprawności dokumentów, jednak nie obejmują one weryfikacji wartości nieruchomości dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych. Weryfikacja wartości rynkowej nieruchomości może mieć miejsce jedynie w ramach właściwego postępowania jurysdykcyjnego.
Przekształcenie spółki jawnej w spółkę komandytową podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli jego wynikiem jest zwiększenie majątku spółki, określane jako różnica pomiędzy wartością majątku wniesionego do spółki komandytowej a wysokością opodatkowanego uprzednio majątku spółki jawnej.
Pominięcie przez organ podatkowy istotnych elementów obowiązującej normy prawnej przy wydawaniu decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych, na skutek którego treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu, stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej i uzasadnia stwierdzenie
Pominięcie przez organ podatkowy istotnych elementów obowiązującej normy prawnej przy wydawaniu decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych, na skutek którego treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu, stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej i uzasadnia stwierdzenie
Pominięcie przez organ podatkowy istotnych elementów obowiązującej normy prawnej przy wydawaniu decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych, na skutek którego treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu, stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej i uzasadnia stwierdzenie
1. Udzielanie pożyczek nie stanowi czynności świadczenia usługi udzielenia pożyczki w rozumieniu ustawy o VAT, jeżeli nie jest prowadzone w ramach działalności gospodarczej. 2. Aby dokonać prawidłowej kwalifikacji prawnopodatkowej udzielonej pożyczki konieczne jest wyczerpujące ustalenie okoliczności faktycznych dotyczących stron umowy pożyczki w szczególności zaś okoliczności dotyczących faktycznego
1. W przypadku, gdy jedna czynność cywilnoprawna kreuje stosunki prawne powodujące, że beneficjentem podatku od czynności cywilnoprawnych może być więcej niż jedna jednostka samorządu terytorialnego, płatnik jest zobowiązany do ustalenia udziałów każdej z tych jednostek w dochodzie, a organ podatkowy ma prawo do weryfikacji prawidłowości dokonanych przez płatnika czynności. 2. Organ podatkowy ma uprawnienia
W świetle art. 9 pkt 11 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dz. U. z 2017 r., poz. 1150, t.j.), zwolnienie z podatku od czynności cywilnoprawnych umowy związanej z przekształceniem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową nie obejmuje części dotyczącej wkładów, których wartość pochodzi z agio emisyjnego przekształconej spółki. Brak określenia
W przypadku umowy pożyczki odnawialnej, gdzie ostateczna suma środków pieniężnych przekazanych pożyczkobiorcy nie jest znana w chwili zawarcia umowy, obowiązek podatkowy powstaje z każdorazową wypłatą środków na podstawie umowy. Podstawą opodatkowania jest wówczas każda indywidualna kwota wypłacana pożyczkobiorcy, a nie suma ostatecznego zadłużenia.
