Postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 15 października 2008 r., sygn. KIO/UZP 1059/08
Termin na wniesienie odwołania należy liczyć od dnia upływu terminu na rozstrzygnięcie protestu.
Termin na wniesienie odwołania należy liczyć od dnia upływu terminu na rozstrzygnięcie protestu.
Izba stoi na stanowisku, że wobec treści art. 188 ust. 1 ustawy prowadzenie postępowania dowodowego jest dopuszczalne i możliwe na każdym etapie postępowania protestacyjno-odwoławczego, aż do zamknięcia rozprawy przed Izbą, również Przystępujący ma prawo zgłaszania swoich twierdzeń i dowodów na ich poparcie, także na etapie postępowania protestacyjnego.
Zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, to Zamawiający wyznacza termin na uzupełnienie i nie podlega on negocjacjom na skutek wniosku wykonawcy. Termin pozostaje w dyspozycji Zamawiającego i dopóki Zamawiający nie zmieni terminu, wykonawca ma obowiązek przestrzegać terminu, a nie zachowując go musi liczyć się z negatywnymi konsekwencjami swojego zaniechania. Milczenie Zamawiającego nie może być uznane
Protest jest rodzajem sprzeciwu o funkcjach sygnalizacyjno-reklamacyjnych, prowadzić ma bowiem na bieżąco do korygowania ewentualnych uchybień popełnionych w toku postępowania przez Zamawiającego.
Nabycie przedsiębiorstwa ma miejsce bowiem wówczas, gdy możliwe jest kontynuowanie dotychczasowej działalności gospodarczej. W każdym zatem przypadku zbycia przedsiębiorstwa dochodzi do przejścia na nabywcę także składnika niemajątkowego, jakim jest wiedza i doświadczenie.
Złożenie odwołania w placówce pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z jego wniesieniem jedynie w przypadku Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych.
Odwołujący złożył ofertę w przedmiotowym postępowaniu, a więc jest stroną uprawnioną do korzystania ze środków ochrony prawnej, w zakresie przewidzianym ustawą Prawo zamówień publicznych. Uwzględniając jednak ustaloną przez Zamawiającego wartość szacunkową przedmiotowego zamówienia, mieszczącą się poniżej wyznaczonego progu 206 000 euro, odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie art. 187 ust. 4 pkt
Niedopuszczalne jest, by wykonawca wiedząc o nieprawidłowościach w specyfikacji istotnych warunków zamówienia czekał z ich wskazaniem do momentu, gdy jego oferta straci możliwość bycia uznaną za najkorzystniejszą i dopiero wtedy podnosił zarzuty mające na celu unieważnienie postępowania.
Zarządzeniem z dnia 20 sierpnia 2008 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez uiszczenie opłaty stałej w kwocie 3000 zł. na konto Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie oraz do udokumentowania przesłania odpisu skargi stronie przeciwnej, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi (k. 118 zarządzenie). Zarządzenie zostało skarżącemu doręczone w dniu 25 sierpnia
Do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy ustawy -kodeks cywilny, jeżeli przepisy ustawy Pzp nie stanowią inaczej.
Wykonawca, który posługuje się pisemną interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego, wydaną przez uprawnione do tego organy podatkowe, gdzie w treści decyzji organ literalnie odniósł się do przedmiotu prowadzonego postępowania o zamówienie publiczne, nie może ponosić ujemnych skutków prawnych z tytułu podporządkowania się rozstrzygnięciu zawartemu w interpretacji.
Pełnomocnictwo udzielone przez uczestników konsorcjum ma wobec brzmienia art. 23 ust. 2 Prawa zamówień publicznych szczególną rolę - pozwala na stwierdzenie, jakie podmioty są uczestnikami konsorcjum; tylko z niego (a nie np. z formularza ofertowego) wynika krąg podmiotów, które złożyły ofertę wspólną.
Instytucja uzupełniania oferty ma jednokrotny charakter, jednakże nie ma przeszkód prawnych, aby Wykonawca był wezwany ponownie do uzupełnienia oferty w innym zakresie niż miało to miejsce wcześniej.
Art. 26 ust. 3 Pzp nie przewiduje możliwości uzupełnienia dokumentów - w sytuacji, gdy oferta podlega odrzuceniu lub konieczne jest unieważnienie postępowania.
Przekazanie Zamawiającemu w terminie tylko pierwszej strony odwołania, zawierającej jedynie potwierdzenie informacji o wniesieniu odwołania, nie dającej jednocześnie możliwości poznania zarzutów, argumentacji i żądań Odwołującego, nie może być zakwalifikowane jako przekazanie Zamawiającemu kopii odwołania.
Ustawa przewiduje dwa sposoby liczenia terminu do wniesienia odwołania. Pierwszy ma zastosowanie, gdy zamawiający rozstrzygnął protest w terminie pięciu dni od dnia jego wniesienia: wtedy termin do wniesienia odwołania liczy się wyłącznie od dnia doręczenia rozstrzygnięcia podmiotowi wnoszącemu odwołanie. Drugi sposób liczenia terminu odnosi się do sytuacji, w której zamawiający nie rozstrzygnął protestu
Odrzucenie protestu nie stanowi w żadnej mierze przeszkody do wzięcia pod uwagę przez zamawiającego okoliczności wskazanych w treści protestu, zwłaszcza w sytuacji, gdy wskazują one na naruszenie przepisów Pzp, skutkujących nieważnością umowy w sprawie zamówienia publicznego. Unieważnienie postępowania o zamówienie stanowi w tych okolicznościach nową czynność Zamawiającego, na którą przysługuje wykonawcom
O zachowaniu terminu na przekazanie kopii zamawiającemu i wywiązanie się z obowiązku jednoczesności możemy mówić wtedy, gdy kopia tego odwołania dotrze do Zamawiającego w terminie przewidzianym na jego wniesienie.
Składanie środków ochrony prawnej ma szczególny charakter i wymaga szczególnych kompetencji, dlatego umocowanie do ich podejmowania powinno czynić zadość warunkom wymaganym dla pełnomocnictw rodzajowych o ściśle określonym zakresie umocowania.
Do przekazania kopii odwołania zastosowanie winna mieć teoria doręczenia, według której oświadczenie uważa się za złożone w momencie, w którym jego treść dotarła do adresata w taki sposób, że mógł się z nią zapoznać. Oznacza to, że kopia odwołania musi zostać doręczona Zamawiającemu najpóźniej w ostatnim dniu terminu do złożenia odwołania.
Odwołujący nie przekazał w terminie na złożenie odwołania jego kopii Zamawiającemu w innej formie. Przekazanie kopii odwołania Zamawiającemu, bez zachowania wymogu jednoczesności określonego w przepisie art. 184 ust. 2 ustawy, nie można uznać za skuteczne.
Instytucja unieważnienia postępowania z urzędu na podstawie art. 191 ust 3 ustawy Pzp nie powinna być wykorzystywana w celu ominięcia obligatoryjnych przesłanek odrzucenia odwołania o których mowa w art. 187 ust 4 ustawy Pzp.
Zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 25 ust. 1 ustawy (domaganie się od wykonawców dokumentów, które nie są wymagane obowiązującymi przepisami prawa, a tym samym nie są niezbędne do przeprowadzenia postępowania) został podniesiony po upływie ustawowego terminu, który nie podlega przywróceniu. Powinien był być podnoszony na etapie weryfikacji postanowień treści ogłoszenia o zamówieniu oraz postanowień