Wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2023 r., sygn. II GSK 853/23
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia
1. Jednym z kryteriów, pozwalających na odróżnienie umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług, jest możliwość poddania umówionego rezultatu (dzieła) sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych. 2. O prawidłowym zakwalifikowaniu umowy cywilnoprawnej nie decyduje nazwa umowy czy jej stylistyka, lecz rzeczywisty przedmiot umowy, okoliczności jej zawarcia oraz sposób i okoliczności jej wykonywania, w tym
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia
Osoba uprawniona do emerytury może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, jeżeli zawiesi swoje prawo do emerytury, co eliminuje przeszkodę z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, świadczenie wychowawcze przysługuje temu z rodziców, u którego miejsce zamieszkania dziecka zostało ustalone w wyroku sądowym, niezależnie od faktycznego przebywania dziecka u drugiego rodzica.
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia
1. Jeżeli treścią świadczenia muzyka jest coś, co dopiero spontanicznie powstanie i z zasady jest niepowtarzalne oraz stoi za tym długa edukacja w zakresie interpretacji danego gatunku muzyki, to trudno zakładać, że w umowie w sposób rzetelny da się skrupulatnie opisać, aby później poddać krytycznej ocenie sposób wykonania umowy. Nie jest zatem niezbędne wyraźne zawarcie w treści tego rodzaju umowy
1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia
1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia
1. Jednym z kryteriów, pozwalających na odróżnienie umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług, jest możliwość poddania umówionego rezultatu (dzieła) sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych. 2. O prawidłowym zakwalifikowaniu umowy cywilnoprawnej nie decyduje nazwa umowy czy jej stylistyka, lecz rzeczywisty przedmiot umowy, okoliczności jej zawarcia oraz sposób i okoliczności jej wykonywania, w tym
Organ administracyjny, oceniając oferty w konkursie na świadczenia opieki zdrowotnej, ma prawo dokonywać korekt punktacji na podstawie rzetelnej analizy przedstawionych dowodów i oświadczeń oferentów, a przeprowadzenie dodatkowej kontroli u wybranego oferenta, jeśli istnieją ku temu uzasadnione przesłanki, nie stanowi naruszenia zasady równego traktowania.
Osoba prowadząca działalność gospodarczą, która w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wykonuje jedynie sporadyczne, formalne czynności niebędące istotą jej działalności zarobkowej, nie traci prawa do zasiłku chorobowego.
Za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uznaje się świadczenie wypłacone mimo braku prawa do tego świadczenia, a jego zwrot jest obowiązkiem osoby, której świadczenie wypłacono, niezależnie od jej intencji i sposobu wydatkowania pobranego świadczenia.
Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia się w żaden istotny sposób od innych występujących na danym rynku rezultatów pracy materialnych bądź niematerialnych, gdyż wówczas zatraciłby się indywidualny charakter dzieła, które jednocześnie nie musi być czymś nowatorskim i niewystępującym jeszcze na rynku, jednak powinno posiadać charakterystyczne, wynikające z umowy cechy, umożliwiające zbadanie