Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 września 2020 r., sygn. VI SA/Wa 2707/19
Nie sposób zaakceptować stanowiska, zgodnie z którym w stosunku do osoby, której przysługuje uprawnienie do otrzymywania świadczenia od zakładu ubezpieczeń na mocy orzeczenia sądu, ten ostatni zyskuje prawo do nieustannej i niczym nieograniczonej kontroli wykonywanej za pomocą czynności detektywistycznych na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 u.u.d.
Na płaszczyźnie unormowań ustawy wypadkowej ustawodawca zdecydował się na zdefiniowanie uszczerbku na zdrowiu jako „naruszenia sprawności organizmu powodującego upośledzenie jego czynności”. Chodzi zatem o będące skutkiem naruszenia organizmu zmiany w jego funkcjonowaniu. Upośledzenie czynności organizmu musi pozostawać w związku przyczynowym z naruszeniem sprawności tego organizmu, stanowiąc następstwo
Zastosowanie art. 43 ustawy zasiłkowej jest możliwe tylko w przypadku ubezpieczonego niebędącego pracownikiem, który podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy (art. 48 i 48a ustawy zasiłkowej).
Przepis art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych stanowi tylko o dokonaniu wyboru świadczenia przez osobę uprawnioną, nie zachodzi więc konieczność uprzedniej rezygnacji przez uprawnionego z przyznanego już świadczenia, tj. jeszcze przed rozstrzygnięciem co do drugiego świadczenia objętego zbiegiem, o którym mowa powyższym unormowaniu.
Niezdolność do pracy ubezpieczonego rolnika powinna być oceniana z uwzględnieniem możliwości jej wykonywania w konkretnym gospodarstwie rolnym. Oznacza to, że w przypadku dokonywania oceny stanu zdrowia ubezpieczonego rolnika ubiegającego się o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym konieczne jest wzięcie pod uwagę wielkości gospodarstwa rolnego i jego położenia, struktury