Koło łowieckie, do którego statutowych zadań należy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie realizacji gospodarki łowieckiej, może nabywać nieruchomości rolne niezbędne do wykonania statutowych celów i zadań.
Art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków /Dz.U. 1968 nr 36 poz. 249/ nie daje organom administracji podstaw do zmniejszenia zakresu robót zaplanowanych przez właściciela domu, zwłaszcza gdy stan budynku /ekspertyza techniczna/ uzasadnia przeprowadzenie remontu w zakresie szerszym od ustalonego w trybie art. 3 ust. 1 tej
Włączenie do zasobów Państwowego Funduszu Ziemi nieruchomości objętej zarządem jednostki gospodarki uspołecznionej lub użytkowanej przez taką jednostkę /par. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1986 r. w sprawie zasad i trybu przekazywania między jednostkami gospodarki uspołecznionej państwowych nieruchomości rolnych i leśnych oraz niektórych innych nieruchomości położonych na
Pierwszeństwo nabycia od Państwa działki przeznaczonej do oddania w użytkowanie wieczyste pod budowę domów lub budynków /art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm../ ma charakter niepodzielny i przysługuje łącznie wszystkim współwłaścicielom nieruchomości zbytej lub wywłaszczonej; nie ma jednak przeszkód, aby
Partykularny interes załogi nie może prowadzić do rezygnacji z działań wymuszających ochronę środowiska i realizowanych w interesie całego społeczeństwa.
1. Udzielenie poszkodowanemu, przez kopalnię zobowiązaną do naprawienia szkody górniczej, upoważnienia do naprawienia szkody we własnym zakresie /art. 68 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ nie pozbawia tej szkody charakteru szkody górniczej. 2. Upoważnienie powyższe nie zwalnia kopalni z ciążącego na niej obowiązku naprawienia szkody górniczej, nawet w razie zawinionej
Użytkownik wieczysty zabudowanej domem jednorodzinnym działki o powierzchni mniejszej od przeciętnej może otrzymać w użytkowanie wieczyste część przyległego gruntu, położonego na terenie przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne tylko wówczas, gdy grunt ten nie może być użyty zgodnie z przeznaczeniem.
1. Repatriantowi, który otrzymał już grunt rolny z zabudowaniami /i tym bardziej jego następcom/ nie przysługują dalsze prawa do zaliczenia wartości mienia pozostawionego za granicą /także prawa do wyrównania różnicy wartości/ na poczet opłat lub pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości /par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego
Pierwszeństwo z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ odnosi się do nabycia każdej działki, którą nie należy traktować jako działkę zamienną i wszelkie inne względy występujące po stronie innych kandydatów mają znaczenie drugorzędne.
Decyzja zezwalająca na niezwłoczne zajęcie nieruchomości /art. 71 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz. U. 1989 nr 14 poz. 74/ musi być poprzedzona postępowaniem o jej wywłaszczenie tak zaawansowanym, aby co najmniej nie ulegało wątpliwości, iż wszczynający postępowanie o wywłaszczenie ma nie tylko formalny, lecz i materialny przymiot strony, to
Do poprzedniego właściciela nieruchomości lub jego następcy prawnego, wymienionych w art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/, odnosi się zasada, że władztwo faktyczne nad rzeczą wykonuje się nie tylko przez efektywne z niej korzystanie, ale także przez samą tylko możliwość takiego korzystania, choćby władający rzeczą
Upływ więcej niż 2 lat od opuszczenia lokalu, w którym dana osoba mieszkała poprzednio jako bliska najemcy tego lokalu, właściciela nieruchomości lub członka spółdzielni mieszkaniowej, wyłącza możliwość przekwaterowania tej osoby w trybie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/ z lokalu zajmowanego na poprzednie miejsce zamieszkania, nie ma zaś
Organ sporządzający projekt rocznych list przydziału lokali mieszkalnych oraz zastępczych pomieszczeń mieszkalnych /par. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych - Dz.U. nr 27 poz. 187/ jest obowiązany we własnym zakresie ocenić warunki zamieszkiwania i sytuację materialną osób ubiegających się o przydział, a w tym kontekście
Podejmując prace budowlane na mocy nieprawomocnej lub nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, inwestor działa na własne ryzyko, fakt zaś wykonania części robót budowlanych nie może być przesłanką sanującą wadliwość decyzji o pozwoleniu na budowę.
Decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości pod budowę obiektu nie wymienionego w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ narusza prawo materialne.
Odmowa wyrażenia zgody na zbycie nieruchomości w drodze cywilnoprawnej nie może wpływać na wysokość odszkodowania za wywłaszczenie tej nieruchomości.
Okoliczności, czy, kiedy i jak ma być zabudowana działka, określają realne możliwości jej właściciela, a nie organ rozstrzygający o zabudowie działki sąsiedniej.
Wniosek o udzielenie wskazań lokalizacyjnych nie wszczyna postępowania administracyjnego, czyni to natomiast wniosek strony o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji.
Decyzja o usunięciu nieodpowiedniego stanu technicznego budynku o jakim mowa w art. 46 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ w związku z art. 43 tej ustawy może być adresowana tylko do właściciela lub zarządcy budynku bez względu na to z jakich powodów ten nieodpowiedni stan budynku powstał.
Przez infrastrukturę społeczną i techniczną w ujęciu art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ należy rozumieć ogół podstawowych instytucji i urządzeń technicznych niezbędnych do funkcjonowania obiektów powstałych w wyniku realizacji inwestycji wymienionej w decyzji wywłaszczeniowej.
