Zespół czynności podejmowanych przez właściwe organy w ramach przepisów zawartych w rozdziale 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ dotyczy procesu planowania przestrzennego - tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego jako aktów prawnych powszechnie obowiązujących na danym obszarze, przy czym czynności takie są pozbawione cech indywidualnej
Artykuł 17 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ nie stanowi przeszkody w obliczeniu podwyższonego czynszu za pokój stanowiący powierzchnię ponadnormatywną /par. 10 ust. 1 i 2 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1983 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 38 poz. 174/, choćby nawet pokój ten powstał w wyniku
O tym na jakich przepisach powinno być oparte odszkodowanie za przejęte na własność Skarbu Państwa grunty przesądza położenie tych gruntów w dacie ich przejmowania a nie przewidywane ich zagospodarowanie w planie zagospodarowania przestrzennego.
Żaden z przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ lub aktów prawnych wydanych na jej podstawie, nie przewiduje wydawania decyzji administracyjnych w sprawach obowiązków obciążających wynajmującego, określonych w art. 10 ust. 1 i 2 tej ustawy.
1. Skoro obowiązek świadczenia powstaje z mocy ustawy, obciąża on osobę, która nabyła grunt rolny na cele nierolnicze bez względu na to, czy konkretyzacja wysokości świadczenia ustalona w decyzji administracyjnej nastąpiła przed sprzedażą czy też po sprzedaży tego gruntu innej osobie. 2. Każde dalsze nabycie tych samych gruntów nie pociąga już za sobą obowiązku uiszczenia należności i opłat bowiem,
Najemca może skutecznie powoływać się na brak obowiązku świadczenia podwyższonego czynszu, jeżeli wszedł w stosunek najmu na podstawie art. 691 Kc po najemcy, który założył urządzenie techniczne wpływające na podwyższenie czynszu i nie uzyskał od wynajmującego zwrotu wartości ulepszenia /art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.
Ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego, kształtujące sposób rolniczego wykorzystania nieruchomości przeznaczonej na cele rolne, wykraczają poza zadania i problematykę tego planu i jako nie znajdujące podstawy w ustawie o planowaniu przestrzennym - nie mogą ograniczać praw rolnika do przyjęcia odpowiadającego jego zamierzeniom sposobu rolniczego wykorzystania nieruchomości rolnej.
Dysponowanie nieruchomością nie oznacza prawa do przeniesienia jej własności, lecz jedynie do wykorzystania na określony zgodnie z wolą właściciela cel. Przepisy art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ i par. 21 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego
1. Skoro teren obejmujący nieruchomość w ogólnym planie zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne - decyzja w sprawie zatwierdzenia planu realizacyjnego przewidująca podział tej nieruchomości na cele odpowiadające jej przeznaczeniu - w świetle art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, nie
W przeciwieństwie do art. 7 ustawy z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa /Dz.U. nr 48 poz. 283 ze zm./ art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ przewiduje zaniechanie dotychczasowego użytkowania gruntów dokonane przez jego posiadacza lub właściciela po uprzednim określeniu warunków tego
Stanowi naruszenie art. 3 i art. 21 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ przyjęcie w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcia niezgodnego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo opartego na rozszerzającym tłumaczeniu ustaleń wymienionego planu, powodującym ograniczenie praw właściciela do korzystania z gruntu m.in. co do
W świetle art. 43 i art. 46 ustawy z dnia 24 października 1974 r - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nałożenie na właściciela /zarządcę/ obiektu budowlanego obowiązku usunięcia źródeł emisji związków toksycznych w lokalu mieszkalnym nie może budzić żadnych wątpliwości, bez względu na fakt, że wykonanie robót członek spółdzielni zlecił obcemu wykonawcy. Kwestia ustalenia, kto ma ponieść
Jeżeli trwały zanik wody w nieruchomości albo utrata jej przydatności do użytku ludności lub dla potrzeb inwentarza powoduje brak możliwości zaopatrzenia się w wodę znajdującą się w tej nieruchomości oraz utratę przydatności urządzenia służącego do zaopatrzenia się w nią /studni/ to w ramach przepisów dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /t.j. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ powstanie szkody górniczej
Osoby, które do czasu wyprowadzenia się najemcy z lokalu zamieszkiwały z nim na podstawie umowy podnajmu lub bezpłatnego używania i w lokalu tym pozostały, ale nie są osobami bliskimi najemcy, mogą się ubiegać o przydział tego lokalu wyłącznie na zasadach ogólnych, to jest w trybie art. 31 ust. 1 lub art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ i przy
Nieruchomością wywłaszczoną w rozumieniu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ jest także nieruchomość zbyta na podstawie umowy przewidzianej przez art. 6 tej ustawy. Sprawa o zwrot wymienionej nieruchomości /i o spowodowane nim rozliczenie/ podlega rozpoznaniu na drodze sądowej.
1. Sprawność urządzeń technicznych znajdujących się w lokalu mieszkalnym i wpływających na wysokość czynszu najmu, jak również ewentualne przyczyny ich niesprawności, nie mają wpływu na ustalenie stawek czynszu przez terenowy organ administracji państwowej. 2. Zawiniona przez wynajmującego niesprawność takich urządzeń wywołuje skutki wyłącznie cywilnoprawne w postaci roszczenia przewidzianego w art
1. Przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48 ze zm./ nie dają podstaw do wydania decyzji zobowiązującej najemcę do opróżnienia lokalu mieszkalnego w związku z remontem budynku. 2. Decyzja wydana z powołaniem się na par. 37 powyższego rozporządzenia, stwierdzająca jedynie potrzebę
1. Niezwrócenie najemcy przez wynajmującego wartości ulepszenia lokalu wyłącza możliwość podwyższenia czynszu z uwzględnieniem tego ulepszenia bez względu na datę jego dokonania przez najemcę /art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/. 2. Poza wyłączeniami przewidzianymi w rozporządzeniu, terenowe organy administracji państwowej do spraw lokalowych
Zgoda sąsiada na lokalizację budynku na granicy jego działki i w odległości mniejszej niż przewiduje przepis od budynku mieszkalnego z otworami okiennymi w ścianie od strony działki inwestora nie może stanowić podstawy do wydania decyzji sprzecznej z prawem. Przepisy regulujące odległość między budynkami mają charakter bezwzględnie obowiązujący.
Używając sformułowania "prawo do użytkowania wygasa" normodawca nie pozostawił swobody organowi administracji państwowej wymienionemu w par. 15 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. 1969 nr 1 poz. 1/ w przedmiocie
W wypadku, gdy osoby ubiegające się o nabycie gruntu mają tę samą kolejność pierwszeństwa lub też w ogóle nie odpowiadają żadnemu z warunków decydujących o kolejności pierwszeństwa to przy ustalaniu kandydata do nabycia nieruchomości rolnej należy brać pod uwagę to, czy prowadzone przez nich gospodarstwa są zdolne do towarowej produkcji rolnej oraz możliwości uzyskania opłacalnej produkcji przeznaczonej
Przepisy art. 43 i art. 46 ustawy z dnia 24 października 1974 r - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ odnoszą się nie tylko do właściciela ale również do zarządcy obiektu budowlanego, określając ich obowiązki oraz uprawnienia organów administracji państwowej w razie konieczności zapewnienia należytego stanu takich obiektów. Określenie w sposób alternatywny w omawianych przepisach osób odpowiedzialnych
Wznoszenie obiektów budowlanych w pobliżu morza, jezior i innych zbiorników wodnych, rzek i kanałów, krajobrazowych punktów widokowych lub na terenach o szczególnych walorach krajobrazowych uniemożliwiających do nich dostęp albo utrudniających lub uniemożliwiających zwierzętom dziko żyjącym dostęp do wód - powoduje skutki określone w art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r - Prawo
Garaże i parkingi w osiedlach mieszkaniowych są częścią tych osiedli jako urządzenia komunikacji wewnętrznej związane z zaspokojeniem potrzeb mieszkańców, wobec czego ich usytuowanie w osiedlu nie jest sprzeczne z planowym przeznaczeniem terenu na cele budownictwa mieszkaniowego i nie może powodować skutków, o jakich mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane
