Uchwała rady gminy określająca obowiązek podatkowy, pobór opłaty targowej w drodze inkasa i wysokość wynagrodzenia za inkaso - znajduje oparcie w przepisach art. 19 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. /Dz.U. nr 9 poz. 31/ oraz art. 18 ust. 2 pkt 8 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
Artykuł 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stanowi, że możliwość zaskarżenia uchwały organu gminy przez wojewodę jest ograniczona tylko do spraw z zakresu administracji publicznej, jak to ustala art. 101 tej ustawy.
1. Nie zachodzi potrzeba wzywania przez prokuratora organu samorządu terytorialnego do usunięcia naruszenia przed zaskarżeniem uchwały do sądu administracyjnego, jak wymaga tego przepis art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym. Prokurator jest legitymowany do zaskarżania uchwały rady gminy, nie będącej uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy
Dla uwzględnienia skargi wniesionej w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie wystarcza wykazanie naruszenia interesu skarżącego; musi być także stwierdzone, że uchwała została wydana bez podstawy prawnej lub z naruszeniem prawa.
Artykuł 5 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /Dz.U. 1991 nr 25 poz.103/ stanowi samodzielną podstawę, uzasadniającą legitymację prokuratora do zaskarżenia uchwały organu samorządu terytorialnego, i wyłącza w tym zakresie stosowanie art. 197 pkt 3 Kpa.
Uchwała rady gminy, która dotyczy spraw unormowanych w art. 2 ust. 10 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ i jest skierowana do indywidualnie oznaczonego podmiotu, mając za przedmiot określoną nieruchomość, jest uchwałą w sprawie z zakresu prawa cywilnego.
Skoro urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę stanowią własność gminy, właściwą do ustalenia opłat za wodę jest rada gminy, gdyż sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę są jej zadaniami własnymi.
1. Akt zrzeczenia się mandatu ma charakter jednostronnego oświadczenia woli. 2. Skuteczne zrzeczenie się mandatu przez radnego może mieć miejsce wówczas, jeżeli radny w sposób wyraźny i wolny od wad uzewnętrzni swojej radzie wolę zrzeczenia się mandatu. Woli tej nie można domniemywać. 3. Kreowanie przez organy samorządu terytorialnego barier formalnych przy realizacji prawa radnego do zrzeczenia się
1. Skuteczne zrzeczenie się mandatu przez radnego następuje wówczas, gdy radny w sposób wyraźny i wolny od wad uzewnętrzni swojej radzie wolę zrzeczenia się mandatu; woli takiej nie można domniemywać. 2. Konsekwencją skutecznego złożenia oświadczenia woli o zrzeczeniu się mandatu jest obowiązek podjęcia przez radę gminy uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego /art. 9 ust. 3 ustawy z dnia
Zakaz wynikający z art. 6 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./ ma zastosowanie bez względu na rodzaj spraw załatwianych przez podległego pracownika. Przepis ten nie pozwala również na powstanie możliwości, nawet okresowej, bezpośredniej podległości służbowej pomiędzy małżonkami i innymi osobami wymienionymi w tym przepisie. Istnieje zatem stan bezpośredniej
1. Rozpoznanie odwołania od postanowienia Wojewódzkiego Komisarza Wyborczego odrzucającego wniosek o przeprowadzenie referendum /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym - Dz.U. nr 110 poz. 473/ powinno nastąpić z zastosowaniem trybu właściwego dla rozpoznawania skarg na decyzje administracyjne. 2. Data urodzenia w rozumieniu art. 10 ust. 3 powyższej ustawy oznacza
Artykuł 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wyłącza dopuszczalność wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody przez jakikolwiek podmiot inny niż gmina lub związek komunalny nawet wówczas, gdy rozstrzygnięcie to narusza interes prawny lub uprawnienie tego podmiotu.
Naruszeniem prawa jest wprowadzenie dodatkowej opłaty za korzystanie z obiektów i urządzeń wodno-kanalizacyjnych, w wysokości 100 procent stawki obowiązującej, od podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą w sferze usług i produkcji o charakterze materialnym. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz
1. Przepisy Kodeksu cywilnego, a w szczególności przepisu art. 235 tego kodeksu nie stwarzają podstawy do ustalenia, by grunt zabudowany stanowiący własność gminy mógł być na ogólnych zasadach Kodeksu cywilnego oddany określonej osobie w użytkowanie wieczyste w całości, to jest bez jednoczesnej sprzedaży położonego na nim budynku. 2. Szczegółowe i wyczerpujące uregulowanie w ustawie z 29 kwietnia 1985
1. Zarówno utrata prawa wybieralności /art. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin - Dz.U. nr 16 poz. 96, jak i prawomocne skazanie za przestępstwo popełnione z chęci zysku lub z innych niskich pobudek mogą stać się podstawą stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 3 i 4 tej ustawy tylko wówczas, gdy zdarzyło się to w czasie sprawowania mandatu
Podjęcie w trybie art. 8 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. art. 32, poz. 191 ze zm.) uchwały o przekształceniu dotychczasowego przedsiębiorstwa komunalnego w zakład budżetowy wyłącza dalsze stosowanie do przekształconej jednostki przepisów ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych
1. Skarga, o której mowa w art. 101 ustawy samorządowej, wniesiona do sądu administracyjnego z pominięciem warunku uprzedniego "bezskutecznego wezwania do usunięcia naruszenia" jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 204 par. 1 Kpa w związku z art. 216a par. 1 Kpa i art. 101 ust. 1 i 3 ustawy samorządowej. 2. Wezwanie będzie "bezskuteczne", gdy organ gminy, który podjął kwestionowaną
"Korzystanie z praw radnego" nie obejmuje uprawnienia do zaskarżenia uchwały rady gminy /art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
1. Uchwała rady gminy, która swoją kompetencję prawotwórczą uzyskaną na podstawie konkretnego upoważnienia ustawowego przekazuje innej jednostce organizacyjnej, jest sprzeczna z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, a takiej sprzeczności nie sposób traktować jako nieistotnego naruszenia prawa. 2. Uchwała rady gminy
1. Rady gmin stanowiące przepisy gminne zgodnie z art. 40 ust. 2 ustawy o samorządzie terytorialnym winny treść swoich regulacji dostosowywać ściśle do zakresu przyznanego im upoważnienia i przysługujących im kompetencji, wynikających z ich zadań, a w razie wątpliwości co do zakresu tego upoważnienia wyjaśnić te wątpliwości przez zastosowanie wykładni zawężającej. 2. Przepis art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy
Kompetencje w zakresie ustalania godzin otwierania i zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności nie należą obecnie do rad miast lub gmin, lecz do burmistrzów /prezydentów/ miast lub wójtów gmin.
Nieważna jest uchwała rady gminy podjęta na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ zakazująca używania hydrantów przeciwpożarowych do innych celów niż są one przeznaczone ponieważ jej celem nie jest ochrona życia lub zdrowia obywateli ani zapewnienie porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.
