Wyrok NSA z dnia 20 maja 1992 r., sygn. SA/Gd 541/92

1. Zarówno utrata prawa wybieralności /art. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin - Dz.U. nr 16 poz. 96, jak i prawomocne skazanie za przestępstwo popełnione z chęci zysku lub z innych niskich pobudek mogą stać się podstawą stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 3 i 4 tej ustawy tylko wówczas, gdy zdarzyło się to w czasie sprawowania mandatu przez radnego.

2. Dotychczasowe postępowanie kandydata na radnego, jeśli nie powoduje utraty biernego prawa wyborczego /art. 3 w związku z art. 4 powyższej ustawy/, podlega wyłącznie ocenie wyborców, a ocena ta ujawnia się przez głosowanie.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Wojewody G-kiego na uchwały Rady Gminy w S.K. z dnia 24 lipca 1991 r. w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego i z dnia 20 września 1991 r. w sprawie przeprowadzenia wyborów uzupełniających do Rady Gminy w S. K. i na podstawie art. 207 par. 3 w związku z art. 216a par. 1 Kpa stwierdził nieważność obu uchwał.