Wyrok SN z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. V KK 112/12
Nie stanowi poświadczenia nieprawdy w rozumieniu art. 271 § 1 k.k. sporządzenie umowy nieodpowiadającej rzeczywistej treści istniejącego między stronami tej umowy stosunku prawnego.
-
-
Postanowienie SN z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. III KO 34/12
„Sprawą” w rozumieniu art. 40 i art. 41 k.p.k. jest postępowa-nie zmierzające do rozstrzygnięcia o przedmiocie postępowania.
-
Wyrok SN z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. III KK 148/12
Doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności w rozumieniu art. 280 § 1 k.k. to zachowania, które nie polegają na użyciu przemocy wobec osoby; spowodowanie stanu bezbronności polega na tym, że pokrzywdzony mający do tej pory możliwość obrony lub ucieczki, zostaje ich pozbawiony.
-
Postanowienie SN z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. I KZP 3/12
Jeżeli przepis przyjęty w ramach kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy, zastosowanego na podstawie art. 7 § 1 k.k.s., nie zawiera znamion pozwalających, po ich wypełnieniu, na złożenie korekty deklaracji podatkowej, to wykluczone jest zaniechanie ukarania sprawcy na podstawie art. 16a k.k.s. za tak zakwalifikowane przestępstwo, mimo że wypełniło ono również znamiona czynu objętego tym przepisem.
-
Uchwała składu 7 sędziów SN z 20 czerwca 2012 r., sygn. I KZP 5/12
Zawarte w art. 115§10 kk sformułowanie „w czasie orzekania w pierwszej instancji” dotyczy czasu orzekania w tej instancji po raz pierwszy w sprawie. Sprawca, który w tym czasie był młodocianym w rozumieniu art. 115 § 10 kk zachowuje ten status do zakończenia postępowania prawomocnym orzeczeniem.
-
Postanowienie SN z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. I KZP 6/12
Nie można łączyć skutku wykroczeń skarbowych z art. 76 § 3 k.k.s. z samym wygenerowaniem nierzetelnych faktur. Przepis art. 76 § 1 k.k.s. bowiem wymaga, aby poprzez wprowadzenie w błąd właściwego organu, w sposób wskazany w tym przepisie, doszło do narażenia "na nienależny zwrot" należności podatkowej bądź jej nadpłaty.
-
Uchwała SN z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. I KZP 4/12
Przewidziany w art. 38 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r., Nr 106, poz. 1002 ze zm.) tryb wykonania środka karnego przepadku zwierzęcia odnosi się do każdego orzeczenia takiego środka karnego, bez względu na podstawę jego zastosowania, jeżeli ustawa penalizująca czyn, za który przewiduje się taki przepadek wyraźnie wskazuje, że dotyczy on zwierzęcia,
-
Postanowienie SN z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. I KZP 7/12
Warunkiem obowiązywania immunitetu formalnego, określonego w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2011 r. Nr 270, poz. 1599 ze zm.) jest posiadanie statusu prokuratora, który nabywa się z momentem doręczenia zawiadomienia o powołaniu, i który ustaje z chwilą wygaśnięcia stosunku służbowego, co następuje po upływie trzech miesięcy od doręczenia zawiadomienia o odwołaniu
-
Uchwała składu 7 sędziów SN z 20 czerwca 2012 r., sygn. I KZP 8/12
Do znamion przestępstwa określonego w art. 226 § 1 k.k. nie należy publiczne działanie sprawcy.
-
Uchwała SN z dnia 20 czerwca 2012 r., sygn. I KZP 9/12
Do pojednania małoletniego pokrzywdzonego z jego rodzicem w trybie art. 66 § 3 k.k. uprawniony jest kurator wyznaczony przez sąd opiekuńczy do reprezentowania małoletniego. Na pojednanie to musi zezwolić sąd opiekuńczy.
-
Postanowienie SN z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. IV KK 22/12
1. Nie można podzielić zapatrywania, że uniewinnienie oskarżonego przez sąd odwoławczy i wymierzenie mu nowej kary łącznej, musi prowadzić do obniżenia wysokości kary łącznej w stosunku do tej, jaką wymierzono w pierwszej instancji. Takie podejście do zagadnienia pozbawiałoby nierzadko sąd odwoławczy możliwości wymierzenia kary łącznej w sposób zgodny z dyrektywami sądowego wymiaru kary, co z kolei
-
Wyrok SN z dnia 29 maja 2012 r., sygn. II KK 106/12
Przestępstwo określone w art. 209 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym. Warunkiem jego dokonania jest to, żeby uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego spowodowało skutek w postaci narażenia pokrzywdzonego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.
-
Postanowienie SN z dnia 29 maja 2012 r., sygn. III KK 88/12
1. Prawomocne postanowienie sądu wydane w przedmiocie odtworzenia akt ma charakter orzeczenia kończącego ten etap postępowania karnego, a zatem może stanowić podstawę kasacji podmiotów szczególnych wskazanych w art. 521 k.p.k. 2.Dla rozstrzygnięcia sprawy w przedmiocie odtworzenia akt nie ma jakiegokolwiek znaczenia fakt zatarcia skazania.
-
Postanowienie SN z dnia 29 maja 2012 r., sygn. II KO 24/12
Usytuowanie systemowe art. 420 § 1 k.p.k. oraz racje funkcjonalne jednoznacznie wskazują, że jest on adresowany, generalnie, do sądu pierwszej instancji.
-
Postanowienie SN z dnia 29 maja 2012 r., sygn. III KK 99/12
Kontrola dopuszczalności kasacji musi być realizowana w sposób rzeczywisty, a zatem poprzez ustalenie, czy kasacja oparta jest na zarzucie określonym przez przepisy prawa procesowego (art. 523 § 1 i § 4 k.p.k.), a nie na zarzucie skonstruowanym w sposób instrumentalny, jedynie dla zachowania pozorów dopuszczalności kasacji.
-
Postanowienie SN z dnia 15 maja 2012 r., sygn. IV KK 399/11
Skoro w toku postępowania przygotowawczego nie nastąpiła faza in personam, to wniesienie przez pokrzywdzonego do sądu w trybie art. 55 § 1 k.p.k. w zw. z art. 330 § 2 k.p.k. subsydiarnego aktu oskarżenia jest czynnością powodującą wszczęcie postępowania przeciwko osobie; jeżeli nastąpi to w okresie przewidzianym w art. 101 k.k., przedłużenie okresu przedawnienia karalności przestępstwa publicznoskargowego
-
Postanowienie SN z dnia 15 maja 2012 r., sygn. IV KK 411/11
Użytego w art. 415 § 5 zd. 2 k.p.k. zwrotu „o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono” nie należy wiązać z decyzjami organów administracji publicznej, a więc i z decyzjami podatkowymi.
-
Postanowienie z dnia 11 maja 2012 r., sygn. IV KK 365/11
Obowiązek naprawienia szkody ma charakter złożony, albowiem z uwagi na jego kompensacyjną rolę, powoduje daleko idące zbliżenie prawa karnego do prawa cywilnego. Oznacza to bowiem z jednej strony konieczność uwzględnienia norm prawa określających zasady kompensacji (np. art. 415 k.c.), a z drugiej strony, z uwagi na karnoprawny obowiązek naprawienia szkody należy pamiętać, że poza funkcją kompensacyjną
-
Wyrok SN z dnia 8 maja 2012 r., sygn. III KK 347/11
Dla przyjęcia odpowiedzialności karnej na gruncie przepisu art. 191 § 2 k.k. konieczne jest ustalenie subiektywnego przekonania sprawcy, stosującego przemoc wobec pokrzywdzonego, że wierzytelność faktycznie istnieje, a osobą, wobec której stosowana jest przemoc, jest osoba, która może dokonać zwrotu pieniędzy.
-
Wyrok SN z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. II KK 268/11
Pasierbowi przysługuje prawo odmowy składnia zeznań. Przysługujące powinowatemu prawo odmowy zeznań nie dezaktualizuje się na skutek ustania małżeństwa jego krewnego z oskarżonym, gdyż powinowactwo trwa mimo ustania małżeństwa (art. 618 § 1 k.r.o.).
-
Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. II KK 254/11
Art. 4 § 1 k.k. nie ma zastosowania, na podstawie art. 116 k.k., do ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661 ze zm.). Zastosowanie nowej, niekorzystnej dla podmiotu zbiorowego ustawy nie jest jednak możliwe (art. 42 ust. 1 Konstytucji).
-
Postanowienie SN z dnia 4 kwietnia 2012 r., sygn. III KK 293/11
Instytucja względnej prawomocności wyroku (art. 442 § 1 zd. 2 k.p.k.) ma charakter wyjątkowy, zasadą jest bowiem związanie sądu ponownie rozpoznającego sprawę granicami przekazania. Warunkiem przełamania tego zakresu prawomocnego rozstrzygnięcia jest tylko ujawnienie się w toku ponownego postępowania takich okoliczności, czy dowodów, w świetle których zasadnie można byłoby wnosić, że gdyby doszło do
-
Wyrok SN z dnia 29 marca 2012 r., sygn. I CSK 370/11
Skazanie dziennikarza prawomocnym wyrokiem za tzw. przestępstwo zniesławienia medialnego (art. 212 § 2 k.k.), polegające na opublikowaniu w dzienniku ogólnopolskim serii artykułów pomawiających powoda o postępowanie i właściwości, które mogły poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu, nie przesądza w sprawie o naruszenie dóbr osobistych bezprawności
-
Postanowienie SN z dnia 28 marca 2012 r., sygn. I KZP 25/11
Uchybienie proceduralne polegające na braku decyzji o formalnym podjęciu na nowo umorzonego dochodzenia rejestrowego, traktować należy na ogólnych zasadach jako obrazę przepisów postępowania, która stanowić może względną przyczynę odwoławczą. Brak podstaw do przyjęcia aby tego rodzaju wada proceduralna skutkowała naruszenie któregokolwiek z zakazów dowodowych zawartych w przepisach kodeksu postępowania
Akty prawne rekomendowane
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
