Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 padziernika 2007 r., sygn. III SA/Lu 422/07
Instytucja wyroku łącznego w swym założeniu ma na celu poprawić sytuację skazanego, w stosunku do wynikającej z konieczności odbycia kar po kolei, co jednakże nie oznacza, że cel ten stanowi swoistą dyrektywę orzekania o karze łącznej, pozwalającą pomijać zakaz ne bis in idem i nierespektowanie przesłanek łączenia kar z art. 85 k.k.
1. Orzeczenie na podstawie art. 42 § 1 k.k. zakazu prowadzenia pojazdów określonego rodzaju jest dopuszczalne w każdym wypadku skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a więc także wówczas, gdy charakter popełnionego występku nakazuje orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na podstawie art. 42 § 2 k.k. 2. Na gruncie unormowań Kodeksu
Postanowienie sądu wydane w przedmiocie wniosku złożonego na podstawie art. 18 § 4 k.s.h. podlega zaskarżeniu na podstawie art. 6 § 1 k.k.w., zgodnie ze standardami konstytucyjnymi, wynikającymi z art. 45 ust. 1, art. 78 i art. 176 ust. 1 Konstytucji RP.
Obowiązująca ustawa karna jak i ustawa z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515) nie definiują określenia „pojazd mechaniczny”, jakkolwiek ta druga w art. 2 jednoznacznie odróżnia pojęcie: „pojazdu silnikowego”, od „roweru”, stanowiąc iż tym pierwszym jest „pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego”, zaś tym drugim „pojazd jednośladowy
Niestawiennictwo, o którym mowa w art. 22 § 1 k.k.w., nie wstrzymuje rozpoznania sprawy na posiedzeniu, ale jeżeli skazany został o nim prawidłowo powiadomiony. Doszło (w ten sposób) do uchybienia nie tylko wskazanemu przepisowi, lecz i art. 178 § 2 k.k.w., skoro (skarżąca) została pozbawiona możliwości przedstawienia swych racji. Rażące naruszenie art. 22 § 1 k.k.w. i art. 178 § 2 k.k.w. skutkowało
Aktualnie istnieje możliwość wznowienia prawomocnie zakończonego postępowania karnego sądowego w oparciu o art. 540 § 2 k.p.k. niezależnie od formy kończącego je orzeczenie (wyrok, postanowienie), rodzaju rozstrzygnięcia (skazanie, uniewinnienie, umorzenie, warunkowe umorzenie), oraz tego czy jest to postępowanie co do głównego przedmiotu procesu, czy też kwestii incydentalnej byleby nastąpiło to na
Jeżeli prezes sądu, po uprzednim wyznaczeniu przez sąd na żądanie strony adwokata z urzędu do rozważenia sporządzenia wniosku o wznowienie jako pisma objętego tzw. przymusem adwokackim, informuje następnie stronę, że adwokat ten nie dopatrzył się podstaw do jego sporządzenia i w związku z tym wzywa ją do uzupełnienia istniejących nadal braków formalnych jej własnego wniosku o wznowienie, pouczając
Przewidziany w art. 15 cytowanej ustawy zakaz, odnoszący się również do nieletnich, oraz przewidziana w art. 43 ust. 1 ustawy odpowiedzialność karna za jego naruszenie, mają zakres ograniczony i dotyczą działalności podjętej w ramach takich placówek, które zajmują się sprzedażą lub podawaniem napojów alkoholowych, a więc jednostek handlowych lub gastronomicznych.
Jeżeli prawomocnie oddalono wniosek o wznowienie postępowania, to ponowny wniosek, co do tego samego skazanego i w tej samej sprawie, musi opierać się na innych podstawach lub dowodach nieznanych przedtem sądowi wskazujących, że skazany jest np. niewinny, a nie na faktach i dowodach, które stanowiły już podstawę prawomocnego rozstrzygnięcia w tym szczególnym postępowaniu.
Przepis art. 110 § 1 k.p.s.w. posługuje się pojęciem „w sprawach o wykroczenia”, które zarówno obejmuje sprawę, która prowadzona była od początku w trybie procedury wykroczeniowej, jak i taką, która wszczęta została w oparciu o przepisy Kodeksu postępowania karnego, a sąd odwoławczy przyjął w orzeczeniu kończącym, że czyn traktowany dotąd jako przestępstwo jest jedynie wykroczeniem.
Wyjątki do zasady statuującej obowiązek uiszczenia przez strony opłaty od kasacji, przez wzgląd na funkcjonujący w orzecznictwie i nauce zakaz wykładni rozszerzającej wyjątków (exceptiones non sunt extendendae), nie powinny być poddawane interpretacji rozszerzającej. Obowiązek zapłacenia w sprawie karnej opłaty od kasacji ciąży również - na podstawie art. 527 § 1 in principio k.p.k. - na Zakładzie
Samo poinformowanie na piśmie przez wyznaczonego z urzędu adwokata o braku podstaw do wniesienia kasacji (art. 84 § 3 k.p.k.) nie jest wystarczającym powodem do wyznaczenia oskarżonemu innego obrońcy z urzędu w celu sporządzenia i podpisania kasacji. Może to mieć miejsce tylko wtedy, gdy zostanie wykazane i ustalone, że poprzednio ustanowiony adwokat zaniedbał swych obowiązków w zakresie zleconych
Skoro art. 178a § 1 kk, usytuowany jest w Rozdziale XXI kk, zatytułowanym "Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji", to należy uznać, że przedmiotem ochrony tego przepisu nie jest życie i zdrowie człowieka, gdyż normalnym następstwem tego rodzaju zachowania, tj. prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, nie jest skutek w postaci wypadku komunikacyjnego, w którym inne osoby
Dzięki rozporządzeniu premiera CBA uzyskało bezpośredni dostęp do danych 25 mln płatników ZUS.
Już samo bowiem łączenie pojęcia „demokracja” z pojęciem „Polski Ludowej”, zwłaszcza w okresie późnych lat czterdziestych, było tak jawnym nadużyciem, że w sposób oczywisty mogło budzić dezaprobatę. Tym samym niezależnie od oczywistego braku akceptacji dla wulgarnej formy wyrażania swoich ocen, ustalone przez Sąd pierwszej instancji zachowanie E. P. w czasie przemówienia o charakterze demagogicznej