Wyrok NSA z dnia 29 lipca 1982 r., sygn. SA/Ka 249/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Do wydania prawidłowej opinii przez biegłego niezbędne jest zebranie materiału przez przeprowadzenie dowodów w sposób przewidziany w Kodeksie postępowania administracyjnego.

Wyrok NSA z dnia 30 lipca 1982 r., sygn. I SA 547/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Brak podpisu naczelnika dzielnicy, bądź osoby podpisującej z jego upoważnienia pod decyzją, powoduje, iż pismo takie traci charakter "decyzji".

Wyrok NSA z dnia 11 sierpnia 1982 r., sygn. SA/Gd 419/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Zezwolenie na zamianę lokali mieszkalnych nie może być wydane, gdyby w wyniku zamiany zostały rażąco naruszone przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84 ze zm/ o normach zaludnienia mieszkań. 2. Decyzja zezwalająca na zamianę lokali mieszkalnych, w wyniku której nastąpiło rażące naruszenie norm zaludnienia mieszkań, jest dotknięta wadą nieważności z przyczyny

Wyrok NSA z dnia 7 września 1982 r., sygn. SA/Kr 588/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Nowa wykładnia przepisów prawnych, dokonana w wytycznych naczelnego organu administracji państwowej, nie stanowi przesłanki do wznowienia postępowania, nie jest bowiem nowym dowodem ani nowym faktem w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa.

Postanowienie NSA z dnia 7 września 1982 r., sygn. II SA 715/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Były właściciel, który przekazał swoje gospodarstwo rolne na rzecz Państwa w zamian za rentę, nie jest stroną w postępowaniu w sprawie wyznaczenia osoby trzeciej kandydatem na nabywcę gruntów z tego gospodarstwa. Nie służy mu zatem - zgodnie z art. 197 Kpa - prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzje wydane w tej sprawie.

Wyrok NSA z dnia 7 września 1982 r., sygn. SA/Wr 363/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ wynika, że zaliczenia wartości mienia pozostawionego za granicą dokonuje się jedynie w trakcie sprzedaży konkretnego domu lub lokalu, bez względu na wartość mienia pozostawionego za granicą. 2. Na podstawie art. 17 ust. 2 tej ustawy, a także par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów

Wyrok NSA z dnia 15 września 1982 r., sygn. II SA 909/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Stosownie do art. 382 Kpc, który na podstawie art. 211 Kpa powinien być odpowiednio stosowany w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, sąd nie może uchylić zaskarżonej decyzji na niekorzyść strony wnoszącej skargę, skoro strona przeciwna decyzji tej nie zaskarżyła.

Wyrok NSA z dnia 20 września 1982 r., sygn. I SA 717/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Ze sformułowania "wywłaszczenie jest dopuszczalne" użytego w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ wynika, że nawet dopełnienie przez wnioskodawcę wywłaszczenia warunku z hipotezy tego przepisu nie oznacza, że w każdym wypadku powinno nastąpić wywłaszczenie nieruchomości. Sformułowanie to należy rozumieć w ten

Wyrok NSA z dnia 23 września 1982 r., sygn. SA/Gd 485/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Nierozpatrzenie wniosku przez organ administracji złożonego przez jedną ze stron uniemożliwia skarżącej obronę jej interesów w przedmiocie poszerzenia posiadanej powierzchni mieszkalnej. 2. Organy administracji państwowej obowiązane są podejmować wszelkie niezbędne kroki w celu dokładnego wyjaśnienia sprawy oraz w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. 3. Uniemożliwienie

Wyrok NSA z dnia 23 września 1982 r., sygn. II SA 1031/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ pobyt w miejscowości dłuższy niż dwa miesiące nie traci charakteru pobytu czasowego, jeżeli zachodzi którakolwiek z okoliczności w tym przepisie wskazanych. Są to jednak okoliczności wymienione przykładowo, w konsekwencji czego podstawą do zameldowania na pobyt czasowy mogą

Wyrok NSA z dnia 28 września 1982 r., sygn. SA/Ka 343/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Brak w uzasadnieniu orzeczenia Odwoławczej Komisji do spraw Szkód Górniczych szczegółowej informacji na temat zastosowania prototypowej metody kotwienia zapobiegawczego budynku kościoła, poza ogólnym przytoczeniem, że metoda ta była już stosowana przy zabezpieczaniu innych obiektów sakralnych na terenie Górnego Śląska, w przypadku istnienia zastrzeżeń biegłych sugerujących wprowadzenie dodatkowych

Wyrok NSA z dnia 1 października 1982 r., sygn. II SA 1125/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Jedną z przyczyn nie wymienionych przykładowo w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ uzasadniającą zameldowanie na pobyt czasowy, może być konieczność podjęcia się opieki nad chorymi członkami rodziny jeżeli osoby te nie mają bliższych krewnych, którzyby mogli opiekę taką podjąć. 2. Rozstrzygnięcie organu administracji w

Wyrok NSA z dnia 1 października 1982 r., sygn. II SA 1006/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Wyrok NSA z dnia 5 października 1982 r., sygn. II SA 969/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Orzeczenie o jakości towarów wydawane przez właściwe organy na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych /Dz.U. nr 16 poz. 137 ze zm./, wykazuje cechy upodabniające je do fachowych opinii /np. orzeczeń lekarskich/. Oparte natomiast na nim - jako na dowodzie - rozstrzygnięcia o charakterze konstytutywnym, o których mowa

Wyrok NSA z dnia 7 października 1982 r., sygn. II SA 1119/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

W myśl art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa naruszenie każdego rodzaju właściwości przez organ administracji przy wydawaniu decyzji administracyjnej powoduje nieważność decyzji bez względu na trafność merytorycznego rozstrzygnięcia.

Wyrok NSA z dnia 18 października 1982 r., sygn. I SA 736/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Roszczenie wywłaszczanego wieczystego użytkownika o zwrot nadpłaconej /niezamortyzowanej/ opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ma charakter roszczenia cywilnoprawnego, co wyłącza możliwość dochodzenia go w postępowaniu administracyjnym.

Wyrok NSA z dnia 19 października 1982 r., sygn. SA/Kr 746/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Zgodnie z art. 10 par. 1 Kpa, który gwarantuje stronie udział w każdym stadium postępowania, organ administracji I instancji nie może wydać ponownej decyzji w sprawie uchylonej przez organ odwoławczy przed doręczeniem stronie decyzji organu odwoławczego i upływem czasu niezbędnego do wypowiedzenia się jej przed wydaniem ponownej decyzji. 2. Zezwolenie na przeznaczenie określonych gruntów rolnych

Wyrok NSA z dnia 20 października 1982 r., sygn. I SA 843/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Postanowienie Komitetu Gospodarczego Rady Ministrów, podjęte na 6/82 posiedzeniu w dniu 28 stycznia 1982 r., dotyczące m.in. zakazu wydawania pozwoleń na budowę garaży, nie stanowi normy powszechnie obowiązującej, wobec czego decyzja administracyjna wydana w wykonaniu tego postanowienia, jest wydana bez podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Postanowienie NSA z dnia 27 października 1982 r., sygn. II SA 1493/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Przepis art. 196 par. 1 Kpa dopuszcza zaskarżenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłącznie decyzji administracyjnych, wobec czego Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skarg na postanowienia organów administracji państwowej, które są zgodnie z procedurą odrębną od decyzji formą aktów administracyjnych. 2. W postępowaniu egzekucyjnym postanowienia służą wykonywaniu obowiązków

Wyrok NSA z dnia 28 października 1982 r., sygn. I SA 877/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Treść art. 206 Kpa nie oznacza, że Naczelny Sąd Administracyjny może czynić przedmiotem swych rozważań i ocen wszystkie aspekty skargi, bez względu na treść zaskarżonej decyzji administracyjnej. Oznacza ona natomiast, że Sąd ma obowiązek rozpoznać sprawę rozstrzygniętą w zaskarżonej decyzji ostatecznej z punktu widzenia zgodności z prawem całego toku postępowania administracyjnego i zastosowania przepisów

Postanowienie NSA z dnia 29 października 1982 r., sygn. I SA 1381/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/ przewiduje, iż przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o zaskarżaniu decyzji administracyjnych z powodu ich niezgodności z prawem stosuje się do decyzji wydawanych w sprawach, w których postępowanie zostało wszczęte po dniu 31 sierpnia

Postanowienie NSA z dnia 9 listopada 1982 r., sygn. II SA 1627/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Skoro postępowanie w sprawie wszczęte zostało przed dniem 1 września 1980 r. sądowa kontrola jest niedopuszczalna a skarga na podstawie art. 204 par 1 Kpa w związku z art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ podlega odrzuceniu.

Wyrok NSA z dnia 12 listopada 1982 r., sygn. I SA 958/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Zgodnie z orzeczeniem z art. 19 par. 1 i art. 21 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ w związku z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ terenowy organ administracji państwowej jest właściwy do działania w charakterze organu egzekucyjnego w sprawie opróżnienia wszelkich lokali podlegających

Wyrok NSA z dnia 12 listopada 1982 r., sygn. I SA 890/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

1. Konsekwencje wynikające z zatwierdzonego planu realizacyjnego z reguły dotykają interesów osób trzecich, wobec czego organy administracji powinny stosować zasadę wzywania do udziału w postępowaniu dotyczącym zatwierdzenia planu realizacyjnego inwestycji, zwłaszcza na terenach stanowiących własność osób fizycznych i podlegających wywłaszczeniu, wszystkich osób, których interesów prawnych postępowanie