Postanowienie NSA z dnia 25 listopada 1983 r., sygn. SA/Lu 282/83
Nie jest dopuszczalna skarga dotycząca sposobu wykonania decyzji. Zagadnienia dotyczące postępowania egzekucyjnego zostały wyłączone spod kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.
-
-
Wyrok NSA z dnia 25 listopada 1983 r., sygn. SA/Wr 635/83
Organ administracji państwowej wydając decyzję dotyczącą rozbiórki wybudowanego obiektu budowlanego winien wskazać zaistniałe przesłanki z art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ uzasadniające wydanie decyzji nakazującej rozbiórkę. Brak tych ustaleń w uzasadnieniu decyzji powoduje, iż sąd nie ma możliwości dokonania oceny legalności tej decyzji
-
Wyrok NSA z dnia 29 listopada 1983 r., sygn. SA/Gd 809/83
1. Samo ustalenie podstaw faktycznych w oparciu o które organ administracji państwowej władny jest wydać decyzję nie zastępuje rozstrzygnięcia sprawy. 2. Brak jest podstaw prawnych do podejmowania decyzji administracyjnych o treści zawierającej ustalenie faktów. Wadliwość tego rodzaju decyzji wynika także z jej niewykonalności. 3. Ograniczenie się do ustalenia w formie decyzji administracyjnej jedynie
-
Postanowienie NSA z dnia 29 listopada 1983 r., sygn. II SA 1810/83
Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organy administracji ustaliły, że odwołanie na orzeczenie Okręgowej Komisji ds. Szkód Górniczych nie wpłynęło do organów I ani II instancji, a skarżący uprawdopodobnił fakt jego nadania i uznały, że zostało ono wniesione z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 129 par. 2 Kpa oraz postanowiły rozpoznać je w trybie postępowania odwoławczego
-
Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 1983 r., sygn. SA/Ka 579/83
Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ w tym samym czasie można mieć tylko jedno miejsce stałego pobytu, dlatego też jeżeli w trakcie postępowania w sprawie zarejestrowania na pobyt stały w określonym miejscu, obywatel zamelduje się na stałe w innym miejscu, to postępowanie w sprawie staje się bezprzedmiotowe i prawidłowe
-
Postanowienie NSA z dnia 7 grudnia 1983 r., sygn. II SA 1605/83
Jeżeli organizacja społeczna nie zgłosiła żądania dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu administracyjnym, pogląd na sprawę, wyrażony w oświadczeniu organu statutowego tej organizacji w trybie art. 31 par. 5 Kpa, nie jest równoznaczny z udziałem tej organizacji w postępowaniu na prawach strony, w związku z czym nie służy jej prawo skargi do sądu administracyjnego na decyzję wydaną w tej sprawie
-
Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 1983 r., sygn. I SA 1049/83
1. Cofnięcie prawa jazdy żołnierzom w czynnej służbie wojskowej /par. 214 ust. 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lipca 1968 r. w sprawie ruchu na drogach publicznych - Dz.U. nr 27 poz. 183 ze zm./ następuje na wniosek właściwego organu wojskowego, a funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej - na wniosek właściwego organu MO. 2. Postępowanie w sprawie cofnięcia prawa
-
Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 1983 r., sygn. II SA 1302/83
Sąd nie może ograniczyć się do powołania się na konkluzję opinii biegłego w sprawie rozpoznania klinicznego choroby, lecz jest zobowiązany sprawdzić, na jakich przesłankach biegły tę konkluzję sformułował i skontrolować prawidłowość jego rozumowania.
-
Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 1983 r., sygn. I SA 806/83
Dopełnienie obowiązku zameldowania się na pobyt stały /art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. nr 14 poz. 85/ nie może bezpośrednio wywierać dla strony negatywnych skutków w świetle art. 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/, chyba że materiał dowodowy pozwoli stwierdzić bez zastrzeżeń, że zameldowanie
-
Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 1983 r., sygn. II SA 1765/83
Niezachowanie w toku załatwiania sprawy formy wiążącego współdziałania organów administracji państwowej, przewidzianej w art. 106 par. 5 i w art. 107 par. 3 w związku z art. 126 Kpa, stanowi przesłankę uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.
-
Postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 1983 r., sygn. SA/Wr 589/83
1. Jeżeli właściwy organ administracji - w wyniku wznowionego postępowania - uchyla swą decyzję dotychczasową i wydaje nową decyzję rozstrzygającą o istocie sprawy /art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa/, ta nowa decyzja podlega kontroli instancyjnej organu wyższego stopnia, chyba, że została wydana przez naczelny organ administracji państwowej. 2. Decyzja wojewody, uchylająca jego poprzednią decyzję ostateczną
-
Wyrok NSA z dnia 28 grudnia 1983 r., sygn. SA/Po 986/83
W postępowaniu administracyjnym, poprzedzającym wydanie decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania rzemiosła, wysłuchanie przez organ orzekający wyjaśnień zainteresowanego rzemieślnika jest obligatoryjne /art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/.
-
Postanowienie NSA z dnia 30 grudnia 1983 r., sygn. SA/Kr 1160/83
Postanowienie zawieszające postępowanie do czasu zakończenia innej sprawy w Prokuraturze, nie kończy postępowania administracyjnego, dlatego też nie może być zaskarżone do sądu administracyjnego.
-
Wyrok NSA z dnia 3 stycznia 1984 r., sygn. II SA 1797/83
1. Zasada, że Naczelny Sąd Administracyjny bada bezpośrednio zgodność z prawem decyzji administracyjnych, a więc aktów wydanych w sprawach indywidualnych, nie kontroluje natomiast aktów normatywnych stanowiących podstawę prawną tych decyzji, nie stoi na przeszkodzie pośredniej kontroli legalności aktów normatywnych stopnia niższego niż ustawa, w toku badania zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.
-
Wyrok NSA z dnia 5 stycznia 1984 r., sygn. I SA 1681/83
Jeżeli w sprawie indywidualnej, rozstrzyganej w drodze decyzji administracyjnej przez spółdzielnię, wydana przez nią decyzja została przez organ odwoławczy zmieniona w taki sposób, że nakłada na spółdzielnię określony obowiązek, to wniesienie skargi na decyzję tego organu do sądu administracyjnego przez radę nadzorczą takiej spółdzielni znajduje oparcie w art. 197 pkt 1 Kpa.
-
Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 1984 r., sygn. SA/Kr 1035/83
Organ administracji państwowej nie może korzystać z kompetencji zawartej w art. 200 par. 2 Kpa w wypadku, gdy skargę uważa za niesłuszną.
-
Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 1984 r., sygn. SA/Ka 660/83
1. Możność zastosowania art. 155 Kpa w sprawie należy rozważać w świetle wydawania ostatecznych decyzji administracyjnych. 2. Art. 155 Kpa daje podstawę jedynie do pozytywnej decyzji dla strony, natomiast brak przesłanek do jego zastosowania powoduje bezprzedmiotowość postępowania /art. 105 par. 1 Kpa/.
-
Postanowienie NSA z dnia 10 stycznia 1984 r., sygn. II SA 1992/83
Niedopuszczalna jest skarga do sądu administracyjnego na decyzję o odmowie mianowania aplikantem sądowym.
-
Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 1984 r., sygn. SA/Kr 1011/83
1. W decyzji administracyjnej zezwalającej na założenie i przeprowadzenie na nieruchomościach, o których mowa w art. 35 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ winien być określony zarówno właściciel nieruchomości, której zezwolenie dotyczy jak i podmiot /strona/, na rzecz którego zezwolenie zostało wydane. 2. Decyzja wydana na
-
Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 1984 r., sygn. SA/Kr 1030/83
Organ podatkowy może w oparciu o art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/ umorzyć zaległość jeśli ta istnieje w chwili podjęcia decyzji. Jeżeli natomiast zaległość ta już nie istnieje, winien na podstawie art. 105 par. 1 Kpa umorzyć postępowanie jako bezprzedmiotowe.
-
Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 1984 r., sygn. SA/Ka 812/83
1. Art. 10 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ przewiduje w określonych sytuacjach faktycznych możliwość dostarczenia właścicielowi wywłaszczanej nieruchomości na jego żądanie nieruchomości zamiennej zamiast odszkodowania. Jeżeli jednak właściciel przez cały tok postępowania administracyjnego nie wysunie żądania w przedmiocie
-
Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 1984 r., sygn. SA/Po 968/83
1. Zgodnie z art. 7 i 77 par. 1 Kpa w zw. z art. 86 i 89 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 14 poz. 113/ organ administracji wydając decyzję w sprawie przyznania punktów preferencyjnych osobie ubiegającej się o przyjęcie na studia wyższe powinien w każdym przypadku zindywidualizować ocenę dotyczącą pochodzenia społecznego, mając na uwadze również interes społeczny
-
Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 1984 r., sygn. SA/Ka 721/83
Skoro w postępowaniu administracyjnym zachowane zostały wszystkie warunki określone przepisami prawa, od których istnienia uzależniona jest możliwość zastosowania szczególnego trybu wywłaszczenia /art. 35 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości - t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/, to decyzje wydane są bez naruszenia prawa, o którym mowa w art. 207 par. 2 i 3 Kpa.
-
Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 1984 r., sygn. SA/Wr 649/83
Przy wznowieniu postępowania w okolicznościach wskazanych w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa nie jest istotne, czy ujawnione nowe okoliczności nie były znane organowi prowadzącemu postępowanie pierwotne w wyniku zaniedbań /np. niedokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego/, czy z innych powodów.
Akty prawne rekomendowane
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
