Postanowienie NSA z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. II FZ 132/19
Nie jest dopuszczalne zastosowanie w zażaleniowym toku instancji środka egzekucyjnego w postaci grzywny w celu przymuszenia w sytuacji, gdy w momencie orzekania organu zażaleniowego obowiązuje już postanowienie o wstrzymaniu postępowania egzekucyjnego. Zgodnie bowiem z zasadą aktualności orzekania (która zgodnie z zasadą wynikającą z art. 18 u.p.e.a. znajduje zastosowanie do orzeczeń wydawanych w postępowaniu
Wojewódzki sąd administracyjny nie może, przy podejmowaniu rozstrzygnięcia w sprawach skarg na indywidualne interpretacje, uwzględnić naruszeń prawa innych niż wskazane w tejże skardze, nawet jeżeli takie naruszenia dostrzeże.
Stwierdzenie bezskuteczności egzekucji ustala się na podstawie każdego prawnie dopuszczalnego dowodu. W związku z tym takim dowodem może być również postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego. Nie zachodzi przy tym potrzeba prowadzenia przez organy podatkowe postępowania weryfikującego zasadność tego postanowienia. Ewentualne wadliwości w postępowaniu egzekucyjnym mogą być zwalczane w ramach