Przepis art. 3 ustawy z dnia 16 września 1992 r. - Prawo Spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie uzasadnia udziału członka spółdzielni w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony, jeżeli postępowanie to dotyczy interesów prawnych wynikających z własności lub prawa wieczystego użytkowania nieruchomości spółdzielni.
W sprawach ustalających zobowiązanie podatkowe, podatnik skutecznie może domagać się wszczęcia jednego z trybów nadzwyczajnego postępowania administracyjnego /żądanie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej ustalającej zobowiązanie podatkowe/ w ciągu roku od doręczenia tej decyzji. Złożenie żądania po tym terminie powoduje jego bezskuteczność; art. 177 Kpa stanowi bowiem,
1. Termin do złożenia oświadczenia o wyborze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jako należący do prawa materialnego jest nieprzywracalny w trybie art. 58 Kpa. 2. Błędne są twierdzenia niektórych urzędów skarbowych, że skutki prawne wywołuje tylko oświadczenie na
Zaniechanie uzasadnienia decyzji przez organy administracji w sposób zgodny z zasadami wyrażonymi w art. 7-9 i art. 11 Kpa skutkuje wadliwością uzasadniającą uchylenie decyzji, albowiem nie jest możliwa ocena zgodności zaskarżonych decyzji z prawem. Uzasadnienie decyzji stanowi jej integralną część, stąd też wady uzasadnienia mogą być skutecznie podnoszone w skardze.
Wniesienie skargi na bezczynność nie pozbawia organu, którego "milczenie" zaskarżono prawa do załatwienia sprawy w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego do czasu rozpatrzenia skargi przez sąd, a załatwienie sprawy czyni bezprzedmiotowym rozpatrzenie sprawy przez Sąd.
Środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest również wniosek wskazany w art. 127 par. 3 Kpa.
Uzupełnienie decyzji następuje w formie decyzji, odmowa uzupełnienia rozstrzygnięcia w formie postanowienia - niezależnie jednak od prawnej formy rozstrzygnięcia złożenie tego typu wniosku wstrzymuje określony w art. 129 par. 2 Kpa termin do wniesienia odwołania.
Naczelny Sąd Administracyjny nie może przywrócić stronie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu I instancji, albowiem kompetencja taka przysługuje organowi odwoławczemu /art. 59 par. 2 Kpa/, którego ewentualne postanowienie o odmowie przywrócenia terminu podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Organ skarbowy nie ma podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej o odmowie zwrotu nienależnego świadczenia spełnionego poza stosunkiem prawnopodatkowym.
Strona ze skutkiem prawnym może złożyć podanie o wszczęcie postępowania w sprawie wznowienia postępowania w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym dowiedziała się o okolicznościach stanowiących podstawę do wznowienia postępowania. Zachowanie powyższego terminu musi być udowodnione przez stronę, zaś organ administracji swobodnie ocenia dowody w tej mierze.
Nowa wykładnia prawa dokonana w wytycznych naczelnego organu administracji państwowej nie stanowi przesłanki do wznowienia postępowania.
Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące stron w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, a następnie o zatwierdzenie projektu i udzielenie pozwolenia na budowę jednoznacznie wskazuje, że stroną w takich sprawach są właściciele nieruchomości sąsiednich oraz użytkownicy wieczyści takich nieruchomości. W niektórych przypadkach status strony mogą mieć również
Z kserokopii nadania przesyłki poleconej nie wynika kto ją nadał i czego ona dotyczy. To jednak nie zwalniało organu odwoławczego z obowiązku wyjaśnienia tejże okoliczności, zwłaszcza, że ma ona w sprawie istotne znaczenie i decyduje o jej rozstrzygnięciu. Organ odwoławczy nie podjął żadnych czynności w kierunku ustalenia, czy wpłynęła i w jakim dniu do Urzędu Skarbowego przesyłka polecona, a jeśli
1. Okoliczność, że skarżąca złożyła jednak stosowne oświadczenie o wyborze zwolnienia od podatku wprawdzie po upływie 4 miesięcy od podjęcia działalności, oraz fakt, iż skarżąca nie naliczała podatku od towarów i usług swoim usługobiorcom, lecz płaciła ten podatek przy nabywaniu towarów, powinny być oceniane przez organy podatkowe z punktu widzenia słusznego interesu podatnika wyrażonego w art. 7 Kpa
1. Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje wydawania odrębnego aktu administracyjnego orzekającego o tym, czy konkretna osoba jest, czy nie jest stroną. W orzecznictwie administracyjnym przyjmuje się, że ustalenie, czy żądanie wszczęcia postępowania /art. 61 par. 1 Kpa/ pochodzi od strony, powinno nastąpić w decyzji rozstrzygającej sprawę co do jej istoty lub w inny sposób kończący sprawę
Przepis art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa w zw. z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie tworzy samodzielnej podstawy dla zawieszenia postępowania egzekucyjnego. Ostatni z wymienionych przepisów odsyła wprawdzie do uregulowania zawartego w Kodeksie postępowania administracyjnego, nakazując jego odpowiednie stosowanie, jednakże
Termin, o którym mowa w par. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych oraz od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr 148 poz. 719/, jest terminem prawa materialnego i nie miały do niego zastosowania przepisy art. 58 Kpa.
Zgodnie z rozszerzającą wykładnią art. 54 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, iż skarżący nie będąc dłużnikiem zobowiązanego, miał interes prawny w obaleniu niezgodnej z prawem i skierowanej do niego czynności egzekucyjnej. Skarga na czynności egzekucyjne jest swoistym środkiem odwoławczym
1. Z art. 5 pkt 21 dział I lit. "b" ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./ wynika, że sprawy o zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości należą do właściwości rejonowych organów rządowej administracji ogólnej. W tej sytuacji
Od decyzji prezesa sądu wojewódzkiego, wydanej na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950/ przysługuje stronie odwołanie do Ministra Sprawiedliwości /art. 17 pkt 3 Kpa w zw. z art. 127 par. 2 Kpa/.
W świetle art. 3 c ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców /Dz.U. 1996 nr 54 poz. 245/ "interes rolnictwa" nie stanowi podstawy do odstąpienia od uzasadnienia faktycznego postanowienia o odmowie wydania cudzoziemcowi zezwolenia na nabycie nieruchomości. Podstawy takiej nie daje również art. 107 par. 5 Kpa, który zezwala organowi na odstąpienie od uzasadnienia tylko
Konstytucja wprowadza zasadę, że jej przepisy stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej /art. 8 ust. 2/. Oznacza to m.in., że sądy są uprawnione do niestosowania ustaw z nią sprzecznych.
