Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Po 301/09
Wysokość zobowiązania z tytułu odpłatności za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej, ustalona jest w umowie zawartej przez wskazane osoby z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której opłata dotyczy.
Wyjątkowo można udzielić wsparcia ze środków pomocy społecznej osobom albo rodzinie, które nie spełniają kryterium dochodowego.
W przypadku osoby bezdomnej, z oczywistych względów, nie może być mowy o miejscu zamieszkania, nie bada się zatem jej zamiaru do stałego pobytu, lecz ustala jej status i gminą właściwą do rozstrzygnięcia sprawy osoby bezdomnej jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały w rozumieniu art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej.
W ustawie o systemie oświaty wyraźnie uzależniono uprawnienie do zasiłku szkolnego od każdej sytuacji mieszczącej się w zakresie pojęcia 'zdarzenie losowe'. Stąd gmina nie może definiować tego pojęcia, jak też nie może kształtować trybu i sposobu udzielania zasiłku w sposób, który by ograniczał możliwość pozyskania pomocy przez jakiegokolwiek ucznia dotkniętego zdarzeniem losowym w znaczeniu ustawowym