Inwentaryzacja rozrachunków z kontrahentami
Inwentaryzacja rozrachunków z kontrahentami (w walucie polskiej i obcej) według stanowiska Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie rozrachunków z kontrahentami z dnia 9 lipca 2019 r.
Inwentaryzacja rozrachunków z kontrahentami (w walucie polskiej i obcej) według stanowiska Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie rozrachunków z kontrahentami z dnia 9 lipca 2019 r.
Jak przepisy dotyczące rachunkowości regulują kwestię dokumentów dotyczących obrotu magazynowego? Czy są jakieś ustawowo określone wzory takich dokumentów?
W budynku biurowym zostały zdemontowane lady, które były przyjęte w 2012 r. jako ulepszenie budynku (przebudowa holu głównego). Na ulepszenie składało się więcej pozycji i wartość lad nie została wyszczególniona a amortyzacja 2,5% naliczana jest od całej wartości ulepszenia. Lady zostały zdemontowane nie w celu likwidacji bądź przyłączenia do innego środka trwałego tylko w związku z nową koncepcją
Ani wspólnicy spółki cywilnej, ani ona sama nie mają obowiązku przesyłania sprawozdania finansowego do urzędu skarbowego bądź szefa Krajowej Administracji Skarbowej – potwierdziło Ministerstwo Finansów w odpowiedzi DGP.
Przedmiotem inwentaryzacji na koniec każdego roku obrotowego są m.in. nieuregulowane na dzień bilansowy rozrachunki między jednostką a jej kontrahentami. Inwentaryzacja rozrachunków następuje - co do zasady - drogą uzgodnienia salda z kontrahentem, a więc uzyskania od kontrahenta potwierdzenia, że uznaje saldo (kwotę wymagającą zapłaty).
Spis z natury jest podstawową metodą inwentaryzacji. Polega na policzeniu (zważeniu, zmierzeniu) ilości danego składnika aktywów, wycenie tych ilości, porównaniu wartości z danymi z ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnieniu i rozliczeniu ewentualnych różnic.
Zmiany w majątku trwałym należy wykazać w każdym elemencie sprawozdania finansowego sporządzanym przez jednostkę. W bilansie będzie to wartość netto środków trwałych ustalona na dzień bilansowy. W rachunku zysków i strat należy wykazać wynik ze zbycia niefinansowych aktywów trwałych. Bardzo szczegółowa analiza zmian w majątku trwałym wymagana jest również w informacji dodatkowej.
Jednostki prowadzące księgi rachunkowe zgodnie z ustawą o rachunkowości powinny na ostatni dzień każdego roku obrotowego przeprowadzić inwentaryzację. Zatem jednostki, których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, powinny przeprowadzić inwentaryzację na 31 grudnia 2018 r.
Działania związane z przeprowadzeniem inwentaryzacji można podzielić na etapy. Do każdego z etapów można przypisać określone czynności, uwzględniając przy tym procedurę zarówno prawną, jak i zwyczajową.
Przełom roku to czas, gdy większość jednostek przygotowuje się do sporządzania sprawozdania finansowego. Programy finansowo-księgowe generują takie sprawozdania finansowe zazwyczaj za przyciśnięciem jednego klawisza. Wygenerowane automatycznie sprawozdanie finansowe jest jednak często obarczone błędami. Dlatego przedstawione w nim informacje (dane) powinny zostać zweryfikowane przez służby księgowe
Przy zakładaniu firmy i prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów niezbędne jest sporządzenie i ujęcie w księdze spisu z natury na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej. Dotyczy to również przedsiębiorców będących wspólnikami spółek.
Inwentaryzacji należy dokonać na dzień bilansowy. Jeżeli rok obrotowy jednostki jest rokiem kalendarzowym, dniem bilansowym jest 31 grudnia 2018 r. To, że inwentaryzację należy przeprowadzić na dzień bilansowy, nie oznacza jednak, że należy te czynności wykonać tego dnia (byłoby to niemożliwe).
Wraz z upływem roku obrotowego, na dzień kończący ten rok, jednostki mają obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych oraz sporządzenia na ich podstawie sprawozdania finansowego, stosując zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego określone w ustawie o rachunkowości (dalej: uor).