Po upadku banku 100 tys. euro dla gminy, niezależnie od liczby kont i oszczędności
Komisja Nadzoru Finansowego będzie mogła nałożyć na instytucję pożyczkową karę w wysokości do 15 mln zł czy wykreślić ją z rejestru - wynika z projektu, do którego dotarł DGP
W razie upadłości banku gmina otrzyma tylko tyle pieniędzy, ile gwarantują jednemu deponentowi przepisy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, niezależnie od liczby kont zakładanych przez jednostki gminne i od tego, ile na tych kontach pieniędzy zdeponowano.
Limit kosztów pozaodsetkowych miałby być taki, jaki obowiązywał na mocy tarczy antykryzysowej. Resort sprawiedliwości chce też nadzoru Komisji Nadzoru Finansowego nad instytucjami pożyczkowymi w zakresie udzielania kredytów konsumenckich
1. Konsekwencją stwierdzenia, że dane postanowienie umowne ma charakter niedozwolony w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest działająca ex lege sankcja bezskuteczności niedozwolonego postanowienia, połączona z przewidzianą w art. 3851 § 2 k.c. zasadą związania stron umową w pozostałym zakresie. 2. Niedozwolone postanowienie umowne (art. 3851 § 1 k.c.) jest od początku, z mocy samego prawa, dotknięte bezskutecznością
Art. 385 k.p.c. zawiera jedynie normę kompetencyjną adresowaną do sądu drugiej instancji, z której wynika, w jaki sposób sąd ten ma rozstrzygnąć sprawę, jeżeli stwierdzi bezzasadność apelacji. Naruszenie tego przepisu mogłoby hipotetycznie nastąpić wówczas, gdyby sąd odwoławczy stwierdził, że apelacja była bezzasadna, a jednocześnie ją uwzględnił. Przypadek taki jest jednak trudny do wyobrażenia. W
Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów odmówił udzielenia odpowiedzi na pytania prawne dotyczące kredytów frankowych, wskazując, że podniesione wątpliwości zostały już rozwiane we wcześniejszych uchwałach.
Jeżeli kredyt zabezpieczony jest jednocześnie hipoteką i wekslem, sądowi nie wolno zasądzić należności z tytułu hipoteki, gdy wierzyciel rozpoczął dochodzenie należności wystawieniem nakazu zapłaty z weksla.
Zapewnienia, że ewentualne koszty rozstrzygnięć frankowych poniesie wyłącznie sektor bankowy, brzmią nieprzekonująco
Zgodne z zasadami słuszności jest ustalenie w umowie zmiennej stopy oprocentowania kredytu a wskazane w umowie okoliczności, od których ma być uzależniona zmiana wysokości oprocentowania powinny być skonkretyzowane w taki sposób, aby w przyszłości mogła być dokonana ocena, czy rzeczywiście one wystąpiły i czy w związku z tym zmiana oprocentowania jest obiektywnie usprawiedliwiona.
Ar. 75 ust. 1 pr. bank. należy interpretować w ten sposób, że wypowiedzenie kredytu jest ograniczone art. 75c pr. bankowego (reguła ogólna), natomiast w przypadkach przewidzianych w ustawie - Prawo restrukturyzacyjne wypowiedzenie umowy kredytu jest ograniczone przepisami tej ustawy (reguła szczególna) i wówczas nie ma zastosowania art. 75c pr. bank. Innymi słowy, art. 75c pr. bank. ma zastosowanie
Niewłaściwe odrzucenie przez sąd apelacyjny zarzutów dotyczących nieskutecznego wypowiedzenia umów kredytowych na podstawie prekluzji prowadzi do naruszenia prawa powoda do rzetelnego procesu sądowego oraz może skutkować błędnym rozstrzygnięciem co do istoty wymagalności wierzytelności objętych tytułami egzekucyjnymi.
1. Dla oceny abuzywności danego postanowienia umowy sposób wykonania umowy, a w szczególności to, czy i w jaki sposób jedna ze stron korzystała z tego postanowienia nie może mieć decydującego znaczenia. Irrelewantne jest, czy w trakcie wykonywania umowy bank ustalał kurs zakupu i sprzedaży CHF w wysokości odbiegającej od kursu rynkowego czy też kursu NBP. Istotne jest jedynie to, czy sporne postanowienie