Postanowienie NSA z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. I GSK 886/22
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić
Szykuje się kolejna zmiana przepisów regulujących przekształcenie użytkowania wieczystego we własność. Resort rozwoju pracuje nad rozwiązaniami, które obejmą grunty pod zabudowę mieszkaniową
Umowy kredytowe indeksowane do CHF lub denominowane w CHF były dopuszczalne w świetle prawa bankowego na etapie ich zawierania, nie wyklucza moŝliwości ich kontroli pod kątem abuzywności klauzul na podstawie reguł ogólnych prawa zobowiązań oraz dyrektywy 93/13/EWG, a także staje w sprzeczności z naturą stosunku prawnego w przypadku wyeliminowania z umowy klauzul przeliczeniowych i ryzyka kursowego,
Nieważność klauzul waloryzacyjnych w umowach kredytowych denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej nie zawsze prowadzi do możliwości utrzymania umowy bez tych klauzul; gdy ich wyeliminowanie zmienia naturę i charakter głównego przedmiotu umowy, zasadność dalszego obowiązywania umowy może być negowana na gruncie art. 3851 § 2 k.c. i art. 358 § 2 k.c.
Decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, zgodnie z art. 136 ust. 3 oraz art. 141 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, musi zawierać rozstrzygnięcie w przedmiocie zabezpieczenia wierzytelności publicznoprawnej, co gwarantuje ochronę interesów finansowych państwa lub jednostki samorządu terytorialnego i stanowi warunek skuteczności procesu zwrotu