Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2022 r., sygn. I FSK 1633/18
Odroczenie zwrotu podatku powinno być należycie i wyczerpująco uzasadnione, tak by nie było wątpliwości, że w danej sprawie rzeczywiście istnieje konieczność dokonania dodatkowej weryfikacji zasadności zwrotu różnicy podatku zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT. Dopuszczalność przedłużenia terminu zwrotu podatku nie może być odczytywana jako blankietowe, prewencyjne upoważnienie do opóźniania realizacji
Podatnik dokonujący dostaw towarów używanych i opodatkowujący te dostawy w systemie VAT marża musi udokumentować źródło nabycia towaru używanego. Dowodem takim nie może być umowa niezawierająca prawdziwych danych co do osoby sprzedającego czy przedmiotu sprzedaży.
Art. 87 ust. 2b ustawy o VAT stanowi lex specialis w stosunku do art. 274c § 1 O.p., z którego wynika, że organ może podejmować czynności z udziałem kontrahentów podatnika jedynie "w związku z postępowaniem podatkowym lub kontrolą podatkową" prowadzoną u tego podatnika (tzw. kontrola krzyżowa). Nieracjonalne byłoby bowiem powielanie w ustawie o podatku od towarów i usług uprawnienia przyznanego w Ordynacji
Organ podatkowy ma prawo odmówić podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli obiektywne przesłanki wskazują, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja, której dotyczyło odliczenie, wiązała się z przestępstwem lub nadużyciem.
Organy podatkowe są uprawnione do odmowy podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli obiektywne przesłanki wskazują, że wiedział on lub powinien był wiedzieć, że transakcja, na której podstawie występuje prawo do odliczenia, wiązała się z przestępstwem lub nadużyciem w zakresie podatku od wartości dodanej.