Postanowienie NSA z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. I FSK 1197/19
W procesie administracyjnym oceniającym rzetelność transakcji gospodarczych oraz prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, organ podatkowy może wiązać swoje ustalenia z dowodami pochodzącymi z innych postępowań, o ile te dowody nie zostały skutecznie podważone przez podatnika i nie naruszają prawa do obrony.
W przypadku nadawania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej na podstawie art. 239b Ordynacji podatkowej, organ podatkowy jest zobligowany do uprawdopodobnienia braku majątku podatnika o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej, gdzie ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa również na podatniku.
Uchylając wyrok Sądu pierwszej instancji w sprawie odmowy wznowienia postępowania i nakazując jego ponowne rozpoznanie, Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje na konieczność kompleksowej analizy nowych okoliczności i dowodów w kontekście istnienia przesłanek wznowienia postępowania, które mogą mieć zasadnicze znaczenie dla oceny świadomego udziału strony w nadużyciach podatkowych i dochowania należytej
Skoro art. 6 ust. 1 ustawy o VAT wyraźnie wyłącza (a nie zwalnia) z opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcje zbycia przedsiębiorstwa, to transakcje takie - dokonywane w ramach czynności sprzedaży - jako pozostające poza zakresem wyłączeń z opodatkowania, wynikającym z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, podlegały opodatkowaniu tym podatkiem. Podstawowe znaczenie dla prawidłowego stosowania art.